Ένα «Κάμπινγκ» για παιδιά με μυστήριο, ήλιο, θάλασσα και ελληνικό καλοκαίρι

Η συγγραφέας Νάντια Δρακούλα μιλάει στο Τaλκ με αφορμή τη δεύτερη έκδοση του βιβλίου της «Κάμπινγκ. Τρία παιδιά κι ένας σκύλος κατακτούν ένα νησί», από τις εκδόσεις Πατάκη.

-Καλησπέρα Νάντια! Πες μας λίγα λόγια για την πορεία σου και τι κάνεις σήμερα.

Γεια σου Πελιώ. Λοιπόν, ξεκίνησα ως δικηγόρος και δημοσιογράφος. Κάποια στιγμή άφησα τη δικηγορία για να ασχοληθώ με την πολιτιστική παραγωγή και επικοινωνία. Έζησα ένα διάστημα στη Νέα Υόρκη, όπου έκανα μαθήματα θεάτρου και σεναρίου στο σχολή του David Mamet. Στη συνέχεια στήσαμε την «Τρελλή Ροδιά», με αντικείμενο εναλλακτικές θεατρικές παραστάσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά και ενήλικες πάνω σε κείμενα μου. Κάπου εκεί άρχισαν να ανεβαίνουν έργα μου όπως «η Κυόκο στο Κέντρο της Γης» και το «Σχοινάκι», που ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο. Εδώ και χρόνια δουλεύω σε οπτικοακουστικές παραγωγές, κυρίως σε ντοκιμαντέρ. Το 2017 κυκλοφόρησε το «Κάμπινγκ», που αγαπήθηκε πολύ από τα παιδιά και τώρα πάω προς έκδοση το καινούργιο μου βιβλίο με τίτλο «Σούπερ Γκρανόλα», μια ιστορία συμμορίας τεσσάρων γιαγιάδων που έγιναν σούπερ ηρωίδες για να σώσουν την Αθήνα από αυτούς που την ταλαιπωρούν.

-Το βιβλίο σου «Κάμπινγκ» μόλις επανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη. Θέλεις να μας μιλήσεις για την πορεία του μέχρι σήμερα;

Κοίτα, είμαι χαρούμενη γιατί είναι ένα βιβλίο που σε μεγάλο βαθμό πέτυχε το στόχο του. Το έχουν διαβάσει πάρα πολλά παιδιά αλλά και μεγάλοι. Αυτό που έχω εισπράξει από την περιοδεία μου στα σχολεία είναι ενθουσιασμός, αγάπη για τους ήρωες και πολλές ερωτήσεις. Άρα έχουν περάσει καλά μαζί του, έχουν διασκεδάσει… Επίσης, χαίρομαι γιατί επιλέχθηκε ως επίσημο βιβλίο φιλαναγνωσίας από πολλά δημόσια σχολεία που έχουν «χτίσει» τις βιβλιοθήκες τους με μεράκι αλλά και ιδιωτικά με ιστορική σχέση με την παιδική λογοτεχνία. όπως η σχολή Μωραΐτη, η Λεόντειος και το Κολλέγιο Αθηνών. Έτσι, μου δόθηκε η ευκαιρία να συνομιλήσω με πάρα πολλά παιδιά και εκπαιδευτικούς για το τι εξάπτει τη φαντασία τους σήμερα.

-Θέλεις να μας πεις λίγα λόγια για το στόρι του βιβλίου;

Είναι μια ιστορία δύο κατευθύνσεων. Αφενός μας μιλάει για την αειφορία και τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, αφετέρου είναι μια περιπέτεια μυστηρίου σε ένα κυκλαδίτικο νησί. Τρία ξαδέλφια με σπιρτόζικο πνεύμα και βασανιστική περιέργεια, ο Λέλος, η Αφροδίτη και η Μπιάνκα, παρέα με το σκύλο τους, τον Μπελά, παραθερίζουν σε ένα αγαπημένο νησί του Αιγαίου που σφύζει από τουρισμό, στο σπίτι της γιαγιάς Ουρανίας. Όμως βαριούνται οικτρά και μια μέρα κλέβουν μια βάρκα για να κατακτήσουν το απέναντι ακατοίκητο νησάκι με σχήμα δεινοσαύρου T-REX. Στο νησί συναντούν εμπόδια. Έχουν μόνο τις δυνάμεις τους και τα δώρα της φύσης για να τα καταφέρουν (άντε και τις πίτες της γιαγιάς τους). Κάποιος άγνωστος τους στέλνει γρίφους σε μπουκαλάκια για το πώς να εκμεταλλευτούν τις μορφές ενέργειας και να επιβιώσουν. Έτσι θα μάθουν πράγματα και θα ανακαλύψουν τις δυνάμεις τους. Ποιος είναι όμως ο μυστηριώδης σύμμαχος τους; Το «Κάμπινγκ» είναι εμπνευσμένο από το αγαπημένο μου παιδικό βιβλίο, τη «Μυστηριώδη Νήσο» του Ιουλίου Βερν.

-Και το δικό μου αγαπημένο παιδικό βιβλίο ήταν η Μυστηριώδης Νήσος! Γι’ αυτό, μάλλον μου άρεσε τόσο και το «Κάμπινγκ». Πώς συνεργάστηκες με την εικονογράφο, τη Χρύσα Χουλιάρα;

Η Χρύσα, κατά κόσμον Kaascat, είναι μια ευφυής εικαστικός με «ιδιοσυγκρασιακό» χιούμορ. Το δουλέψαμε πολύ από απόσταση, εκείνη από Ελβετία, Ιταλία και Καναδά, που ζούσε και εγώ από τα αεροδρόμια και τα ξενοδοχεία που ταξίδευα για γυρίσματα. Της έστελνα τα κείμενα, τα συζητούσαμε, συμφωνούσαμε και διαφωνούσαμε σε αλλόκοτες ώρες πίνοντας κρασί και πολλούς καφέδες. Παρ’ όλη την πίεση και το άγχος να βγει το βιβλίο. όπως το θέλαμε, το διασκεδάζαμε, αφού από ένα σημείο και μετά οι ήρωες είχαν ζωντανέψει, ζούσαν τη δική τους ζωή και μας πήγαιναν οι ίδιοι εκεί που ήθελαν.

Η σκέψη σου βασίζεται στο ότι η σχέση μας με τη φύση και τις πηγές της είναι ζωτική και για να την κατανοήσουμε πρέπει να μυηθούμε σε αυτήν από παιδιά. Πόσο εφικτό είναι αυτό στις μεγαλουπόλεις του 21ου αιώνα;

Φυσικά και είναι. Ακόμα και η Αθήνα έχει οάσεις πρασίνου και ένα λαμπερό υδάτινο ορίζοντα. Έπειτα έχουμε τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με τη φύση ταξιδεύοντας ή μέσα από αθλητικές δραστηριότητες. Όλα γύρω μας φωνάζουν για ένα μέλλον βιώσιμο μέσα από την εκμετάλλευση των εναλλακτικών μορφών ενέργειας και των δράσεων που θα υποστηρίζουν την προστασία του οικοσυστήματος. Από την ανακύκλωση μέχρι τα καύσιμα που χρησιμοποιούμε και τον τρόπο που φερόμαστε στον δημόσιο χώρο. Εδώ το βασικό ρόλο παίζει το σχολείο και οι γονείς.

Θεωρείς ότι τα σημερινά παιδιά θα μπορέσουν ως ενήλικες να ξεπεράσουν τον υπερκαταναλωτισμό, την καταστροφή της φύσης και την κακοποίηση του περιβάλλοντος;

Είμαι αισιόδοξη. Η νέα γενιά γονιών έχει καλύτερη μόρφωση, είναι ενημερωμένη και έχει μεγαλώσει με αναφορές στην οικολογία. Όχι φυσικά όπως στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης, αλλά ας τις έχουμε παράδειγμα. Το να μάθεις να πετάς το σκουπιδάκι σου στον κάδο και όχι στην άμμο δεν θα στο διδάξει κατ’ αρχάς το σχολείο· η μαμά σου και ο μπαμπάς σου θα το κάνουν. Τώρα, ως προς τον υπερκαταναλωτισμό δεν έχω την ίδια αίσθηση… Είναι υπαρξιακό μας θέμα πιστεύω.

Γιατί θα πρότεινες σε έναν γονιό να αγοράσει στο παιδί του το «Κάμπινγκ»;

Αυτό που μου λένε γονείς που το διάβασαν με τα παιδιά τους είναι ότι διασκέδασαν, θυμήθηκαν οι ίδιοι τα καλοκαίρια τους, τα παιδιά ταυτίστηκαν με τους ήρωες, γέλασαν και συγκινήθηκαν. Πάνω απ’ όλα το Κάμπινγκ έχει τη συνταγή της ευτυχίας, ήλιο, θάλασσα και ελληνικό νησί.