Σε έναν πολύ όμορφο χώρο στα Άνω Πετράλωνα τρεις άνθρωποι, ο Γιάννης Πίμπας (ψυχολόγος Μsc), η Αριστέα Κοντραφούρη (ηθοποιός- παιγνιοθεραπεύτρια) και η Λαμπρινή Κουβαρά (ψυχοπαιδαγωγός, εκπ. παιγνιοθεραπεύτρια), ένωσαν τις δυνάμεις τους και την εμπειρία τους και έφτιαξαν το ΝΗΜΑ, με στόχο την ενίσχυση της δημιουργικότητας, της καλλιτεχνικής έκφρασης και την τόνωση των δυνατών πλευρών μας, χρησιμοποιώντας το παιχνίδι ως μέσο διερεύνησης, ανακάλυψης και αναπλαισίωσης.

Ψάξαμε, ψάξαμε και μας βρήκε:

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΜΠΑΣ: Με την Αριστέα και τη Λαμπρινή γνωριζόμαστε χρόνια, για χρόνια μας συνέδεε ένας κοινός τόπος και χώρος έκφρασης, μοιράσματος και «ενηλικίωσης», ήδη υπήρχε, είχε υφανθεί ένα αόρατο νήμα, απλώς έλειπε η λέξη, η λεκτικοποίηση αυτού του δεσμού. Ένα πρωί στην ανασκόπηση μιας επαγγελματικής συνάντησης επικυρώθηκε η λέξη, ο προσδιορισμός αυτού που μας συνέδεε.

ΑΡΙΣΤΕΑ ΚΟΝΤΡΑΦΟΥΡΗ: Nαι… μας βρήκε ύστερα από αρκετό χρόνο διερεύνησης και προσωπικής αναζήτησης. ΝΗΜΑ, λοιπόν, το όνομα αυτών των τριών: Μια δαντέλα μού έρχεται στο μυαλό, μια δαντέλα που πλέκεται και ξηλώνεται με απεριόριστη υπομονή και ανάγκη για δημιουργία και έκφραση. Κάθε κίνηση που κάνει το βελονάκι κρύβει μια σκέψη, ένα συναίσθημα που αποκτά σχήμα με τη βοήθεια του νήματος.

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΚΟΥΒΑΡΑ: Μερικές φορές, όταν ψάχνεις με αγωνία κάτι, μοιάζει σαν να μην υπάρχει πουθενά… χρειάζεται ίσως να σταματήσεις για λίγο το ψάξιμο, να δεις τελικά μήπως ό,τι ψάχνεις βρίσκεται μπροστά σου. Έτσι και Το Νήμα… ψάχναμε καιρό να βρούμε τη μορφή του και τελικά σχηματίστηκε μπροστά μας!

Το νήμα πριν και το Νήμα τώρα:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΜΠΑΣ: Τότε εκεί… στο πριν… ήταν ο χειμώνας που η γιαγιά μου έπλεκε πολύχρωμα πουλόβερ και εγώ ανάμεσα στα πολλά κουβάρια, θυμάμαι αυτό το μαλακό, απαλό άγγιγμα των κλωστών άλλοτε μέσα στη σιωπή και άλλοτε στον θόρυβο της κουβέντας. Τώρα το Νήμα αποτελεί ένα βήμα, μια προσωπική έκφραση, έναν  χώρο έκφρασης και συνδημιουργίας. 

ΑΡΙΣΤΕΑ ΚΟΝΤΡΑΦΟΥΡΗ: Το νήμα πριν: τρεις άνθρωποι που ο καθένας δούλευε μόνος του με πολλή αγάπη χρησιμοποιώντας για εργαλείο το παιχνίδι. Το Νήμα τώρα: Οι τρεις άνθρωποι ένωσαν τα χέρια τους και έφτιαξαν μαζί έναν χώρο για παιδιά και ενήλικες που θέλουν να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν μέσα από το παιχνίδι και την τέχνη, να ανακαλύψουν τη δική τους στάση απέναντι στα γεγονότα που τους περιβάλλουν και συχνά τους πνίγουν.

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΚΟΥΒΑΡΑ: Το νήμα έχει μια προεργασία προτού φτάσει στα χέρια μας σχηματισμένο και έτοιμο, τυλιγμένο σε κουβάρι για να χρησιμοποιηθεί με όλους τους τρόπους που ο καθένας μπορεί να επιθυμήσει. Το νήμα πριν ήταν ένα απλό φυσικό υλικό που περνούσε διαδικασίες ώστε να αποκτήσει το χρώμα και την υφή του. Ήταν ενωμένες ίνες που ταξίδευαν μαζί. Το Νήμα τώρα είναι στα χέρια σου. Μπορείς να το δεις, να το αισθανθείς, να κατασκευάζεις με αυτό ό,τι βάζει ο νους. Ακόμα και να πιάσεις την άκρη του και να σε οδηγήσει έξω από τον λαβύρινθο.

Όταν οι άνθρωποι μπερδεύονται με τα νήματα πώς μπορούν να αποδράσουν;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΜΠΑΣ: Δεν ξέρω αν πρέπει να αποδράσουν, το ζήτημα δεν είναι να αποδράσεις, αλλά να δράσεις. Αξίζει περισσότερο να δεις τον κόμπο, να τον εξετάσεις, να τον ψηλαφίσεις, να δεις το πώς, και όχι τόσο το γιατί. Το να το σκίσεις, να το κόψεις είναι εύκολο και συχνά απελευθερωτικό, ορισμένες φορές όμως χάνεις την ευκαιρία να μάθεις κάτι για σένα από όλο αυτό το μπέρδεμα.

AΡΙΣΤΕΑ ΚΟΝΤΡΑΦΟΥΡΗ: Η απόδραση πραγματοποιείται μέσω της αποδοχής, της ελπίδας, της πίστης, της διερεύνησης. Ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες ο άνθρωπος μπορεί να είναι ελεύθερος να  αποφασίζει για τη στάση που θα κρατήσει σε ό,τι δύσκολο του συμβαίνει. Η στάση του είναι η δίοδος της απελευθέρωσης.

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΚΟΥΒΑΡΑ: Όταν νιώθεις μπλεγμένος και μπερδεμένος είναι σίγουρο πως η ένταση, η πίεση και ο πανικός δεν θα σε βοηθήσουν να ξεμπερδευτείς, ακόμη και αν τα κρατάς στα χέρια σου ψαλίδι για να κάψεις τα νήματα. Χρειάζεται υπομονή. Να ξεκινήσεις από κάπου και να αρχίσεις να ξεμπερδευτείς, να κάνεις παύση εάν το χρειαστείς και να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή μέχρι να ξεμπερδέψεις και τον τελευταίο κόμπο. 

Τελικά πιάνω την άκρη του νήματος και μετά; 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΜΠΑΣ: Μετά έχεις την επιλογή να το ξαναδοκιμάσεις με μικρές ή με μεγάλες παραλλαγές ή ακόμη και να υφάνεις μια καινούργια διαδρομή, γιατί το νήμα είναι ένα ισχυρό και ευέλικτο εργαλείο.

ΑΡΙΣΤΕΑ ΚΟΝΤΡΑΦΟΥΡΗ: Μετά ακροβατώ, ισορροπώ και δοκιμάζω… πειραματίζομαι με τα όριά μου, τις μέχρι τώρα δυνάμεις μου. Φτάνω ψηλά και ξαναπέφτω… Είμαι όμως εγώ και είμαι περήφανος για αυτό που είμαι.

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΚΟΥΒΑΡΑ: Μετά είναι στο χέρι μου να φανταστώ και  να κάνω αυτό που πραγματικά επιθυμώ. Μπορώ να πλέξω, να ξηλώσω, να κόψω, να δέσω, να τυλίξω, να κάνω κόμπους, να το δώσω σε άλλους να το κρατούν μαζί μου, να το αφήσω και να το ξαναπιάσω. Αφήνω τη φαντασία μου ελεύθερη να χορέψει με την πραγματικότητα και μαζί να τυλιχτούν σε νέους δρόμους και καταστάσεις.

Το ΝΗΜΑ στις 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ και ώρα 11:00 θα φιλοξενήσει στον χώρο του 25 αναγνώστες του Τaλκ για να παρακολουθήσουν το βιωματικό εργαστήρι με θέμα τη διαφορετικότητα βασισμένο στο παραμύθι της Αθηνάς Mπίνιου “Πιρουλίτο και Ροζαλία“. Άλλωστε όλοι είμαστε διαφορετικοί και αυτήν τη διαφορετικότητα θα επεξεργαστούμε μέσα από το παιχνίδι, την κίνηση, το θέατρο! Θα παρευρίσκεται και η συγγραφέας στο τέλος του σεμιναρίου. (Το Νήμα: Αιολέων 36, Άνω Πετράλωνα, τηλ.: 6907502030.)