Με αφορμή την παράσταση βρεφικού θεάτρου “Θα Βγω Απ’το Αυγό“, που παίζεται για τρίτη χρονιά στο θέατρο ΑΒΑΤΟΝ, το Τaλκ μίλησε με μια εκ των πρωταγωνιστριών, τη Νάντια Δαλκυριάδου.

1. Καλημέρα Νάντια. Καταρχάς, ας μας συστηθείς για να να σε γνωρίσουμε καλύτερα!

Γεια χαρά! Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη το 1980. Είμαι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βόρειας Ελλάδας και της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Μετά από πολλά χρόνια δουλειάς στη Θεσσαλονίκη ως ηθοποιός και ως θεατροπαιδαγωγός, αποφάσισα το 2015 να έρθω στην Αθήνα. Σ αυτά τα δυο χρόνια παρουσίας μου στην πόλη, εκτός από το Θα Βγω Απ’το Αυγό, συμμετείχα στην παράσταση Νόρντοστ και στην παράσταση Η Μαζώχτρα.

2. Μίλησέ μας με λίγα λόγια για την παράστασή σας “Θα Βγω Απ’το Αυγό”. 

Η παράσταση απευθύνεται στο υπέροχο και μοναδικό κοινό των μωρών από 4 ως 18 μηνών. Είναι φτιαγμένη από την ομάδα Anumati, η οποία αποτελείται από την Σάρα Τοσκάνο, την Δάφνη Φαραζή, την Ειρήνη Αμπουμόγλι, την Ελενα Ζάχου και εμένα. Πρόκειται για την  ιστορία ενός περιστεριού που κάνει τα πρώτα του βήματα στη ζωή, με τις απορίες, τις εκπλήξεις και τις συγκινήσεις που κρύβει η πρώτη επαφή με όλα τα νέα ερεθίσματα.

3. Ποιους ρόλους έχει η παράσταση; Εσύ ποιον υποδύεσαι; 

Στην παράσταση θα γνωρίσετε την Ρίτα, τον Ρίκο, τη Δάφνη και τον Λευτέρη το περιστέρι που είναι η αφεντιά μου!

4. Η παράσταση παίζεται γα τρίτη χρονιά. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται η επιτυχία της;

Το Θα Βγω Απ’το Αυγό είναι φτιαγμένο με αγάπη και προσοχή, με λαχτάρα και μελέτη. Αναπόφευκτα το καταλαβαίνει το κοινό μας αυτό. Νιώθουν άνετα και ήρεμα οι γονείς και τα μωράκια συμμετέχουν και χαίρονται. Και κατά τη γνώμη μου αυτό συμβαίνει γιατί δεν είναι τίποτα αφημένο στον παράγοντα τύχη, είναι μια παράσταση όπου νιώθει το κοινό ασφάλεια και σιγουριά και έτσι μπορεί να χαλαρώσει και να το διασκεδάσει. Ας μην ξεχνάμε ότι επειδή είναι η πρώτη παράσταση για πολλά παιδάκια, οι γονείς θέλουν να διασφαλίσουν ότι θα είναι μια όμορφη εμπειρία και όχι κάτι που θα τους αγχώσει ή θα τους ταράξει. Αυτό είναι που προσφέρει το Αυγό και περνούν μικροί και μεγάλοι όμορφα!

5. Ποιος είχε την ιδέα για μια τέτοια παράσταση; Πώς δουλέψατε για να τη “στήσετε”; Έχετε κάνει αρκετές αλλαγές από τότε που ξεκινήσατε;

Εδώ και αρκετά χρόνια, ήθελα να κάνω  θέατρο για μωράκια, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι μου φαινόταν κάπως παράτολμο. Ίσως δεν είχα βρει και την κατάλληλη παρέα, γιατί πάντα τα νέα ξεκινήματα απαιτούν καλή παρέα. Ερχόμενη από τη Θεσσαλονίκη γνώρισα τη Σάρα Τοσκάνο και πάνω σε μια πολύ δημιουργική κουβέντα, φτάσαμε να λέμε και οι δυο πως θα ήταν ωραίο να κάνουμε μια παράσταση για βρέφη. Την παρέα συμπλήρωσε η Ειρήνη Αμπουμόγλι την οποία γνώριζα χρόνια από τη Θεσσαλονίκη και η Δάφνη Φαραζή που έγραψε υπέροχη μουσική. Το παραμύθι που μας έδωσε έμπνευση και αφετηρία είναι “Ο Λευτέρης, ένα περιστέρι δίχως ταίρι” της Μαρίνας Πλεμένου, αγαπημένης φίλης κι αυτής από τη Θεσσαλονίκη.

Η δουλεία για να το ¨στήσουμε¨ είναι μια μεγάλη και όμορφη ιστορία, που περιλαμβάνει πολλή μελέτη, πολύ ψάξιμο, πολλές εμπειρίες, πολλές δοκιμές. Δεν αφήσαμε τίποτα στην τύχη και νομίζω πως αυτό φαίνεται στην παράσταση. Δεν το αντιμετωπίσαμε σαν βρεφικό θέατρο, αλλά σαν θέατρο για βρέφη.

Αλλαγές πολλές, μικρές και μεγάλες.  Πρώτα απ’ όλα η Ειρήνη έφυγε φέτος λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και μας ήρθε η Έλενα, εξίσου αξιόλογη και ικανή επαγγελματίας. Έπειτα, καθημερινά γίνονται μικροαλλαγές ή καλύτερα προσαρμογές, έρχονται νέες ιδέες, καινούριες αντιδράσεις. Πραγματικά τα μωράκια είναι ανεξάντλητη πηγή!

5. Ποιο είναι το πιο ευτράπελο περιστατικό που θυμάσαι από τα μωρά-θεατές;

Κάθε Σάββατο κάτι νέο θα συμβεί! Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα είναι ένα κοριτσάκι το οποίο με κάθε τι που έβλεπε έκανε σιγά ουαου! Με γουρλωμένα μάτια και τεράστια έκπληξη. Γελούσαμε όλοι μαζί, γονείς, παιδιά και ηθοποιοί. Νομίζω θα το θυμούνται ακόμη όσοι παρακολούθησαν τη συγκεκριμένη παράσταση!

6. Τι καταλαβαίνουν τα μωρά και πώς εσείς καταλαβαίνετε ότι καταλαβαίνουν; 

Τα μωρά ουσιαστικά αλληλεπιδρούν, ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης στο οποίο βρίσκονται. Άλλα παιδάκια ενθουσιάζονται με το φως, άλλα με τη ζωντανή μουσική, άλλα με τους ήχους, άλλα με τα υφάσματα, άλλα με τα περιστεράκια. Επίσης, συνδέονται συναισθηματικά με τα πουλάκια της παράστασης, τα συμπαθούν, τα αγαπάνε, νιώθουν τρυφερότητα. Μπορεί να δείτε από την τρυφερότητα για τα πουλάκια να αγκαλιάζουν τη μαμά τους για να εκφραστούν, να βγάζουν-τα μεγαλύτερα- το φαγητό τους από το σακουλάκι για να ταΐσουν τα περιστεράκια. Όσοι έχουμε έρθει σε επαφή με μωράκια ξέρουμε ότι όλα τα καταλαβαίνουν, όλα τα νιώθουν, κι αν είσαι εκεί και περιμένεις θα αλληλεπιδράσουν και  μαζί σου.

7. Μίλησέ μας λίγο για τη μουσική, ως στοιχείο της παράστασής σας.

Η μουσική είναι γραμμένη για την παράσταση από τη Δάφνη Φαραζή , η οποία παίζει ζωντανά σε κάθε παράσταση. Έχει μαζί της, στο τραπέζι της μουσικής διάφορα μαγικά μουσικά όργανα, λαλίτσες, ροκάνες, κολαούζο κ.ά, που παράγουν φυσικούς ήχους και ηρεμούν μεγάλους και μικρούς. Παίζει με την πιανίκα της κοντά στα παιδάκια και πραγματικά βλέπεις την ευτυχία στα μάτια τους… Ό,τι κι αν πω για την υπέροχη μουσική της Δάφνης θα είναι λίγο! Ισχύει πάντα για τη μουσική. Πρέπει να την ακούσεις για να καταλάβεις. Τα λόγια  δεν περιγράφουν σωστά τη μουσική.

8. Το βρεφικό θέατρο υπάρχει πλέον και στην Ελλάδα με κάμποσες παραστάσεις! Είναι, κατά τη γνώμη σου, μόδα ή ουσιαστική ψυχαγωγία και εκπαίδευση, που πράγματι διαμορφώνει και εξελίσσει την αντίληψη των μωρών;

Κατά τη γνώμη μου, με τα μωράκια δεν μπορείς να ακολουθήσεις τη μόδα. Οι ανάγκες και οι απαιτήσεις της νέας κατάστασης που διαμορφώνεται σε μια οικογένεια  με τον ερχομό ενός μωρού, δεν επιτρέπουν και πολλές «μόδες». Κάνεις ό,τι χρειάζεται για να είναι υγιές, ήρεμο και να μεγαλώνει σωστά και μετά φροντίζεις για τα υπόλοιπα. Με λίγα λόγια, είναι επιτακτικές οι ανάγκες και δεν αφήνουν περιθώρια για επιλογές. Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι εξυπηρετεί ανάγκες το θέατρο για βρέφη. Την ανάγκη να κάνουν κάτι διαφορετικό οι γονείς μαζί με το μωράκι, να βγουν από τη ρουτίνα, να χαλαρώσουν, να περάσουν καλά, καμιά φορά και να ανταλλάξουν απόψεις με άλλους γονείς, να γνωριστούν με άλλες οικογένειες, να δουν το μωράκι τους να αντιδρά σε νέα ερεθίσματα.  Σε πολλές περιπτώσεις είναι μια ευκαιρία για ξεκούραση, άλλες για να μάθουν νέα παιχνίδια για να τα κάνουν και στο σπίτι, άλλες για κοινωνικοποιήση, άλλες απλώς για να κάνουν κάτι διαφορετικό μαμά και παιδί. Σίγουρα πάντως, ειδικά σ’ αυτό το είδος θεάτρου και για αυτό το κοινό, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για μόδα.

Θα Βγω Απ’το Αυγό
Η πρώτη παράσταση για μωρά 4-18 μηνών για 3η χρονιά!

Πότε: Κάθε Σάββατο 10:30, 12:00, 13:30

Τιμή: 15 ευρώ (1 γονιός και μωρό), 20 ευρώ (2 γονείς και μωρό)

Πληροφορίες: 210-3412689