Μετά τη μεγάλη συνέντευξη της Μαριλένας Τριανταφυλλίδου και της Βάσιας Παρασκευοπούλου για την κατάσταση που επικρατεί (και) εξαιτίας της πανδημίας στο θέατρο και τις παραστατικές τέχνες για παιδιά, για το επόμενο χρονικό διάστημα θα δημοσιεύουμε συνεντεύξεις με καλλιτέχνες και ομάδες που ασχολούνται με το παιδικό θέαμα και θέλουν να μιλήσουν για την παρούσα κατάσταση στη χώρα μας και να κινητοποιήσουν το «απόν» Υπουργείο Πολιτισμού. Στο Τaλκ, προετοιμάζουμε το project αυτό εδώ και τέσσερις μήνες και σας ζητάμε, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσής σας, να βοηθήσετε και εσείς, κοινοποιώντας τα κείμενα αυτά και καθιστώντας έτσι ορατούς μια σειρά από ανθρώπους που αγαπούν τα παιδιά και θέλουν να τα εκπαιδεύσουν και να τα διασκεδάσουν, αλλά δεν μπορούν. Σήμερα, κοντά μας ο Χρήστος Χριστόπουλος, από την Ομάδα Θεάτρου Ανεμόμυλοι.

• Καλησπέρα. Είμαι ο Χρήστος, ιδρυτής της Ομάδας Θεάτρου Ανεμόμυλοι. Πρόκειται για ένα εύπλαστο και ευέλικτο σχήμα το οποίο αλλάζει και διαμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε δουλειάς. Έτσι η ομάδα απασχολεί, λιγότερο ή περισσότερο, ηθοποιούς, θεατρολόγους, δραματολόγους, χορογράφους, κουκλοπαίχτες, εμψυχωτές, παιδαγωγούς κ.α. Ως Ανεμόμυλοι υπάρχουμε τρία χρόνια αλλά ο καθένας από εμάς έχει στον τομέα του πολύ μεγαλύτερη εμπειρία. Ασχολούμαστε κυρίως με παραστάσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα για μικρές ηλικίες, ενώ το τελευταίο διάστημα επιχειρούμε να απευθυνθούμε κάποιες δράσεις και στο ενήλικο κοινό.
• Η πανδημία μας βρήκε να παρουσιάζουμε μια κουκλοθεατρική παράσταση (Πίκο και Λόλα, Η παράσταση) σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία. Επίσης, ήταν προγραμματισμένη μια θεατρική performance στο Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου (Ένας γκαζιέρης αφηγείται), καθώς και διάφορα εκπαιδευτικά προγράμματα και εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες ή άλλους χώρους. Τέλος, η πανδημία μας βρήκε να ετοιμάζουμε την πρώτη μας παραγωγή για ενήλικο κοινό (Ψευδαισθήσεις) την οποία διακόψαμε με την οδηγία για το κλείσιμο των θεάτρων, τρεις μέρες πριν από την πρεμιέρα μας. Ταυτόχρονα υπήρχαν φυσικά στα σκαριά και σχέδια για τη σχολική χρονιά 2020-21.
• Κάποιοι από εμάς αποζημιώθηκαν από το κράτος, κάποιοι όχι. Όπως όλοι οι καλλιτέχνες έτσι κι εμείς με δυσκολία αντεπεξήλθαμε και συνεχίζουμε να προσπαθούμε να επιβιώσουμε οικονομικά με δυσκολία, άλλοι περισσότερη και άλλοι λιγότερη. Η οικονομική ζημία ήταν μεγάλη –κυρίως λόγω της παραγωγής που διακόπηκε– αν αναλογιστεί κανείς τον ετήσιο κύκλο εργασιών της ομάδας.
• Το παιδικό θέαμα εκτός από ψυχαγωγία αποτελεί μέσο συγκρότησης της προσωπικότητας του παιδιού αλλά και παιδαγωγικό εργαλείο και ως τέτοιο οφείλει κάποια στιγμή να το αντιμετωπίσει η πολιτεία. Η δυσκολία της εποχής και η αδιαφορία των αρμόδιων υπουργείων οδήγησαν στη συσπείρωση των φορέων που ασχολούνται με τα θεάματα για παιδιά και αυτό είναι κάτι όμορφο που έφερε αυτή η καταστροφική κρίση, κάτι που το είχαμε ανάγκη.
• Για τη χρονιά που είναι ήδη σε εξέλιξη δε φοβόμαστε, διότι δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει σεζόν για τα θέατρα, ούτε σχολική χρονιά για τις εκπαιδευτικές δράσεις. Οπότε, δεν υπάρχει και αγωνία. Ούτε άγχος. Εμείς φέτος επιλέξαμε να κρατήσουμε διαθέσιμες τις περσινές μας παραστάσεις και τα εκπαιδευτικά προγράμματα, γνωρίζοντας πως η ζήτηση θα είναι μάλλον μηδενική. Παράλληλα ετοιμάζουμε μια θεατρική δράση για ενήλικο κοινό, η οποία έχει επιχορηγηθεί από το ΥΠΠΟ.
• Αν δούμε την πανδημία ως ευκαιρία ώστε να αλλάξουν τα κακώς κείμενα στον χώρο, εκτός από το πνεύμα συλλογικότητας μεταξύ των ομάδων που προαναφέραμε, θα θέλαμε να δούμε το θέαμα για παιδιά να αποκτά τη θέση που του ανήκει στην ατζέντα των αρμόδιων υπουργείων και να καθιερωθεί ως τομέας τακτικής ετήσιας επιχορήγησης μέσω νέων χρηματοδοτήσεων, τόσο για παραγωγές όσο και για δράσεις και προγράμματα. Η νέα συνθήκη θα διαμορφωθεί μέσα από τις αλλεπάλληλες κρίσεις και οφείλει να εμπεριέχει έναν συνδυασμό λύσεων και όχι μια προσωρινή επούλωση μόνο των πρόσφατων τραυμάτων.
• Την υποβάθμιση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στα σχολεία τη βρίσκουμε το λιγότερο ντροπιαστική και ζηλεύουμε βαθιά τη θέση που κατέχουν τα καλλιτεχνικά μαθήματα σε χώρες του εξωτερικού, καθώς και την κρατική στήριξη που λαμβάνουν οι καλλιτέχνες και οι εκπαιδευτικοί σε αυτή την κατεύθυνση.
• Το μήνυμα που στέλνουμε σε γονείς και εκπαιδευτικούς είναι να προσέχουν τους εαυτούς τους και τα παιδιά τους. Κι αν αυτό, με την προσωπική εκτίμηση της κατάστασης και τις ιδιαίτερες ανάγκες του καθενός, μπορεί να συμπεριλάβει την παρακολούθηση μιας θεατρικής παράστασης ή τη συμμετοχή σε κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, τότε τηρώντας με προσοχή τα μέτρα της πολιτείας, να το βάλουν στο πρόγραμμά τους. Θα είναι όμορφα όταν βρεθούμε ξανά.