“Σε παρακαλώ Αγ. Βασίλη θέλω να μου φέρεις ένα μικρό σκυλάκι ή ένα μικρό γατάκι. Σου υπόσχομαι ότι θα το φροντίζω”, λέει το γράμμα που έγραψε ο μικρός μας πρίγκιπας ή η μικρή μας πριγκίπισσα.

Τι κάνουμε; Zωντανεύουμε το όνειρό τους ή το καταστρέφουμε;

Η σχέση που μπορεί να αναπτύξει ένα παιδί με ένα ζώο είναι μοναδική και πολύτιμη. Μέσα από αυτή την σχέση μαθαίνει να προσφέρει, να φροντίζει, να αγαπά, να μοιράζεται, να είναι υπεύθυνο.

Ιδανικό είναι η σχέση αυτή να αναπτύσσεται στην προσχολική ηλικία του παιδιού και αυτό γίνεται ιδανικά αν και εφόσον υπάρχει ήδη ζώο στο σπίτι όταν έρχεται το παιδί, αν δεν υπάρχει όμως η σχέση αυτή πρέπει να χτιστεί.

Πολλές φορές τα παιδιά θέλουν ένα ζωάκι στο σπίτι είτε γιατί το θεωρούν παιχνίδι, είτε γιατί δεν γνωρίζουν τις ευθύνες που έχει. Το ότι ένα παιδί μπορεί να παίξει καλά με το ζώο της φίλης μας ή του γείτονα δεν σημαίνει ότι μπορεί να έχει δικό του στο σπίτι.

Πριν προβούμε σε οποιαδήποτε ενέργεια πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι το παιδί μας ξέρει τι σημαίνει να έχεις ένα ζώο στο σπίτι, στην καθημερινότητα, στην φροντίδα, σε προβλήματα που προκύπτουν (υγείας), σε έξοδα, σε μετακίνηση (διακοπές, μικρής διάρκειας απουσία) . Πρέπει να γνωρίζει ότι είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα με τα δικά της θέλω και τις δικές της υποχρεώσεις.

Ποτέ ένα ζώο δεν μπορεί να αντικαταστήσει το παιχνίδι και φυσικά δεν το «ξεφορτωνόμαστε» όταν το βαρεθεί, όπως κάνουμε με ένα  παιχνίδι.

Γι’ αυτό καλό είναι σε μικρές ηλικίες αν δε υπάρχει ήδη ζώο, να ξεκινήσουμε από ζώα που χρειάζονται μικρή φροντίδα.

Αν όμως δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε το όνειρό του, τι κάνουμε;

• Παίρνουμε ζώο μικρότερης φροντίδας όπως ψάρι, παπάκι, hamster και λέμε στο παιδί ότι αν ανταποκριθεί στην φροντίδα του, θα πάρουμε αργότερα αυτό που θέλει.
• Ηλεκτρονικά ζωάκια παιχνίδια που θέλουν και αυτά φροντίδα.
• Το μαθαίνουμε και του δίνουμε να αναλάβει την φροντίδα και το νοιάξιμο των αδέσποτων ζώον της γειτονιάς.
• Επίσης μια άλλη καλή ιδέα είναι αν κάποιος δικός μας από το στενό μας περιβάλλον έχει κατοικίδιο να δίνουμε στο παιδί την ευκαιρία να μοιραστεί μία από τις υποχρεώσεις του π.χ να αναλάβει να το πηγαίνει κάποια από τις καθημερινές του βόλτες.

Έτσι αν είμαστε σίγουροι μετά από πολλή συζήτηση και δοκιμασμένες εμπειρίες ότι το παιδί μπορεί να ανταποκριθεί στην φροντίδα ενός κατοικίδιου, τότε ναι!

Ο Αγ. Βασίλης ας κάνει το θαύμα του και το όνειρο του παιδιού πραγματικότητα. Το παιδί θα αποκτήσει έναν ακαταμάχητο φίλο και εσείς ένα υπεύθυνο παιδί!

H Πένυ Λαμπροπούλου είναι ειδική παιδαγωγός – ψυχολόγος, συνεργάτης του Λέξις.