“Μαμά, με τσίμπησε ένα κουνουπάκι! Πού σε τσίμπησε, μικρό μου; Αχ, αυτά τα κουνουπάκια…”. Ο τρυφερός διάλογος της Μυρτώς με τη μαμά της στο βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά ίσως σήμερα να μην είναι τόσο αντιπροσωπευτικός για τη στάση των μαμάδων απέναντι σε κουνουπάκια, μελισσούλες ή ψειρούλες που απειλούν τα απαλά παιδικά σωματάκια, όμως είναι βέβαιον ότι το ενδιαφέρον για τα έντομα το καλοκαίρι μεγαλώνει… αναγκαστικά.

Φτερωτοί εισβολείς
Τα τσιμπήματα από κουνούπια είναι συχνά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ τα τελευταία χρόνια παρουσιάζονται ήδη από τους εαρινούς μήνες λόγω της αλλαγής του κλίματος. «Τα κουνούπια πληθύνονται ιδιαίτερα σε περιοχές όπου υπάρχουν λιμνάζοντα νερά, υγρασία και πολλά δέντρα. Ευθύνονται συνήθως για απλά δερματικά εξανθήματα με φαγούρα έως και για εκδηλώσεις εγκεφαλίτιδας σπανιότερα, όπως στην περίπτωση των κουνουπιών που μεταφέρουν τον ιό του Δυτικού Νείλου» εξηγεί ο κ.Αλέξης Αλεξόπουλος, παιδίατρος με εξειδίκευση στη Δερματολογία Παίδων και επιστημονικός συνεργάτης Α΄ Παιδιατρικής Κλινικής Παν/μίου Αθηνών στο παιδιατρικό νοσοκομείο Αγία Σοφία. Σήτες για πόρτες και παράθυρα, εντομοαπωθητικά χώρου και δέρματος, σκουρόχρωμα μακρυμάνικα ρούχα και κουνουπιέρες αποτελούν μερικά από τα «μέσα» που πρέπει να επιστρατεύσετε για να κρατήσετε μακριά τα κουνούπια, δεδομένου ότι η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία. Τα τσιμπήματά τους προκαλούν τοπικό ερεθισμό, ενώ κάποιες φορές επιμολύνονται και από μικρόβια, αλλά, συνήθως, είναι ήπια και δεν χρειάζεται θεραπεία. «Αν όμως το παιδί έχει έντονη φαγούρα, τότε μπορεί να χρησιμοποιήσετε τοπικά κρύες κομπρέσες ή/και τοπικά αντικνησμώδη σκευάσματα. Αν η φαγούρα είναι γενικευμένη, επικοινωνήστε με τον γιατρό μήπως το παιδί χρειαστεί αντιισταμινικό. Σε περίπτωση μόλυνσης (ερυθρότητα/πύον/πόνος), είναι απαραίτητη η συμβουλή του γιατρού, ο οποίος θα κρίνει αν χρειάζεται αντιβιοτικό» διευκρινίζει ο ειδικός παιδοδερματολόγος.

Κίτρινοι επιδρομείς
Τα τσιμπήματα από μέλισσα προκαλούν έντονο πόνο και πρήξιμο. Συνεπώς δεν είναι εύκολο να πειστεί το παιδί να μείνει ήσυχο για να αφαιρέσετε το κεντρί – κάτι που πρέπει να γίνει προσεκτικά γιατί το κεντρί περιέχει υπόλειμμα του δηλητηρίου. Ενδείκνυνται μια καρφίτσα ή μια τσιμπίδα και όχι τα χέρια. Μετά τοποθετήστε στο επίμαχο σημείο κρύες κομπρέσες ή τα ειδικά στικ με αμμωνία ή μια ήπια κορτιζονούχα κρέμα. Τα τσιμπήματα μπορούν να είναι επικίνδυνα όταν είναι πολλά, πράγμα που σημαίνει βεβαίως ότι το παιδί δεν έγινε στόχος μιας περαστικής μέλισσας, αλλά βρέθηκε μέσα σε φωλιά. Στην περίπτωση αυτήν ενδείκνυται η χρήση αντιισταμινικού από το στόμα για αρχή και κατόπιν η άμεση αναζήτηση ιατρικής βοήθειας. Το τσίμπημα από σφήκα είναι πολύ πιο επώδυνο από αυτό της μέλισσας. Οι κομπρέσες με δροσερό νερό καταπραΰνουν τα συμπτώματα, όπως και μια ήπια κορτιζονούχα αλοιφή. Αν το φούσκωμα δεν υποχωρεί ή παρουσιάσει το παιδί επιπλέον αλλαγή στη φωνή, βήχα, φαγούρα στον λαιμό, πρήξιμο στο πρόσωπο ή δύσπνοια, τότε αμέσως πρέπει να ζητήσετε ιατρική βοήθεια.