Νομίζω πως υπάρχει μια περίοδος στην εποχή των γονιών, κατά την οποία μια λέξη αντηχεί στα ήδη ταλαιπωρημένα αυτιά τους επί πολλά ‒μα πάρα πολλά‒ Σαββατοκύριακα: Παιδικό πάρτι. Προσωπικά, έχω αρχίσει και πιστεύω ότι τα παιδιά μου είναι η πρώιμη μετενσάρκωση του Ζάχου Χατζηφωτίου και εγώ η προσωπική του γραμματέας που προσπαθεί (μάταια) να διαχειριστεί τη γεμάτη ατζέντα του. Σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο με βρίσκει καθισμένη σε μπαλκόνια, καναπέδες και χορτάρια να προσπαθώ να μιλήσω με ομοιοπαθείς γονείς μεταξύ ιαχών, χασκόγελων, διαπραγματεύσεων (όχι άλλη τούρτα, Γιωργάκη) και της μπάλας στο δόξα πατρί. Έχοντας κλείσει, λοιπόν, δώδεκα χρόνια ως γραμματ… ε χμ, μαμά ήθελα να πω, παραθέτω τόπους και τρόπους εορτασμού στους οποίους εσείς μπορεί να περάσετε καλά και τα παιδιά σας ακόμη καλύτερα.

Άσπρο-μαύρο

Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις οικογενειών που δεν μεγαλώνουν τον επόμενο Λιονέλ Μέσι. Από την ηλικία περίπου των 6 ετών, το μυαλό των αγοριών είναι μονίμως στην μπάλα. Όσο και αν προσπαθείτε να αποσυνδέσετε την μπάλα από το πόδι τους, ακόμη και την ημέρα των γενεθλίων τους, δεν θα το καταφέρετε. Και στο Μέγαρο να τους κάνετε το παιδικό πάρτι γενεθλίων, οι λιλιπούτειοι μπαλαδόροι ‒πιστέψτε με‒ θα βρουν μια μπάλα να κλοτσήσουν. Συνοπτικές οι διαδικασίες λοιπόν προς την επιτυχία και προς το «είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου»: νοικιάζετε για κάποιες ώρες ένα γηπεδάκι 5Χ5, το οποίο διαθέτει και αξιοπρεπές αναψυκτήριο, προμηθεύεστε τα απαραίτητα πιατάκια, ποτηράκια, και εδέσματα και αφήνετε τα παιδιά σας να οργώσουν το χορτάρι. 

Στα πλην: Το πάρτι δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τις μικρές κυρίες, οπότε ή έχετε προβλέψει κάποια απασχόληση για εκείνες (κατασκευές, χειροτεχνίες, χορό) ή δεν τις συμπεριλαμβάνετε στη λίστα με τους καλεσμένους. Οι μπαμπάδες πιστεύουν ότι παρακολουθούν το Ρεάλ-Μπαρτσελόνα, κάνουν τους προπονητές/scouters, ωρύονται και σας χαλάνε (όπως πάντα) την ησυχία.

Στα συν: Βρίσκεστε σε απόσταση ασφαλείας από τα καμάρια σας, οπότε υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να ανταλλάξετε και καμία κουβέντα με τις υπόλοιπες μαμάδες-cheerleaders. Ο εορτάζων και οι φίλοι του είναι σίγουρα πανευτυχείς.

Μες στο μουσείο

Γιορτάζω… αεί διδασκόμενος. Και όμως δεν είναι τόσο «ξενέρωτο» όσο ακούγεται. Απεναντίας, τα παιδιά περνάνε όμορφα, καθώς τα περισσότερα μουσεία και πολιτιστικοί χώροι διοργανώνουν πλέον και παιδικό πάρτι. Οι άνθρωποι του μουσείου ξεναγούν τους μικρούς επισκέπτες στα εκθέματα με έναν πραγματικά διαφορετικό τρόπο και διοργανώνουν διάφορα παιχνίδια στους χώρους. Και εσείς, έχοντας επιτελέσει τα εβδομαδιαία πολιτιστικά χρέη σας ως μάνα, απολαμβάνετε κουβέντα και καφέ.

Στα πλην: Ο κίνδυνος να βρουν (ή, ακόμη χειρότερα, να επινοήσουν, μπάλα οι λιλιπούτειοι μπαλαδόροι που σας έλεγα.

Στα συν: Κορίτσια και αγόρια συνυπάρχουν αρμονικά και… μακριά σας.

Πού: Εξαιρετικά πάρτι διοργανώνονται, μεταξύ άλλων στο Μουσείο Γουλανδρή και στον Ελληνικό Κόσμο. Με πτυχίο Φυσικής θα φύγει ο εορτάζων και η παρέα του από το Μουσείο Πειραμάτων.

Στη φύση

Παιδικό πάρτι στο αγαπημένο σας πάρκο, στο βουνό, στο δάσος… βασικά μακριά από το σαλόνι του σπιτιού σας. Όλο και περισσότερα παιδικά πάρτι διοργανώνονται στην ύπαιθρο. Αρκεί μια συνεννόηση με το δημοτικό πάρκο της περιοχής σας, ή μια οργανωμένη αναζήτηση ενός υπαίθριου χώρου που θα συνδυάζει περισσότερες οργανωμένες δραστηριότητες. Αναρρίχηση και περιπέτεια, κατασκήνωση, κυνήγι θησαυρού, πικ νικ και ό,τι μπορείτε να φανταστείτε, θα κρατήσει τα παιδιά σας απασχολημένα για ώρες. Το μυστικό της επιτυχίας τέτοιων πάρτι είναι η οργάνωση. Πρέπει να εφοδιαστείτε με ποσότητες νερού και φαγητού και φυσικά να αφήσετε τον χώρο ακριβώς όπως τον βρήκατε, μαζεύοντας τα πάντα.

Στα πλην: Το απρόβλεπτο του καιρού και οι αναγκαίες από εσάς προετοιμασίες.

Στα συν: Οξυγόνο, ελευθερία και επαφή με τη φύση είναι κάτι που δυστυχώς δεν αποτελεί μέρος της καθημερινότητας των παιδιών μας. Να η ευκαιρία λοιπόν.

Πού/Ποιοι: Στη μονή Καισαριανής και στο Άλσος στο Γουδί για το τέλειο πικ νικ, στο Adventure Park στη Μαλακάσα για περιπέτεια σε απίστευτα υψόμετρα, στα camps του www.dro.gr για μοναδικό camp party και στο Κέντρο της Γης για διασκέδαση στην αγκαλιά της φύσης.

Με γλάσο σοκολάτας

Γλυκό παιδικό πάρτι! Νομίζω πως ένας από τους λόγους που τα παιδιά λατρεύουν να ασχολούνται με τη ζαχαροπλαστική εκτός οικογενειακής κουζίνας, είναι η ελευθερία με την οποία μπορούν να διαχειριστούν τα υλικά. Δεν φοβούνται μήπως λερώσουν και λερωθούν, δεν αγχώνονται μήπως κάνουν κάποιο λάθος και, το κυριότερο, παράγουν βρώσιμα έργα τέχνης. Αν είστε τολμηροί, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την κουζίνα του σπιτιού σας και να τη μετατρέψετε σε παριζιάνικη πατισερί αγοράζοντας υλικά για μπισκότα και κεϊκάκια, καθώς και διακοσμητικά χρώματα ζαχαροπλαστικής, smarties, καραμέλες. Προμηθευτείτε ποδιές και καπέλα για πιο επαγγελματική πινελιά και… καλή όρεξη.

Στα πλην: Πολλή ζάχαρη-λίγος ύπνος. Αξίωμα. Τέλος.

Στα συν: Ασκήσεις λεπτής κινητικότητας, επανάληψη στα μαθηματικά (αφήστε τα να ζυγίσουν και να μετρήσουν τα υλικά) και δημιουργικότητα με φόντο τα κεράκια που στολίζουν τη χειροποίητη τούρτα.

Πού: Αν δεν θέλετε η κουζίνα σας να μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο επιλέξτε χώρους στους οποίους διοργανώνονται τέτοια πάρτι. Στο jar by sweetmates επιτρέπουν στη γλυκιά σας συμμορία να «τα σπάσει» στον χώρο που ετοιμάζονται οι πιο εντυπωσιακές τούρτες που έχετε δει ποτέ.

Disco Party

Δεν έχω χειρότερο, το ομολογώ. Εκκωφαντική μουσική, mainstream μελωδίες που τα μεγαλωμένα με Smiths παιδιά μου νομίζω (το τονίζω, νομίζω) πως δεν ξέρουν, διαγωνισμοί χορού, λίκνισμα τόσο παράταιρο σε σχέση με την ηλικία τους, ντισκομπάλες και κακό φαγητό. Παρ’ όλα αυτά, τα disco party κερδίζουν έδαφος, τα παιδιά περνούν καταπληκτικά οπότε, φίλοι μου γονείς, οφείλω να σας προειδοποιήσω πως αργά η γρήγορα ‒αν δεν το έχετε ήδη κάνει‒ θα περάσετε το κατώφλι μιας παιδικής ντίσκο. Μία και μόνη συμβουλή, για να τη βγάλετε καθαρή: Διασκεδάστε το. Χορέψτε ξέφρενα, θυμηθείτε ρυθμούς, γελάστε δίχως αύριο, δύο ώρες είναι, θα περάσουν.

Στα συν: Στα ποια;

Στα πλην: Το Disco Party per se

The American Way

Ή αλλιώς… all in a mall. Παλιομοδίτικο, αλλά εγγυημένα πετυχημένο. To μενού έχει bowling, burger, cinema, όχι απαραίτητα με την ίδια σειρά. Νοικιάζετε διαδρόμους bowling και αφήνετε τα παιδιά να παλεύουν για τα strike. Εκτός αν θέλετε να δοκιμάσετε την τύχη σας… Ταΐζετε και ποτίζετε τους μικρούς πρωταθλητές σας, πετάγεστε εκ περιτροπής για ψώνια και χάζι στο εμπορικό κέντρο. Τέλος, σβήνετε την τούρτα ‒πρωτοτυπήστε‒ μπάλα του μπόουλινγκ και καταλήγετε με τη λιλιπούτεια παρέα στο πιο κοντινό burgerάδικο.

Στα συν: To σασπένς του bowling

Στα πλην: To σασπένς του bowling (και οι ομηρικοί καβγάδες που συνεπάγεται).  

Old School παιδικό πάρτι

Το τραπέζι στρώνεται με άσπρο τραπεζομάντιλο, το πάτωμα γεμίζει φουσκωμένα μπαλόνια, η πόρτα στολίζεται με ένα τεράστιο «The Party is Here», oι μαμάδες καπνίζουν στην κουζίνα, οι μπαμπάδες πίνουν μπίρες στο μπαλκόνι, τα παιδιά παίζουν ‒απλά παίζουν‒ χωρίς animateurs, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς την παρεμβολή της «δημιουργικής» απασχόλησης. Κυνηγιούνται στις αυλές και στο σαλόνι, τρώνε τσιπς, και ποπ κορν, και μπόμπες, και κεφτέδες καρφωμένους σε ξυλάκια, και σβήνουν μια τούρτα που δεν έχει πάνω της ούτε την Έλσα ούτε τον Σπάιντερ μαν. Έχει πάνω της σαντιγί και κερασάκια και γράφει με σοκολατένιο γλάσο «Χρόνια Πολλά, Μιχάλη». Όπως τότε που τα πράγματα ήταν απλά, που η πρόσκληση έλεγε «με μεγάλη χαρά καλώ τη φίλη μου Μαρία στο πάρτι που θα κάνω για τα γενέθλιά μου…», όπως τότε που φορούσαμε τα καλά μας και περιμέναμε να χτυπήσει το κουδούνι και να καλωσορίσουμε τους μικρούς καλεσμένους στο σπίτι μας. Όπως τότε που δεν χρειαζόταν να προνοήσουμε για τα πάντα, γιατί ο μπαμπάς θα πεταγόταν μέχρι τη γωνία για μερικές μπίρες παραπάνω, γιατί οι μαμάδες θα έβαζαν ένα χεράκι στο μάζεμα, γιατί τέλος πάντων στο σπίτι είναι αλλιώς.

Στα συν: Η αναμονή, η προετοιμασία, το κουδούνισμα της πόρτας. Της πόρτας μου.

Στα πλην: Κεφτέδες. Παντού.