Εδώ, λοιπόν, έχουμε εκείνα τα παιχνίδια που σκαρφιζόμασταν όταν ταξιδεύαμε, όταν έπρεπε να μένουμε καθιστοί πολλές ώρες, όταν δεν είχαμε προνοήσει ότι θα χρειαστεί κάπου να περιμένουμε πολύ…
Είναι τα παιχνίδια σκέψης, λέξεων και παρατηρητικότητας.
«Ναι – Όχι»
Είναι ένα παιχνίδι ερωτήσεων – απαντήσεων που, αυτός που απαντάει, δεν πρέπει να πει αυτές τις δύο λέξεις!
«Βλέπω, βλέπω!»
Είναι το αντίθετο του «ναι-όχι»! κάποιος σκέφτεται ένα αντικείμενο που υπάρχει στον χώρο και οι υπόλοιποι παίχτες κάνουν διευκρινιστικές ερωτήσεις όπου η απάντηση μπορεί να είναι «ναι» ή «όχι». Αυτός που θα μαντέψει σωστά το αντικείμενο, βάζει το επόμενο αντικείμενο.
«Αστείες φράσεις από…»
Διαλέγουμε ένα γράμμα και καθένας φτιάχνει μια αστεία φράση με λέξεις μόνο από αυτό το γράμμα, π.χ. Η Αγνή απ’ την Ασία αγόρασε μια ακίνητη αντιλόπη.
«Ζεστό – κρύο»
Είναι το γνωστό παιχνίδι όπου κάποιος κρύβει ένα αντικείμενο και καθοδηγεί τον άλλο να το βρει λέγοντας κρύο (και τις διαβαθμίσεις του) όσο βρίσκεται μακριά από αυτό και ζεστό (και τις διαβαθμίσεις του) όσο πιο πολύ πλησιάζει στο κρυμμένο αντικείμενο.
Σε μια παραλλαγή αυτού, κρύβουμε το αντικείμενο με τρόπο που να φαίνεται λίγο και η αναζήτησή του γίνεται μέσω παρατήρησης. Κάθε παίχτης που ανακαλύπτει πού είναι το αντικείμενο, το ψιθυρίζει σε αυτόν που το έκρυψε και το παιχνίδι τελειώνει όταν το βρουν όλοι.
«Αντίχειρες»
Ή αλλιώς «δυο αντίχειρες παλεύουν»!
Οι δύο παίκτες ενώνουν τα χέρια τους σαν γροθιά, με τους αντίχειρες ελεύθερους. Μόλις δοθεί το σύνθημα ο κάθε παίχτης προσπαθεί να παγιδεύσει τον αντίχειρα του άλλου. Αυτός που το καταφέρει, κερδίζει!
«Πέτρα – μολύβι – ψαλίδι – χαρτί»
Παιχνίδι με τα χέρια! Η πέτρα είναι μια μπουνιά, το μολύβι ο δείκτης τεντωμένος, το ψαλίδι με τον δείκτη και τον μέσο, το χαρτί είναι η παλάμη ανοιχτή με τα δάχτυλα ενωμένα. Λέγεται το σύνθημα (το όνομα του παιχνιδιού δηλαδή) και καθένας κάνει κάτι από τα τέσσερα.
Ανάλογα κερδίζουν: η πέτρα (σπάει) το ψαλίδι και το μολύβι, το μολύβι και το ψαλίδι κερδίζουν (γράφουν και κόβουν αντίστοιχα) το χαρτί και το χαρτί κερδίζει (τυλίγει) την πέτρα.
Παιχνίδια με χαρτί και μολύβι
«Τρίλιζα»
Σχεδιάζουμε δύο κάθετες και δύο οριζόντιες γραμμές που τέμνονται (ενώνονται). Οι δύο παίχτες διαλέγουν το Χ ή το Ο που συμπληρώνουν εναλλάξ. Σκοπός είναι να καταφέρω τρία οριζόντια ή κάθετα ή διαγώνια σύμβολα, εμποδίζοντας τον άλλον παίχτη να πετύχει το ίδιο.
«Οριγκάμι»
Εδώ πρόκειται για μια ολόκληρη κατηγορία παιχνιδιών χαρτοδιπλωτικής. Ένα κομμάτι χαρτί που το διπλώνουμε με συγκεκριμένο τρόπο και δημιουργούμε μια μορφή (καραβάκι, λουλούδι, βατραχάκι κλπ). Κάθε κατασκευή έχει άλλες – δικές της οδηγίες.
«Όνομα – ζώο – φυτό»
Σε ένα φύλλο χαρτί βάζουμε αυτές τις κατηγορίες και επιπρόσθετα: πράγμα, χώρα (και ό,τι άλλο διαλέξουμε). Κάποιος λέει την αλφάβητο από μέσα του. με το «στοπ» σταματάει και λέει το γράμμα στο οποίο σταμάτησε. Τότε ξεκινούν όλοι να βρίσκουν μία λέξη για κάθε κατηγορία. Ο πρώτος που θα συμπληρώσει όλες τις κατηγορίες σταματάει τον γύρο και ελέγχουν πόσες λέξεις βρέθηκαν. Κάθε λέξη που στην κατηγορία της δεν υπάρχει άλλη παίρνει 20 βαθμούς, λέξεις διαφορετικές στην ίδια κατηγορία 10 βαθμούς, λέξεις ίδιες 5 βαθμούς.
«Κρεμάλα»
Κάποιος σκέφτεται μία λέξη. Γράφει το αρχικό γράμμα και παύλες για κάθε άλλο. ο άλλος παίχτης λέει – υποθέτει γράμματα με σκοπό να κάνει όσο πιο λίγα λάθη μπορεί και να βρει τη λέξη, πριν το ανθρωπάκι στην κρεμάλα ολοκληρωθεί.
«Μην κουνηθεί!»
Παίρνουμε όλα τα μολύβια που έχουμε! Ή όλες τις ξυλομπογιές. Τα κρατάμε στα χέρια μας, όρθια, πάνω στο τραπέζι και τα αφήνουμε πέσουν το ένα πάνω στο άλλο. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να μαζέψει καθένας όσο πιο πολλά μολύβια και ξυλομπογιές μπορεί, χωρίς να κουνήσει τις ήδη υπάρχουσες. Καθένας παίρνει μολύβια μέχρι να προκαλέσει κάποια κίνηση. Τότε ξεκινάει ο άλλος να μαζεύει και πάει λέγοντας.
Η Μαριάννα Κουμαριανού είναι παιδαγωγός και συγγραφέας. Θα τη βρείτε στο mkoumarianos@gmail.com.
