Η υπόσχεση του Ζέφυρου είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου της Ναταλίας Νικολαΐδη, που μόλις κυκλοφόρησε σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Εν πλω. Πρόκειται για ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, για προεφήβους και εφήβους, που μας υπενθυμίζει πως όταν τα παιδιά θέλουν κάτι πολύ, πάντα το πετυχαίνουν. Το βιβλίο διανθίζεται από ζωγραφικά έργα της συγγραφέως [Ανακαλύψτε και τη σελίδα του στο Instagram εδώ.]

Η πριγκίπισσα Νίνα και η Άλεξ, συμμαθήτριες στη Σχολή Σαιντ Τζων, συναντιούνται τυχαία στην παραλία του μικρού βασιλείου του Ζέφυρου. Από την απροσδόκητη αυτή συνάντηση ξεκινά μια ζεστή φιλία που τις οδηγεί σε μια μοναδική περιπέτεια βασισμένη στην αλληλεγγύη. Με τη βοήθεια μιας ξεχασμένης προγόνου και ιδρύτριας του Βασίλειου του Ζέφυρου, που η Νίνα και η Άλεξ ανακαλύπτουν μέσα από ένα πορτρέτο, οι δύο φίλες κάνουν μια τεράστια αποκάλυψη. Το περιβάλλον κινδυνεύει! Ποια είναι, όμως, πραγματικά η γυναίκα του πορτρέτου και πού θα στείλει τα κορίτσια; Θα καταφέρουν να αποκαλύψουν τη διαφθορά και να σώσουν τον αγαπημένο τους Ζέφυρο από την επερχόμενη καταστροφή; Κάποιες απαντήσεις σε αυτό, μα και σε άλλα ερωτήματα μας δίνει η συγγραφέας, με την οποία είχαμε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συζήτηση.

Κ. Νικολαΐδη, παρακαλώ, συστηθείτε στο κοινό του Τaλκ και πείτε μας πώς δημιουργήσατε αυτό το μυθιστόρημα. 
Χαίρομαι πραγματικά για τη γνωριμία με το Τaλκ και τους αναγνώστες του. Η ευκαιρία που μου δίνεται μέσα από την Υπόσχεση του Ζέφυρου είναι μοναδική. Μέχρι σήμερα, είχα ασχοληθεί με τη δικηγορία στον χρηματοοικονομικό χώρο, την εταιρική διακυβέρνηση και τη διαχείριση κινδύνων. Μέσα από τη δουλειά μου, μελέτησα ορισμένα θέματα γύρω από τα οποία περιστρέφεται ο Ζέφυρος και μπόρεσα να τα μοιραστώ με μικρούς και μεγάλους αναγνώστες. Στον Ζέφυρο με έφεραν οι επαγγελματικές μου επιρροές. Τελευταία, επίσης, μου δόθηκε η ευκαιρία να συζητήσω με την ανιψιά μου για τα θέματα που ενδιαφέρουν και απασχολούν τους νέους. Παράλληλα, μοιραστήκαμε ιδέες για τη ζωγραφική που και οι δυο αγαπάμε. Έτσι, όταν έκανα την εικονογράφηση του Ζέφυρου, είχα άλλο ένα σημείο αναφοράς με τους νέους.

Πείτε μας λίγα λόγια για το Βασίλειο του Ζέφυρου, όπου διαδραματίζεται η ιστορία σας. Πώς δημιουργήθηκε, πώς αναπτύχθηκε και ποια το κυβερνά; 
Το Βασίλειο του Ζέφυρου είναι ένας μικρός χώρος, ο οποίος ιδρύθηκε από μια ανοιχτόμυαλη για την εποχή της και παράλληλα σύγχρονη ηγετική γυναικεία φυσιογνωμία. Με τη βοήθεια λίγων αλλά εκλεκτών συνεργατών χτίστηκε ο Ζέφυρος μέσα από τα δώρα της φύσης. Το εμπόριο, που βασίστηκε στην εκμετάλλευση μιας σπάνιας βαφής που φτιάχτηκε από τα θαλασσινά κοχύλια, έχτισε έναν πολιτισμό και μια βιώσιμη οικονομία που τώρα κινδυνεύουν. Γιατί η δημιουργός της άφησε πίσω της ανθρώπους με πεπαλαιωμένες αντιλήψεις σχετικά με τη διακυβέρνηση και την καλλιέργεια της γης, γεγονός που επηρέασε αρνητικά τους πληθυσμούς που έπρεπε να προστατευτούν. Και γιατί υπάρχουν πάντοτε κάποιοι που θέλουν το καλό των λίγων…

Συστήστε μας, επίσης, τα βασικά πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στο μυθιστόρημά σας. 
H πριγκίπισσα Νίνα, διάδοχος του Βασίλειου του Ζέφυρου με μια πελώρια αίσθηση ευθύνης. Η  Άλεξ Μονρόε, συμμαθήτρια της Νίνας και, μετά την περιπέτειά τους στη θάλασσα, φίλη και συνοδοιπόρος στην περιπέτεια και στις ανακαλύψεις. Ο Κόμπυ, φίλος της Άλεξ και εξπέρ στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Η βοήθειά του είναι καταλυτική για τις φίλες και βέβαια για τον ίδιο τον Ζέφυρο, όταν ανακαλύπτει ότι τα συστήματα ασφαλείας του βασιλείου προσπαθούν να εξασφαλίσουν το καλό λίγων μόνο και κατατάσσουν τους υπόλοιπους ως ανεπιθύμητους. Η Βασίλισσα Μπεάτα, μητέρα της Νίνας, μια ανοιχτόμυαλη γυναίκα με πάθος για τη μελισσοκομία. Θα της δοθεί η ευκαιρία να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο, έπειτα από χρόνια παραγκωνισμού και απειλών.

Στο βιβλίο υπάρχει μια μάχη καλού-κακού, ενός δίπολου κλασικού στη λογοτεχνία. Πιστεύετε ότι το κακό είναι τόσο βαθιά ριζωμένο στην ανθρώπινη φύση, ώστε κάθε ιστορία το εμπεριέχει a priori; 
Το κακό, ή καλύτερα ο εγωισμός και η αλαζονεία, υπάρχουν πράγματι στην ανθρώπινη φύση. Τα συναντούμε καθημερινά και φοβάμαι ότι όσο λιγοστεύουν οι φυσικοί πόροι, τόσο περισσότερο θα εκδηλώνονται.

Τι λέτε για το δίπολο επιστήμης-σκοταδισμού; Υπάρχουν πάντοτε κάποιοι που φοβούνται την πρόοδο, που δεν εμπιστεύονται τους γνωρίζοντες, που αισθάνονται κίνδυνο από τις αλλαγές και προσπαθούν πάση θυσία να τις εμποδίσουν. Τι φταίει; Είναι η άγνοια; Η έλλειψη παιδείας ή κάτι άλλο;
Ο σκοταδισμός, κατά τη γνώμη μου, είναι ένας συνδυασμός άγνοιας και ανασφάλειας, που εκδηλώνεται μέσα από την ιστορία με ακρότητες. Παράλληλα, και η επιστήμη έχει πέσει σε λάθος χέρια στο παρελθόν, όταν κλήθηκε να εξυπηρετήσει εγωιστικά συμφέροντα. Η οπισθοδρόμηση και ο εγωισμός έχουν πολλά κοινά. Οι μοντέρνες κοινωνίες έχουν πια πολλά παραδείγματα προς αποφυγή.

Πάμε, τώρα, στο θέμα της κλιματικής αλλαγής, που με τόσο όμορφο τρόπο παρουσιάζετε στο κείμενό σας. Ρωτώ και ξαναρωτώ τόσο τον εαυτό μου όσο και τους γύρω μου αν έχουμε πράγματι συνειδητοποιήσει πόση φυσική ομορφιά καταστρέφουμε καθημερινά, αν έχουμε συναίσθηση του πόσο επηρεάζονται αρνητικά οι ζωές μας και, κυρίως, αν κατανοούμε σε πόσο μεγάλο κίνδυνο έχουμε βάλει το μέλλον των παιδιών μας, των αυριανών ενηλίκων, που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν πιθανότατα μια δυστοπία… Φτώχεια και ασθένεια, γράφετε. Θα ήθελα τη γνώμη σας.  
Σας ευχαριστώ πολύ. Ήθελα να δώσω την κλιματική αλλαγή μέσα από ένα τηλεσκόπιο που δείχνει όχι μόνο το ποσό γρήγορα αλλάζουν τα πράγματα (με τρία κλικ!) αλλά και ότι το γυμνό μάτι είναι παραπλανητικό. Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες εκδηλώνονται καθημερινά όταν ξεσπούν ακραία καιρικά φαινόμενα. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, βλέπουμε κάθε καλοκαίρι τα αποτελέσματα του συνδυασμού των υψηλών θερμοκρασιών και της ξηρασίας. Αλλά και σε άλλες χώρες, όπου οι εποχές ήδη έχουν αρχίσει να αλλάζουν, τα φυσικά φαινόμενα δεν είναι συγχρονισμένα. Σε συνδυασμό με τις νέες γεωπολιτικές εξελίξεις, φοβάμαι ότι η ανθρωπότητα θα ζήσει δύσκολες στιγμές.Και μια ερώτηση που θέτει ένας ήρωάς σας και σίγουρα θα είναι απορία και ορισμένων αναγνωστών μας. Οι μέλισσες τι σχέση έχουν με όλα αυτά; 
Οι μέλισσες έχουν χαμηλή ανοχή στη θερμότητα, γεγονός που τις καθιστά ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή. Αυτό μπορεί να έχει τραγικά επακόλουθα, γιατί επηρεάζει πολλά οικοσυστήματα. Χωρίς την επικονίαση των καλλιεργειών (δημητριακών, φρούτων και τα λαχανικών) θα κινδυνέψει η ανθρωπότητα. Παράλληλα, οι κοινωνίες των μελισσών έχουν πολλά κοινά με το Βασίλειο του Ζέφυρου, πράγμα που ελπίζω να ανακαλύψουν οι αναγνώστες!

Συντονισμένη δράση. Αυτό χρειάζεται. Το αναφέρετε και εσείς και όλοι όσοι βοούν, συχνά εν τη ερήμω, προκειμένου να σωθεί ο πλανήτης μας. Θα ήθελα να μας προτείνετε τρόπους ώστε να συντονιστούμε, ώστε να πράξουμε όλοι μαζί για το κοινό καλό.  
Πρώτα πιστεύω στην ευαισθητοποίηση των νέων, εξ ου και το βιβλίο αυτό, που μέσα από ένα παραμύθι προσπαθεί να περάσει τα μηνύματά του. Αλλά, βέβαια, η ενημέρωση είναι σημαντική για κάθε άνθρωπο, κάθε ηλικίας. Η άγνοια δεν είναι πια δικαιολογία. Μπορούμε να συμμετέχουμε σε πολλές αξιόλογες συλλογικές προσπάθειες τόσο δημοσίων όσο και ιδιωτικών φορέων. Και φυσικά, για να προχωρήσουμε, πρέπει να ξεχάσουμε τον κυνισμό και την ιδιοτέλεια.

«Πάντα στη ζωή μου έλεγα ότι υπάρχει ένα μεγάλο έλλειμμα στην παιδική λογοτεχνία σχετικά με την ευαισθητοποίηση των παιδιών στα θέματα του περιβάλλοντος. Με ιδιαίτερη χαρά διάβασα αυτή την όμορφη νεανική περιπέτεια που μας προσέφερε με το έργο της η κυρία Ναταλία Νικολαΐδη, μεταφέροντάς μας σε άλλους κόσμους. Όπως τα κλασικά παραμύθια, έτσι και η Υπόσχεση του Ζέφυρου διδάσκει, μέσα από μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια μιας μικρής πριγκίπισσας και της φίλης της, τις ανεπανόρθωτες καταστροφές που μπορεί να επιφέρει η αλόγιστη εκμετάλλευση του περιβάλλοντος για οικονομικό κέρδος. Το αίσιο τέλος και η τιμωρία εκείνων οι οποίοι προτιμούσαν τα χρήματα από τη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας αποτελούν ένα αισιόδοξο παράδειγμα προς μίμηση στην αναδυόμενη σχετική παιδική λογοτεχνία. Η περιπέτεια και ο τρόπος με τον οποίο οι ηρωίδες ανακαλύπτουν το δυσοίωνο μέλλον, αν συνεχίσουν οι κάτοικοι του φανταστικού βασιλείου να αδιαφορούν για την οικολογική ισορροπία, αποτελούν και  το χαρακτηριστικό ερέθισμα για τις ηλικίες στις οποίες απευθύνεται το λογοτέχνημα…»- Από τον πρόλογο του Χρήστου Σ. Ζερεφού

Διαβάστε: Η υπόσχεση του Ζέφυρου, συγγραφέας – εικονογράφος: Ναταλία Νικολαΐδη, εκδόσεις Εν πλω. Προλογίζεται από τον Καθηγητή Χρήστο Σ. Ζερεφό, επόπτη του Κέντρου Ερεύνης Φυσικής της Ατμοσφαίρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών