Ο Οκτώβριος είναι Μήνας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για την περιγεννητική απώλεια (απώλεια εγκυμοσύνης και νεογνική απώλεια). Σε συνεργασία με το Love and Grief, όλο τον μήνα θα παρουσιάζουμε ιστορίες ανθρώπων που βίωσαν μια τέτοια εμπειρία, μαζί με μια φωτογραφία με τη φράση που τους ενόχλησε περισσότερο. Σήμερα, τα λόγια της Ζαφειρίας.
Σήμερα τα λόγια της Ζαφειρίας:
“Μία εμπειρία ζωής… Καρκίνος στην εφηβεία. Δώρο το ότι έζησα. Τιμωρία το ότι δεν θα γινόμουν ποτέ μαμά. Αποφάσισα να γράψω την ιστορία αλλιώς: 2 προσπάθειες εξωσωματικής και μια θετική χοριακή! Από τη χαρά μου κοιμήθηκα μαζί της όλο το βράδυ… Στην 25η εβδομάδα ένας τοκετός από λάθος…
4.5 ώρες πέρασαν από το μυαλό μου τα πάντα: Ό,τι έζησα, πόσο πόνεσα, για ποιον δεν ήταν αρκετό και με τιμωρούσε κι άλλο, γιατί σε μένα, γιατί μου έδωσε το όνειρο, αφού θα το αφαιρούσε με τόσο πόνο… Το μόνο που θυμάμαι ήταν αυτός ο ξεριζωμός. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. 3 νύχτες στο νοσοκομείο δεν έκλεισα μάτι. Καθισμένη σε ένα κρεβάτι με τις κουρτίνες κλειστές γύρω μου, φορώντας ακουστικά για να μην ακούω τα κλάματα των μωρών, τα γέλια των γύρω μου και τις ευχές για τις νέες ζωές.
Το σίγουρο είναι ότι πάντα θα πονάω για εκείνη τη στιγμή. Ότι έγινα μαμά έστω και για 25 εβδομάδες. Θα ονειρεύομαι πάντα τον μικρό μου πρίγκηπα και ποτέ πια δεν θα είμαι ο ίδιος άνθρωπος…”