Διαβάζω εδώ και λίγες μέρες αποσπασματικά σχόλια στο facebook για την 22χρονη κοπέλα που σκότωσε το μωρό της. Διαβάζω, ως επί το πλείστον, βρισιές και κατάρες, να στειρωθεί, να ψοφήσει, να σαπίσει, να κρεμαστεί… Αναρωτιέμαι, λοιπόν, όλοι εσείς που εύκολα την κρίνατε, έχετε σκεφτεί:
- Σε ποια ψυχολογική κατάσταση βρισκόταν η κοπέλα για να τυλίξει το μωρό της σε σακούλα και να το πετάξει στον ακάλυπτο, παραμένοντας στο διαμέρισμα που έβλεπε στον ακάλυπτο;
- Σε ποια ψυχολογική κατάσταση βρισκόταν η κοπέλα για να γεννήσει μόνη, χωρίς βοήθεια, στο μπάνιο;
- Σε ποια ψυχολογική κατάσταση βρισκόταν η κοπέλα για να καθαρίσει το μπάνιο μην πάρει χαμπάρι η μάνα της ότι…γέννησε, λεχώνα και λογικά με αιμορραγία;
- Σε ποια ψυχολογική κατάσταση βρισκόταν μια κοπέλα που απέκρυπτε από το περιβάλλον της μια εγκυμοσύνη;
- Σε ποια ψυχολογική κατάσταση βρισκόταν μια κοπέλα που ζούσε μαζί με τη μητέρα της η οποία δεν είχε πάρει είδηση μια εγκυμοσύνη;
- Σε ποια ψυχολογική κατάσταση βρισκόταν μια κοπέλα που δεν απευθύνθηκε επί τόσους μήνες σε γιατρό ή μαία ή ψυχολόγο ή ίδρυμα;
- Σε ποια ψυχολογική κατάσταση βρισκόταν μια κοπέλα που δεν μπόρεσε να κάνει έκτρωση ή δεν ήθελε να κάνει έκτρωση ή φοβόταν να κάνει έκτρωση ή δεν ήξερε ότι μπορούσε να κάνει έκτρωση;
- Σε ποια ψυχολογική κατάσταση βρισκόταν μια κοπέλα εγκαταλελειμμένη από τον σεξουαλικό σύντροφό της;
- Τι έχει περάσει αυτή η κοπέλα μια ζωή, όχι μόνο 9 μήνες, για να κάνει ό,τι έκανε… Σε ποιο νοσηρό περιβάλλον μεγάλωσε;
- Κανείς δεν είχε πάρει είδηση επί 22 χρόνια ότι κάτι δεν πήγαινε καλά σε αυτή την οικογένεια;
- Ποια μάνα δεν παίρνει είδηση ότι η κόρη της είναι έγκυος ενώ μένουν μαζί;
- Ποια μάνα έχει μεγαλώσει μια κόρη που δεν της λέει, 22 χρονών κοπέλα, ότι είναι έγκυος και χρειάζεται βοήθεια;
- Ποια μάνα είδε την κόρη της λεχώνα και δεν κατάλαβε ότι κάτι τρέχει;
- Πού βρίσκεται ο πατέρας της κοπέλας; Δεν είχε δει για μήνες την κόρη του; Δεν είχε καταλάβει ούτε κι αυτός; Γιατί δεν αναφέρεται πουθενά;
- Ποιο αγόρι εγκατέλειψε μια κοπέλα με την οποία είχε σχέσεις και εκείνη έμεινε έγκυος;
- Ποια μάνα και ποιος πατέρας μεγάλωσαν αυτό το αγόρι;
- Πού ήταν όλους αυτούς τους μήνες αυτό το αγόρι;
- Αυτό το αγόρι γιατί δεν έχει μερίδιο ευθύνης; Δεν διάβασα, αλήθεια, κανέναν να του εύχεται να ψοφήσει και να σαπίσει…
- Φίλες, φίλους, άλλους συγγενείς, άλλους δικούς του ανθρώπους δεν είχε αυτό το κορίτσι; Κι αν είχε, πού ήταν όλον αυτό τον καιρό;
- Εσείς στα 22 σας δεν είχατε σεξουαλικές σχέσεις; Από πότε είναι κατακριτέο; Τι θα πει “Όταν άνοιγε τα πόδια της καλά ήταν”; Αφήστε που πιθανόν δεν θα ήταν καλά…
- Εσείς στα 22 σας δεν είχατε ανάγκη από την οικογένεια και τον σύντροφό σας; Ξέρετε τι θα κάνατε αν δεν τους είχατε;
- Εσείς στα 22 σας, αν μένατε έγκυες, και δεν είχατε κανέναν να σας στηρίξει, ξέρετε πώς θα αισθανόσαστε και πώς θα μπορούσε να γυρίσει το μυαλό σας;
- Εσείς στα 22 σας, αν σας έλεγε η κοπέλα σας ότι έμεινε έγκυος και ήθελε να κρατήσει το παιδί, θα μένατε ή μήπως θα φεύγατε;
- Πόσες κάνατε έκτρωση μόνες, με φόβο και τύψεις, χωρίς να το πείτε στο σύντροφο ή/ και στους γονείς σας;;
- Πόσες κρατήσατε ένα παιδί (ίσως και έναν άντρα) χωρίς να το θέλετε;
- Πόσοι εγκαταλείψατε έγκυες κοπέλες ή τις πείσατε να ρίξουν το μωρό;
- Πόσοι “φορτωθήκατε” ένα παιδί και μια γυναίκα χωρίς να το θέλετε;
- Είστε υπέρ ή κατά της έκτρωσης;
- Πόσες περάσατε επιλόχειο κατάθλιψη και δεν είπατε κουβέντα;
- Πόσες περάσατε επιλόχειο κατάθλιψη και ευτυχώς βρέθηκαν άνθρωποι να σας στηρίξουν;
- Ξέρετε τι είναι η επιλόχειος ψύχωση;
- Πόσοι και πόσες υποφέρετε καθημερινά εντός οικογενειακού πλαισίου και δεν μιλάτε;
- Στα 22 σας λέγατε τα πάντα στους γονείς σας; Ή τους φοβόσασταν;
- Αν η κόρη σας σε νεαρή ηλικία σας έλεγε ότι είναι έγκυος, θα τη στηρίζατε απόλυτα;
- Είστε σίγουροι ότι η κόρη σας θα σας αποκάλυπτε ότι είναι έγκυος;
- Αν ο γιος σας, φοιτητής, σας έλεγε ότι η σύντροφός του είναι έγκυος τι θα τον συμβουλεύατε;
- Μιλάτε με τα παιδιά σας ανοιχτά για το σεξ; Τους διδάσκετε να παίρνουν προφυλάξεις; Είστε σίγουροι ότι ξέρουν το σώμα τους;
- Ένας 22χρονος ή μια 22χρονη είναι στη συνείδησή σας ώριμος άνθρωπος, μεγάλη γυναίκα; Ή είναι ακόμα παιδί; Το παιδί σας στα 22 του θα το έχετε αφήσει στη μοίρα του ως ώριμο άντρα ή μεγάλη γυναίκα;
- Έχετε πει στα παιδιά σας ή θα τους πείτε ότι θα είστε πάντοτε στο πλευρό τους όταν θα σας χρειαστούν;
- Το εννοείτε;
- Θα σας πείραζε να αποκτήσει η κόρη σας ένα παιδί εκτός γάμου;
- Πόση σημασία δίνετε στο τι λέει η κοινωνία;
- Γιατί η κοινωνία του 2018 δαιμονοποιεί μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη;
- Αν είναι ψυχασθενής, είναι άρρωστη. Η λέξη δεν είναι βρισιά… Πώς είναι ο καρκινοπαθής, ο καρδιοπαθής, κάπως έτσι. Αλλά συνήθως αδιάγνωστος…
- Πόση απελπισία πρέπει να νιώθεις για σκοτώσεις το μωρό σου…
- Γιατί της εύχεστε να πεθάνει; Αφού είναι ήδη πεθαμένη…
Η κοπέλα αυτή ήταν θύμα πολύ πριν γίνει θύτης. Δεν σκοτώνεις το μωρό σου και δη υπό αυτές τις συνθήκες αν δεν πάσχεις πολύ βαθιά μέσα σου. Αν δεν είσαι βαθιά κακοποιημένη, είτε σωματικά, είτε ψυχολογικά, είτε και τα δυο. Για να μην υπάρξουν κι άλλες κοπέλες σαν κι αυτή που “πέθανε” μαζί με το μωρό της, ας μεγαλώσουμε τα παιδιά μας ελεύθερα, με αγάπη και ειλικρίνεια, ας τους μάθουμε το σώμα τους, πώς να το διαχειρίζονται, πώς να το προστατεύουν, ας είμαστε παρόντες δίπλα τους εκτός από τα εύκολα και στα δύσκολα, ας μην δαιμονοποιούμε το σεξ και τις εγκυμοσύνες και τις εκτρώσεις και ας μην κρίνουμε, ας μην καταδικάζουμε, όλοι εμείς οι αναμάρτητοι, απ’ έξω απ΄το χορό… Ένα μωρό χάθηκε, μια μάνα χάθηκε κι αυτή για πάντα μαζί του. Ουαί ημίν… Με -η και όχι με -υ.
Εγώ ξέρω ότι αυτό το μαλακιασμενο αφαίρεσε μια ζωουλα και ενώ δεν είχε χρήματα λέει να πάει σε γιατρό η σε νοσοκομείο, βρηκε 5000ε και πλήρωσε για εγγύηση και είναι σπιτάκι της σας να μην τρέχει τίποτα! !!Τόσο αξίζει η ζωή .5000ε!,
Πολύ ωραίο το κείμενο όμως να μην ξεχνάμε πως οι νέοι μας ξεκινούν τις σεξουαλικες επαφές πολυ νωρίς σήμερα οπότε τα 22 χρονια δεν είναι λίγα για να δικαολογησουν ενέργειες αν το άτομο είναι γενικως ψυχολογικα υγειες.Στα 18 εχουν δικαίωμα ψήφου που καθορίζει όχι μόνο το μέλλον τους άλλα και το δικο μας.Άρα δεν απαλλάσσεται ευθυνών. Το λέω αυτο επειδή η ηλικία των 22 τονίζεται σ όλο το κείμενο. Όλοι μας έχουμε πιστεύω βρεθεί κάποια στιγμή στη ζωή μας σε κατάσταση που το αίμα έχει ανέβει στο κεφάλι μας.Όμως ένα ψυχικά υγειες άτομα δεν προβαίνει σε αποτρόπαια εγκλήματα. Πιστεύω θα μπορούσε να βρει λύση. Στην χειριστη θα μπορούσε να αφησει το μωρό κάπου κρυφά. Όλοι μιλάτε για την κοπελα την κουκουρουκου μητέρα τον ανευθυνο νεαρό και ξεχνάμε το μωρό που του στερήθηκε το δικαίωμα να ζήσει. Κρίμα μεγάλο
Πολύ σωστά τα λέτε! Έτσι είναι. Μάλλον την μαμά της κοπέλας πρέπει να δικάσουν….
Μπορεί να ισχύουν πολλά από αυτά. Επίσης μπορεί η 22άχρονη να είναι ένα κάθαρμα. Τόσο απλά. Υπάρχει και αυτή η κατηγορία.
αν ακούγατε τον πρώην φίλο της, θα βλέπατε ότι δεν είναι κάθαρμα το κορίτσι, αλλά ένα κλειστό στον εαυτό του, ήσυχο κοριτσάκι… το πως έφτασε να κάνει αυτό, είναι απορίας άξιο, αλλά είναι θέμα ψυχολόγων και όχι δικό μας , ακόμα και ένας ψυχολόγος για να καταλάβει τι έχει στην ψυχη του ένας άνθρωπος, χρειάζεται μερικές συνεδρίες. εμείς πως βγάζουμε αυθαίρετα συμπεράσματα τόσο γρήγορα ; μόνο ακούγοντας τις ειδήσεις ;
Πραγματικα θα; επρεπε να ντρεπομαστε ολοι μας με οσα γραφτηκαν και πιο πολυ θα επρεπε να ντρεπομαστε και να νιωθουμε υπευθυνοι και υπολογοι για αυτο που συνεβη στην κοινωνια μας. Εχουμε χρεος και καθηκον απεναντι σε ολα τα παιδια οχι μονο στα δικα μας! ΑΝ θελουμε να λεγομαστε μανες καλυτερες απο αυτην.
Αυτή η περίπτωση πήρε τεράστιες διαστάσεις, διότι είμαστε έτοιμοι να υψώσουμε το δάχτυλο και να δείξουμε μόνο τον διπλανό μας. Αν ο διπλανός είναι σκάρτος, εμείς γινόμαστε σχεδόν άγιοι.(ειρωνεία). Σε αυτή την διαδικασία, μας έχει ενισχύσει αρκετά η τηλεόραση και οι τηλε-σχολιαστές με τις “πικάντικες λεπτομέρειες” για την ζωή των άλλων. Για μένα έχει την ίδια σοβαρή διάσταση το συγκεκριμένο γεγονός, είτε γινόταν μυστικά μία έκτρωση είτε έγινε έτσι…όπως έγινε. Έφυγε μια ζωούλα τζάμπα και άδικα. Ωστόσο οφείλουμε να καταδικάσουμε ΜΟΝΟ την πράξη και ΟΧΙ τον θύτη( ίσως και θύμα). Ας αφήσουμε να κριθεί από τον Μοναδικό Κριτή όλων μας .Και στην τελική: ας πάρουμε ο καθένας το μάθημά του. Και αν χρειαστεί ας ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ σε αντίστοιχη περίπτωση χωρίς αναστολές.
Το να θέλουμε το θάνατο ενός ανθρώπου που έκανε μία τέτοια πράξη δεν μας κάνει καλύτερους απο εκείνη. Μπορώ να καταλάβω το τρόμο της και την αγωνία της, την επιλόχειο κατάθλιψη, ακόμη και το γεγονός ότι ζήσουμε σε διαλυμένο σπίτι. Ότι δεν είχε ένα δικό της άνθρωπο να την καθοδηγήσει. Ρε παιδιά όμως, δεν ζούμε στο παρελθόν. Υπήρχαν φορείς που μπορούσαν αν την βοηθήσουν. Και ως μάνα (γράφω μάνα και όχι μητέρα) που χρειάστηκε δέκα χρόνια για να φέρει στο κόσμο ένα παιδί (άλλες δε το πετυχαίνουν ποτέ) που μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια έχασα τρία παιδιά, που βίωσα 24ωρη γέννα, δεν μπορεί το φτωχό μου μυαλό να καταλάβει την ψυχραιμία της να τυλίξει το μωρό και να το βάλει στη σακούλα. Και γι αυτό συγνώμη, δεν μπορώ να το καταλάβω και όσο και να προσπαθήσω δε θα μπορέσω να το καταλάβω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι ήδη πληρώνει. Είτε έχει ή όχι κάποια ψυχική ασθένεια, ο ψυχισμός της δε θα είναι ποτέ ο ίδιος γιατι πάντα θα κουβαλάει αυτό τη πράξη της. Και ζητώ πάλι συγνώμη που δεν είμαι τόσο καλός άνθρωπος για να την δικαιολογήσω. Το μόνο που σκέφτομαι είναι για τόσες ώρες πεινούσε, κρύωνε και ζητούσε την αγκαλιά της μητέρας του.
Εγώ θέλω απλά να ρωτήσω σε τι ψυχολογική κατάσταση βρισκόταν όταν ερχόταν σε επαφή με τον σύντροφό της ή μήπως την βίασε????Μην τρελαθούμε κιόλας ??Όσο εύκολα κρίνουμε (κατάρες κτλ) που δεν με βρίσκει σύμφωνη,με την ίδια ευκολία δικαιολογούμε,αυτή θα συνεχίσει την ζωή της,με την βοήθεια ψυχολόγου για ένα διάστημα,η ψυχούλα που ήρθε και έφυγε τόσο άδικα ΣΕ ΤΙ ΈΦΤΑΙΞΕ?????
Μόλις γέννησε έπαθε επιλοχειο; τόσους μήνες που κυοφορουσε, δεν μπορούσε να βρει κάποιο σύλλογο να την βοηθήσει;
Είχε κατάθλιψη, ήταν ψυχικά ταραγμένη αλλά μπόρεσε να γεννήσει μόνη της στο μπάνιο, να κόψει το λώρο και μετά να καθαρίσει το μπάνιο; όλο αυτό θέλει πολύ ψυχραιμία για να το κάνεις.
Οκ, δεν λέω να την καταραστουμε, αλλά εσείς περάσατε στο άλλο άκρο και δικαιολογειτε ένα προσχεδιασμένο έγκλημα. Έγκλημα είναι, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.
Μπορούσε να το αφήσει σε μια πόρτα, ήταν τόσο απλό.
Ότι περιβάλλον και να είχε θα μπορούσε στην χειρότερη να το δώσει για υιοθεσία. Θα μπορούσε επίσης να γκουκγλαρει γιατί σίγουρα είχε Facebook και να βρει ένα σωρό συλλόγους και μη κερδοσκοπικά σωματεία και ιδρύματα για να ζητήσει βοήθεια. Δεν ήταν ανήλικη εξάλλου. Επίσης είχε 9 ολόκληρους μήνες περιθώριο να σκεφτεί και να αποφασίσει τι θα κάνει με το βρέφος. Δεν βρέθηκε εξ απροόπτου μην τρελαθούμε τώρα! Όποτε όχι δε μπορώ να σκεφτώ σε τι ψυχολογική κατάσταση βρισκόταν ούτε να της δώσω ελαφρυντικά. Εδώ σου λένε πως έχεις καρκίνο και ενώ εκείνη τη στιγμή είσαι σε ψυχολογία να πέσεις από το μπαλκόνι 9 μήνες μετά το έχεις αποδεχτεί και έχεις ήδη σκεφτεί πως θα το διαχειριστείς. Όχι λοιπόν δεν το δέχομαι
Το θέμα είναι κυρίως κοινωνικό… Υπάρχουν τα αρμόδια επιστημονικά όργανα της πολιτείας μας να αποφανθούν για αυτό το τραγικό που συνέβη… Και εφόσον όλους εμάς δεν μας αφορά “ΑΜΕΣΑ” ας το βουλώσουμε το ρημάδι το στόμα μας…. “Εδώ είναι που χρειάζεται η σιωπή”
ΣΩΣΤΟΣ !!!!!!!!!!!!
Δροσιά τα λόγια σας, από άνδρα μάλιστα! Τι έχθρα κι αυτή ανάμεσα στις γυναίκες…
΄Ετσι κι αλλιώς αυτό που συνέβει μας άφησε άφωνους ! Μια ψυχούλα χάθηκε κι άλλη μια έμεινε ανάπηρη! Τόση αφάνταστη μοναξιά ! Ενας άνθρωπος δεν μπόρεσε να βρεθεί εκεί ! Θεέ μου σε τι κοινωνία ζούμε! Τόσο τραγικά μόνα κι αβοήθητα αυτά τα πλάσματα!
Δεν ευχήθηκα ψόφο, αλλά να γίνουν τα προβλεπόμενα στα πλαίσια του νόμου. Ωστόσο, πολλά που γράφεις δεν αποτελούν ελαφρυντικά και δεν αλλάζουν την ευθύνη της συγκεκριμένης πράξης.
1. Δεν έχει σημασία. Μιλάμε για βρεφοκτονία, για ένα μωρό που δεν έκανε κάτι το ίδιο για να υπάρξει καν ελαφρυντικό “εν βρασμώ ψυχής”. Η επιλόχειος κατάθλιψη που μπορεί να οδήγησε στην πράξη είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής αμέλειας όσον αφορά τις συνθήκες τοκετού που επέλεξε η ίδια.
2. Η ψυχολογική κατάσταση δεν αποτελεί δικαιολογία για τον κίνδυνο στον οποίο έβαλε τη ζωή του μωρού γεννώντας το στο μπάνιο (κάτι που δεν έχει σημασία βέβαια, αφού ακολούθησε ο φόνος).
3-6. Επιπολαιότητας, αδιαφορίας, ανωριμότητας, άγχους και τέλος πανικού. Ειδικά το σημείο του καθαρισμού είναι πλήρης επιπολαιότητα-ανωριμότητα (22 είναι, όχι 15) και η απόκρυψη της εγκυμοσύνης -ειδικά στο προχωρημένο στάδιο- και ο τοκετός στο μπάνιο στα κρυφά είναι εγκληματικά επιπόλαιες αποφάσεις εις βάρος του μωρού (αν δεν ήταν ο φόνος στη μέση, οι συνθήκες τοκετού αρκούν για να θεωρηθεί εγκληματικά επικίνδυνο για το μωρό). Όταν έχεις μέσα σου ένα μωρό, αυτόματα έχεις ευθύνη απέναντί του, ειδικά όσον αφορά το πως αποφασίζεις να διεξάγεις τον τοκετό.
7. Σοβαρά τώρα; Να μην ήξερε ότι μπορεί να κάνει έκτρωση στα 22 δεν παίζει. Αν δεν ήθελε ή φοβόταν να κάνει έκτρωση, σημαίνει πως ήθελε να κρατήσει το παιδί. Τι λογική είναι αυτή; Δεν ήταν πρόθυμη να κάνει έκτρωση, οπότε ας το γεννήσει και ας το πετάξει και όλα κομπλέ.
8. Ο σεξουαλικός της σύντροφος την εγκατέλειψε, όπως τους περισσότερους από εμάς σε κάποια φάση της ζωής μας. Πως αυτό μπορεί να γίνει ελαφρυντικό για έναν φόνο ενός μωρού;
9. Δεν το γνωρίζω, αλλά ούτε εσύ το γνωρίζεις. Προσωπικά ένιωθα τεράστιο άγχος σε μικρή ηλικία για πράγματα τα οποία ήταν τελικά μπούρδες και η αντίδραση των γονέων μου δεν ήταν αυτή που πίστευα. Προφανώς μια εγκυμοσύνη δεν είναι μπούρδα, αλλά μην ξεχνάμε ότι όχι μόνο δεν το είπε στην μητέρα της, αλλά ούτε καν στην κολλητή της. Οπότε πες να το κρύψει από την μητέρα να το καταλάβω, αλλά το ότι δεν το είπε ούτε στην κολλητή ενισχύει την πεποίθηση ότι δεν είναι θέμα της αντιμετώπισης από την μητέρα της και του οικογενειακού κύκλου.
10. Παρομοίως, που ακριβώς βασίζεις το πόρισμα ότι ήταν νοσηρή οικογένεια; Μόνο το ότι ήταν χωρισμένοι οι γονείς και έμενε με την μητέρα της γνωρίζουμε.
11. Όπως είπε η ίδια, φορούσε φαρδιά ρούχα. Αν παράλληλα έκανε καθιστική ζωή και το έκανε να φαίνεται ότι πάχυνε, είναι πειστικό υποθέτω και δεν μπορεί η άλλη να μυρίσει τα νύχια της ότι είναι έγκυος.
12. Ποια μάνα έχει μεγαλώσει δολοφόνο, κλέφτη, απατεώνα, εκμεταλλευτή, δυνάστη κλπ; Η απάντηση είναι “πολλές και διάφορες”. Άλλες στοργικές, άλλες αδιάφορες, άλλες σκληρές, κάθε καρυδιάς καρύδι έχει γεννήσει από φιλεύσπλαχνους μέχρι αιμοσταγείς ανθρώπους. Από την στιγμή που μιλάμε για ενήλικα, δεν “σώζεται” από αυτή την κάρτα, εκτός αν αποδειχτεί ότι ζούσε σε ένα πραγματικά κακοποιητικό περιβάλλον.
13. Βλ. 12
14. Η κοπέλα μένει με την μητέρα της. Κι εγώ όταν χώρισαν οι δικοί μου έκανα να δω τον πατέρα μου 1 χρόνο. Και;
15. Σύμφωνα με τον πρώην της, ο πατέρας του μωρού είναι κάποιος τον οποίο γνώρισε μέσω fb και εξαφανίστηκε όταν του είπε ότι ήταν έγκυος. Αυτό είναι μεγάλο φάουλ του. Επίσης επιπόλαιος και ανώριμος, θεώρησε πως το να αφήσεις κάποια έγκυο και να να την εγκαταλείψεις σημαίνει πως “καθάρισες” με το θέμα. Έπρεπε να συζητήσει μαζί της το τι θα κάνουν μετά. Αν δεν το θέλανε, να συζητήσουν για έκτρωση. Αν το ήθελε μόνο εκείνη, τότε εκείνος είχε την υποχρέωση τουλάχιστον να ενημερώσει ότι δεν το θέλει (η περίπτωση να το θέλει μόνο ο ένας είναι αρκετά λεπτή και περίπλοκη, οπότε λαμβάνοντας υπ’όψη πως σύμφωνα με την αυτοδιάθεση του σώματος, αν εκείνος το ήθελε κι εκείνη όχι θα μπορούσε να το ρίξει μιας και είναι δικό της το σώμα, αντίστοιχα αν το ήθελε μόνο εκείνη δεν μπορεί να έχει την απαίτηση από τον πατέρα να συνδράμει).
Δεν γνωρίζουμε σε ποιόν μήνα της εγκυμοσύνης ενημέρωσε τον τύπο βέβαια, ώστε να ξέρουμε αν θα ήταν δυνατή μια έκτρωση. Όπως και να χει όμως, η απόφαση να το κρατήσει ήταν 100% δική της.
16. Ακόμα και ο πιο φαλλοκράτης Ελληναράς πατέρας θα πει στον γιο του πως αν αφήσει κάποια έγκυο, θα πρέπει να κρατήσει το παιδί και να την παντρευτεί. Κανένας πατέρας του οποίου να έχω γνωρίσει την άποψη περί του θέματος στα 33 μου χρόνια δεν έχει συμβουλεύσει τον γιο του να εξαφανιστεί σε τέτοια περίπτωση.
17. βλ. 15
18. Μερίδιο ευθύνης για τον φόνο καθεαυτόν όχι, δεν έχει. Εκείνη αποφάσισε να το κρατήσει παρά την προφανή άρνηση του αγοριού, οπότε εις γνώση της ανέλαβε την αποκλειστική ευθύνη της γέννησής του, δεν ενημέρωσε κανέναν άλλον από την οικογένεια ή τους φίλους της παρά μόνο τον πρώην της και τον πατέρα του παιδιού. Κρατώ βέβαια μια επιφύλαξη για το αν ενημερώθηκε ο πατέρας του παιδιού, μιας και ο μόνος επιβεβαιωμένα ενημερωμένος ήταν ο πρώην.
19. Εκτός αν κατέχουν μαγικές δυνάμεις, δεν μπορούσαν να το γνωρίζουν. Η φίλη της είπε ότι δεν έβγαινε το τελευταίο διάστημα και με τα φαρδιά ρούχα και τον σωματότυπό της κατάφερε να το αποκρύψει.
20. Συμφωνώ μαζί σου, οι σεξουαλικές σχέσεις δεν είναι κάτι κατακριτέο.
21. Στα 23 μου έληξε η πρώτη μου μεγάλη σχέση και είμαι και παιδί χωρισμένων γονιών. όπως προανέφερα, δεν γνωρίζουμε ούτε εγώ ούτε εσύ τις σχέσεις που είχε με την μητέρα της. Όσον αφορά τον πατέρα του μωρού, ήταν δεδομένο μήνες ότι δεν θα είναι εκεί και η ίδια αποφάσισε να μην στραφεί στις φίλες της, την μητέρα της ή κάποιον ειδικό.
22. Προφανώς δεν γνωρίζω από προσωπική εμπειρία, αλλά δεν είναι μια απόφαση της στιγμής, είναι μια απόφαση με περιθώριο ΜΗΝΩΝ για να ληφθεί οριστικά.
23-24. Στα 21 μου έμαθα ότι η τότε κοπέλα μου είχε μείνει έγκυος και το έριξε χωρίς να μου πει τίποτα, επειδή φοβόταν μην την αφήσω (ενώ ήθελε να το κρατήσει). Ποτέ δεν είχαμε συζητήσει για παιδιά, εγκυμοσύνες κλπ, η σχέση μας κυλούσε ομαλότατα 2 χρόνια ήδη, ο “φόβος” της αυτός προέκυψε από υποθέσεις που έκανε μέσα στο μυαλό της. Η ειρωνεία είναι ότι εκείνη την περίοδο μάζευα χρήματα για δαχτυλίδι και αν μου έλεγε ότι ήταν έγκυος, ήμουν στην πιο κατάλληλη συναισθηματικά φάση να το κρατήσουμε. Όταν μου είπε τι έκανε, ζαλίστηκα και πάγωσα, δεν μπορούσα να βγάλω λέξη για ώρα. Αν δεν ήθελε να το κρατήσει, δεν θα διαφωνούσα, αλλά όφειλε τουλάχιστον να με ενημερώσει.
25. Η ίδια επέλεξε να το κρατήσει.
26. Προσωπικά κανένα απ’τα 2.
27. Προσωπικά δεν μου έχει τύχει. Ωστόσο, 3 γάμοι γνωστών μου προέκυψαν από αρχικά ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη όπου αποφάσισαν να το κρατήσουν.
28. Υπέρ.
29-30. Η επιλόχειος κατάθλιψη προήλθε από τις συνθήκες τοκετού που επέλεξε η ίδια.
31. Ναι. Η ίδια όμως επέλεξε να κρατήσει κρυφή την εγκυμοσύνη και τη γέννα, στερώντας από τον εαυτό της και από το μωρό την ανάλογη παρακολούθηση και φροντίδα.
32. Υπέφερα την περίοδο του χωρισμού των γονιών μου, αλλά μιλούσα σε φίλους μου (δεν τα έλεγα όλα, αλλά αρκετά ώστε να λάβω συμπαράσταση).
33. Στα 22 μου δεν ζούσα με τους γονείς μου, οπότε δεν τους έπεφτε λόγος και δεν είχα να φοβηθώ κάτι. Προφανώς δεν έλεγα τα πάντα, αλλά θέματα τα οποία θα μπορούσαν να έχουν συνέπειες και για εκείνους (γάμο, εγκυμοσύνες κλπ) εννοείται πως τους τα έλεγα. Για τα υπόλοιπα, είχα τους φίλους μου. Πριν αυτό καταλογιστεί στο ότι είμαι άντρας, η αδερφή μου συζούσε με το αγόρι της στην ίδια ηλικία και αντίστοιχα δεν έδινε λογαριασμό.
34. Ναι.
35. Θα προσπαθώ να καλλιεργήσω σχέση εμπιστοσύνης και αλληλοκατανόησης. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι θα μου το έλεγε, και αυτό έρχεται σε αντίφαση με τις κατηγορίες που επισυνάπτεις στην μητέρα της.
36. Αν το θέλουν, να το κρατήσουν. Αν δεν το θέλουν, να το ρίξουν. Αν το θέλει εκείνος κι εκείνη όχι, σώμα της είναι και θα πρέπει να το σεβαστεί. Αν το θέλει εκείνη και όχι εκείνος, να της το ξεκαθαρίσει.
37. Δεν έχω παιδιά, αλλά σίγουρα θα τους μάθαινα στην αρχή της εφηβείας περί προφυλάξεων, αντισύλληψης, ΣΜΝ και ενεργειών σε περιπτώσεις αμφιβολίας.
38. Ένας άνθρωπος 22 ετών είναι στη συνείδησή του ώριμος. Πόροι και εμπειρία του λείπουν σε κάποιους τομείς, αλλά παιδί δεν είναι. Οπότε δεν θα το άφηνα στη μοίρα του, αλλά ούτε θα το ντάντευα κιόλας. Όσον αφορά μια κατάσταση εγκυμοσύνης, θα βοηθούσα σε έναν βαθμό με το μωρό, αλλά όχι σε βαθμό του να το μεγαλώσω εγώ αντί για τους γονείς του, ΕΚΤΟΣ αν ο πατέρας του μωρού είχε παρατήσει την κόρη μου. Εκεί, θα έδινα όσο περισσότερη υποστήριξη θα μπορούσα. Φυσικά όσον αφορά τη συγκεκριμένη υπόθεση, η ερώτηση δεν έχει σχέση με αυτή, καθώς η εγκυμοσύνη ήταν κρυφή.
39-40. Ναι.
41. Αν το θέλει η ίδια, όχι.
42. Στα παλιά μου τα παπούτσια την έχω την κοινωνία.
43. Επειδή φοβούνται την αλλαγή και έχουν μείνει κολλημένοι.
44. Συμφωνώ.
45. Πανικός ήταν (ή/και επιλόχειος), αποτέλεσμα μιας σειράς εγκληματικής αμέλειας.
46. Συμφωνώ, οι ευχές θανάτου είναι λάθος.
Μάλλον,δεν ήταν καλομαθημένο το κοριτσάκι…Αλίμονο σε εκείνους που δεν θα έχουν την υποστήριξη της οικογένειας,σε οποιαδήποτε δύσκολη ή μη,στιγμή της ζωής τους…
Σημείωση η επιλόχειος κατάθλιψη δεν σε πιάνει αμέσως με το που γέννας αλλά μέσα στις επόμενες 4 με 6 εβδομάδες…. Για να μην τα ρίχνουμε όλα στην επιλόχειο. Η κοπέλα είναι 22 χρόνων, στον κόσμο του διαδικτύου και της ενημέρωσης. Αν δεν ήθελε το παιδί, ή αν άλλαξε γνώμη, ας το άφηνε κάπου που θα μπορούσαν να το βρουν. Αυτή, στον πανικό της (γιατί άραγε ο πανικός αν είναι “δικαιολογημενη”), αποφάσισε να το πετάξει σαν σκουπίδι στον ακάλυπτο και μετά καθάρισε και τα ίχνη της από την μπανιέρα. Αυτό μόνο προμελετημενο λέγεται. Να γελάσουμε και λίγο που την έπιασαν οι τύψεις μετά. Πέρασαν 2 ημέρες και ενα νεκρό μωρό και ένιωσε τύψεις όχι για την πράξη της (σημειωτέον: λογικά θα μπορούσε να το δει να κειτεται εκεί από το παράθυρο που το πέταξε), αλλά επειδή την έπιασαν.
Και τώρα ξεκινάμε να κατηγορούμε τους πάντες ότι φταίνε, η μάνα, ο πατέρας, ο γκόμενος, η κοινωνία, το άγχος, τα ψυχολογικά, την πανσέληνο, αλλά όχι αυτήν. Ε εντάξει….
Εννοείται ότι θα γραφόταν τέτοιο κείμενο αργά ή γρήγορα από τύπισσα με μωβ μαλλιά.
Σίγουρα η κοπελίτσα είχε κάποιους λόγους. Ωστόσο, δεν καθίσταται για αυτούς άνευ καταλογισμού. Εν πάσει περιπτώσει, ας εξεταστεί από ειδικούς και βλέπουμε. Θεωρώ πάντως απαράδεκτη την αντιμετώπιση αυτού του θέματος με ελαφρότητα και συνοπτική συγχωρητική διάθεση. Πρόκειται για την ανθρωποκτονία ενός μωρού! Σκεφτείτε πως αν αντί για μωράκι, είχε βρεθεί στον ακάλυπτο ένα νεκρό κουτάβι, θα είχε βουήξει ο τόπος, ο θύτης θα είχε επικυρηχθεί, ορισμένοι θα καταριόταν, θα εξύβριζαν και θα απειλούσαν τον θύτη και τα κανάλια θα είχαν εστιάσει μέρα νύχτα στο γεγονός. Ας μην επιτρέπουμε να δικαιολογείται και να γίνεται συνήθεια η βαρβαρότητα απέναντι στους ανθρώπους, στους συνανθρώπους μας συγκεκριμένα. Το μωράκι αυτό, ήταν ένας συνάνθρωπός μας. Μια πραγματική ψυχή και ελπίδα για το έθνος μας.
Ανθρώπινο ναι… Μιλάμε λοιπόν για ένα διαταραγμενο ψυχικά άτομο το οποίο στη δύσκολη στιγμή αντί να αναζητηση βοήθεια έστω και χωρίς να το μάθει κανείς επέλεξε τον πιο απάνθρωπο και ψυχασθενικο τρόπο να λύσει το πρόβλημα της… Ας άφηνε το παιδί σε ένα ορατό σημείο… Μιλάμε για κλινικά διαταραγμενο άνθρωπο, και σε αυτές τις περιπτώσεις δε χωράει λογική… Υπάρχουν άνθρωποι με φριχτό οικογενειακό περιβάλλον και βασανισμένοι από τη ζωή άνθρωποι οι οποίοι παρόλα αυτά λύνουν τα άλυτα με βάση την αγάπη… Έστω την σκληρή της μορφή… Αυτό δεν ισχύει λοιπόν σε αυτή την περίπτωση…μιλαμε για ένα κορίτσι το οποίο έστειλε στην φίλη της, “” επιτέλους ξεφορτώθηκα αυτό το βάρος από πάνω μου” …. Ένα βάρος που άλλοι προσεύχονται μέρα νύχτα να έχουν!
Προσωπικά δεν μου αρέσουν οι κατάρες, ούτε το μίσος.
Αλλά δεν μπορώ με τίποτα να δικαιολογήσω την πράξη της 22χρονης γυναίκας. Δεν ζούμε στο 1918 αλλά στο 2018, με ελάχιστες κινήσεις μπορείς να βρεις να επικοινωνήσεις ανώνυμα με εθελοντές γιατρούς ή ανθρώπους από ιδρύματα που θα σου συμπαρασταθούν, θα σου δώσουν πληροφορίες και συμβουλές και πάνω από όλα την αγάπη τους. Μέσα στους σχεδόν 9 μήνες η (ας δεχτώ) θυματοποιημένη φοιτήτρια δεν είχε ούτε μια φωτεινή αναλαμπή να σκεφτεί λογικά;
Πριν φτάσει στην γέννα και στην συνέχεια στο έγκλημα υπήρχε πάρα πολύς χρόνος. Εκτός κι αν πιστέψουμε ότι ήδη ήταν βαρύτατα ψυχικά ασθενής και πριν την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, αλλά αυτό θα φανεί ελπίζω στο δικαστήριο. Ήδη διαβάζω στις ειδήσεις ότι ο δικηγόρος της έχει ζητήσει ψυχιατρική εξέταση, δεν ξέρω αν πρέπει να εύχομαι να έχουμε να κάνουμε με παραφροσύνη, ίσως να είναι καλύτερο από μια σύγχρονη Μήδεια.
Αν όμως η φοιτήτρια, γυναίκα 22 χρονών δεν είχε προϋπάρχουσα ψυχασθένεια, δεν μπορώ να την θεωρήσω αθώα. Είναι απολύτως ένοχη με κάποια ελαφρυντικά: ο σύντροφος που την εγκατέλειψε έχει βαριές ηθικές (αλλά όχι νομικές) ευθύνες όπως και η οικογένεια της. Αλλά την αποτρόπαια πράξη την έκανε εκείνη, μόνη της, μια ενήλικη μορφωμένη γυναίκα με καταγωγή μια μεγάλη πόλη, δεν την έκανε ένα ανήλικο αμόρφωτο παιδάκι που ζει σε γκέτο/καταυλισμό Ρωμά.
Θα ζήσει το υπόλοιπο της ζωής της με τις τύψεις της και με το επιπλέον στίγμα της φυλακής, ειλικρινά δεν ξέρω αν αυτό είναι αρκετή τιμωρία για ένα τόσο μεγάλο έγκλημα.
το να μπεις στη φυλακή δεν είναι τίποτα, πρέπει να την υποχρεώσουν σε κοινωνική εργασία μέσα σε ένα ογκολογικό για παιδιά για να ζει νύχτα-μέρα τι σημαίνει ανθρώπινη \ζωή και αγώνας για να κρατηθει ενα παιδί στη ζωήή σε ενα ορφανοτροφείο. Στη φυλακή θα πίνει καφέ και θα παίζει τάβλι ή θα γινει υποτακτική κάποιας εκεί μέσα. Δεν είναι ποινή ούτε της προσφερει αλλαγή συνειδησης. Η φυλακή πρέπει να συνετίζει δεν είναι απλά στέρηση εξόδου για κάποιες περιπτώσεις όπως το συγκεκριμένο περιστατικό. Είναι 22, έκανε ότι έκανε, με το μπει σε ένα κελί για Χ χρονικό διάστημα δεν θα της προσφερει τιποτα απολύτως. Αν κάποια πρέπει να μπει φυλακή γιατι έσφαλε πραγματικά είναι η μητέρα της.
Ατομο με ειδικες αναγκες εμεινε εγγυος και δεν το ηξερε.Γεννησε με πονους και μεγαλωσε το παιδι λεγοντας πως ειναι ευτυχισμενη που εγινε μαννα ενω στην αρχη ουτε καν ηξερε τι ηταν αυτο.Γεννησε κρυφα μονη της το αφησε εξω απο σπιτι αλα πριν φυγει 10 μετρα αλλαξε γνωμη και το πηρε.Ζητιανευε δουλευε εκανε τα παντα να το μεγαλωσει..Η κορη της παντρεμενη ελληνοαμερικανο και με 2 παιδια πηρε και την μαννα της μαζι .Σε στιγμες αναλαμπης εμαθε καποια πραγματα απ τη μαννα και τα υπολοιπα απ τη γειτονια που ειχε γινει το Ατομο με ειδικες αναγκες (καθυστερημενο οπως ελεγαν τοτε) καταφερε να φυγει και να μεγαλωσει το παιδι του που κατ αλλους ηταν απο πατερα ,νεαρο φιλο,υδραυλικο η ταχυδρομο.Κανεις δεν ηξερε. Οταν ειχαν ερθει πριν χρονια Ελλαδα για διακοπες ηταν λιγο στον κοσμο της αλλα το βλεμμα της οταν κοιταγε την οικογενεια της κορης αλλαζε.Οταν την γεννησε ηταν 17 χρονων και ειδικα ηταν αλλιως τα πραγματα .Πιο αυστηρα.Οποτε με τιποτα δεν διακιολογεις μια νεα γυναικα 22 χρονων που γενναει και πεταει στα σκουπιδια να κομματιαστει απ το πρωινο απορριμματοφορο μια νεα ζωη .
Ελπιζω να μην λαβατε υπ οψιν τα μικρολαθακια Φταιει η γρηγορη γραφη και το ιντερνετ
επιτελους ενα ανθωπινο κειμενο….αφοριζουμε εναν ανθρωπο χωρις να σκεφτουμε τι περασε για να φταση εκει….ας γινουμε επιτελους ανθωποι και οχι κριτες με τοση κακια ας σκεφτουμε την αγωνια της κοπελλας….κανεις δεν ξερει σε τι οικογενεια ζουσε κανεις δεν σκεφτηκε την ψυχολογια της ας σταματησουμε να ειμαστε κριτες του καναπε και ας ερθουμε λιγο στην θεση της κοπελλας
Αναμάρτητοι Χριστιαναρέοι είναι όλοι αυτοί που καταριούνται, έτοιμοι με τις πέτρες στα χέρια για να λιθοβολήσουν όποιον τολμήσει να αμαρτήσει.
Συμφωνώ απολύτως μαζί σας!
Όλα τα καθάρματα κρύβονται πίσω από τη μάσκα των ψυχολογικών προβλημάτων.
Να συμπεράνουμε, λοιπόν, ότι φταίει η… άτιμη κενωνία;
Αν ήταν έτσι δεν θα ζούσε όχι ένα μωρό,
αλλά ούτε ένα… ρουθούνι!
Πολύ ωραίο κείμενο, που μας βάζει να αναμετρηθούμε με τους εαυτούς μας, απαντώντας σε λογικά αλλά και αμείλικτα ερωτήματα. Αναρωτιέμαι, βέβαια, πόσοι από τους “κριτές του καναπέ” θα κάνουν τον κόπο να απαντησουν με ειλικρίνεια σε κάποιο από αυτά.
Πέρα από τα όσα αναφέρατε, θα ήθελα να πω ότι είναι πράγματι θλιβερό αυτό που έχει συμβεί με τα σχόλια της κοινής γνώμης. Είναι συγκλονιστικό το δηλητήριο των αυτοκλητων δικαστών- συμπατριωτών μας. Άνθρωποι κάθε ηλικίας και μορφωτικού επιπέδου ( αν κρίνει κανείς από σχόλια με ολοσωστα ελληνικά αλλά και άλλα που βρίθουν λαθών, σαν να μην έχουν πάει ποτέ σχολείο οι γραφοντες) κατέκλυσαν το διαδίκτυο. Βωμολοχίες, κατάρες, επικλήσεις στους Αγίους, προτροπές για θανατική ποινή…και τι δεν έχει γραφτεί. Απορώ! Πού βρίσκονται όλοι αυτοί οι “τέλειοι” άνθρωποι, που εκφράζονται με αυτόν τον τρόπο για μια κοπέλα, της οποίας δεν γνωρίζουν ούτε την ψυχολογική κατάσταση ούτε εν τέλει την διανοητική. Δεν γνωρίζουν επίσης τίποτα για την αντίστοιχη κατάσταση της μητέρας της. Με πόση ευκολία διατυπώνουν αφορισμούς και ξεσπάνε σε σχόλια που ξεχειλίζουν από μοχθηρία και εκδικητικότητα. Κάποιοι επικαλούνται και την Παναγία και αμέσως μετά ζητούν τον θάνατο της κοπελας. Αυτή είναι η χώρα μας, όπου γεννήθηκε ο Ανθρωπισμός και όπου επίσημη θρησκεία είναι ο Χριστιανισμός; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι κυκλοφορούν δίπλα μας, εργάζονται μαζί μας, είναι δάσκαλοι, νοσοκόμοι, γιατροί, έμποροι, πωλητές και ούτω καθ’ εξής; Υπάρχει περίπτωση να μας εξυπηρετήσουν, να τους χρειαστούμε σε κάτι ως κοινωνία ή ως άτομα -μεμονωμενα- και να περιμένουμε βοήθεια; Από ποιους; Από τους δικαστές του πληκτρολογίου και του καναπέ, που γράφουν χωρίς να σκέφτονται, απλώς απειλώντας και διατυπώνοντας με κατάρες τις απόψεις τους; Τελικά, πέρα από το ειδεχθές έγκλημα, για το οποίο θα αποφανθεί η δικαιοσύνη, υπάρχει και ένα ακόμη σοβαρότατο πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία: η ευκολία κριτικής των πάντων από άτομα απόλυτα, αφοριστικα, αγενή, αθυροστομα και κακά. Κρίμα…
Όταν σε βιάσουν/ληστέψουν/σκοτώσουν εσένα ή το παιδί σου και μετά επικαλεστούν 1) ότι ο δράστης είναι μόνο 22 ετών 2) είχε προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον 3) έπασχε από κατάθλιψη 4), 5) … 46) ό,τι άλλη βλακεία δημιούργησε ο δικηγόρος για να βγάλει λάδι τον δράστη, μην παραπονεθείς αν τελικά τον αθωώσουν
Ηλέκτρα εύγε, μετά από τέτοιες υβριστικές κριτικές που έχω διαβάσει, επί τέλους διαπιστώνω ότι υπάρχουν Άνθρωποι στην κοινωνία μας που σκέφτονται λογικά.
Δόξα να ‘χει! Επιτέλους διάβασα και κάτι ανθρώπινο
22 χρόνων ήταν, όχι 12…..τι να δικαιολογησουμε???
Απο επιλοχειο καταθλιψη δεν εχουμε ιδεα ετσι;;; σας ευχομαι να μη σας συμβει, αλλα στην επιλοχειο οχι μονο το μωρο αλλα και τον τον ιδιο τον εαυτο θέλεις να σκοτωσεις! Οπότε μην κρινουμε ετσι ελαφρα τη καρδια!
Χώρα γεμάτη από δικαστές… Ανοίξτε κανένα βιβλίο πρώτα, πριν δικάσετε… Τι σημασία πόσο είσαι; Ας αφήσουμε τους ειδικούς να κρίνουν…
Επιλόχειο κατάθλιψη με την έξοδο απο την μήτρα? και μετα την δολοφονία του νεογνού η κατάθλιψη πήγε περίπατο?