Πριν ξεκινήσω να σας πω ότι αυτό το διάστημα εργάζομαι ως παιδαγωγός σε σπίτι κρατώντας και απασχολώντας δημιουργικά ένα 3χρονο αγοράκι και δεν εργάζομαι σε παιδικό σταθμό.
Η μέρα μου ξεκινά στις 6:00 το πρωί όταν προσπαθώ σιγά-σιγά να ξυπνήσω μιας και το πρωινό ξύπνημα δεν ήταν ποτέ το δυνατό μου σημείο. Μέχρι να ετοιμάσω το πρωινό μου, έχω αρχίσει να ξυπνάω και σκέφτομαι αν έχω βάλει στην τσάντα όλα τα απαραίτητα για την δουλειά (μπογιές, κόλλα, πινέλα, παραμύθι, αυτοσχέδια παιχνίδια, κτλ.). Αφού βεβαιωθώ, τρώω, ντύνομαι και βιαστικά παίρνω την τσάντα μου και φεύγω όλο χαρά ανυπομονώντας να συναντήσω τον μικρό μου μπόμπιρα.
7:00-7:40
Είναι η ώρα που περνάω μέσα στα δύο λεωφορεία και που ξυπνάω ακόμα καλύτερα καθώς πάντα διαβάζω ένα βιβλίο. Κατά τις 7:45 φτάνω στην δουλειά, καλημερίζω γονείς και παιδιά και εκεί κάπου ξεκινά μια μικρή ώρα τρέλας (που όμως αγαπώ). Δεν προλαβαίνω να βγάλω παπούτσια και να βάλω καλτσάκια, ο μικρός έχει αρχίσει να μου φωνάζει να πάω στο δωμάτιο για να μου δείξει τα κατορθώματα του, από το προηγούμενο απόγευμα.
8:00-9:00
Αφού τελειώσει η ξενάγηση, χαιρετάμε την μαμά και τον μεγάλο αδερφό που φεύγουν για δουλειά και σχολείο. Ετοιμάζουμε μαζί το πρωινό του. Του αρέσει να κάνει τα πάντα και να βοηθά και εννοείται εγώ τον ενθαρρύνω όσο πιο πολύ μπορώ. Η ώρα του πρωινού είναι μία ώρα ατελείωτων ερωτήσεων. Ότι θυμάται και ότι προκύπτει εκείνη την στιγμή το ρωτάει. Τι; Γιατί; Πώς; Φυσικά ξέρει ότι θα απαντήσω σε όλα.
Τελειώνοντας πρωινό και πλύσιμο προσώπου είμαστε και οι δύο έτοιμοι να αδράξουμε την μέρα. Πολλές φορές από διαφορετική σκοπιά ο καθένας.
Ένα μισάωρο μουσικής και ησυχίας ακολουθεί καθώς όταν ακούει μουσική εκείνη την στιγμή θέλει απλά να χαλαρώσει και να με ρωτήσει λέξεις από τραγούδια που δεν ξέρει τι σημαίνουν.
9:30
Εκείνη την ώρα αν έχει καλό καιρό αρχίζουμε να ετοιμαζόμαστε για την βόλτα μας στη παιδική χαρά.
- Όχι αυτό το παντελόνι.
- Αυτή η μπλούζα είναι στενή.
Και πάντα θέλει κάποια που είναι στα άπλυτα! Μετά από ένα 10 λεπτό διαπραγματεύσεων (στο οποίο πάντα φαίνεται να έχει καλύτερα επιχειρήματα από εμένα) διαλέγει γρήγορα ένα σετ, ντύνεται και περιμένει να πάρω τα απαραίτητα για την βόλτα (νερό, φρούτο, μαντηλάκια, μπάλα, κουβαδάκια). Και όσο βάζω παπούτσια βεβαιώνεται ότι τα έχω πάρει όλα κι εγώ εύχομαι να μην θελήσει κάτι και δεν ξέρω που είναι.
Γύρω στις 9:45-10:00 έχουμε αναχωρήσει για την παιδική χαρά και απολαμβάνουμε και οι 2 την διαδρομή καθώς βλέπουμε διαφορετικά πράγματα κάθε φορά, χαιρετάμε γνωστούς και δεν παραλείπουμε να κάνουμε στάση για κουλούρι γιατί μετά τα πουλάκια θα πεινάνε (όπως λέει) κι ας τρώει αυτός το περισσότερο.
Φτάνουμε και εκεί ξεκινά η προπόνηση μου. Καλά διαβάσατε. Ούτε στην γυμναστική τέτοιο μπάσκετ. Αυτός με ενθαρρύνει. Χαίρομαι που τον βλέπω να χοροπηδά κι έτσι συνεχίζω μέχρι να τα καταφέρω. Όταν έχω βάλει κάπως αρκετά καλάθια αρχίζουμε να εξαπλωνόμαστε και στα υπόλοιπα παιχνίδια και κυρίως στο χώμα της παιδικής που είναι το καλύτερο και για τους δυο μας. Σκάβοντας ανακαλύπτει θησαυρούς που μόνο αυτός μπορεί να τους αξιοποιήσει και εγώ προσέχω να μην μας τους… κλέψουν.
Όταν δεν είμαστε στην παιδική χαρά, αυτή την ώρα σίγουρα θα ξεδιπλώσει το ταλέντο του σε ένα τεράστιο κομμάτι χαρτί, θα παίξουμε κουκλοθέατρο,θα καταντήσουμε δικά μας παιχνίδια. Επιλεγεί μόνος του τα υλικά, τα ετοιμάζει, εγώ τον βοηθάω και απολαμβάνω να λερώνεται με τα χρώματα γιατί έτσι ανακαλύπτει και είναι χαρούμενος.
Γύρω στις 12:30, έχοντας γυρίσει από την βόλτα, κουρασμένοι και οι δύο ετοιμάζω το φαγητό του ενώ αυτός παίζει ή μαζεύει τα παιχνίδια του. Τρώει και παράλληλα συζητάμε για την μέρα μας. Μας αρέσει πολύ αυτή η ώρα και συνήθως προγραμματίζουμε και την επόμενη.
Αμέσως μετά ακολουθεί το παραμύθι που από το πρωί περιμένει πως και πώς να δει πως είναι. Βολεύεται στο κρεβάτι, το ξεφυλλίζει και μετά μου το δίνει να το διαβάσω. Τις περισσότερες φορές μένει ξύπνιος μέχρι το τέλος του παραμυθιού και τότε θέλει να του πω 2 αγαπημένα του τραγούδια. Εκεί δεν κρατιέται και αποκοιμιέται. Του δίνω ένα φιλί και κλείνω την πόρτα του δωματίου.
Ακολουθεί ένα δίωρο που μαζεύω τυχόν παιχνίδια στο σαλόνι, προετοιμάζω λίγο την επόμενη μέρα, τον κοιτάω μήπως ξύπνησε ή έπαθε κάτι και την περισσότερη ώρα διαβάζω το βιβλίο μου.
Στις 4:15 σχολάω. Πολλές φορές κοιμάται και άλλες όχι. Ενημερώνω την μαμά για το τι κάναμε και φεύγω πολύ χαρούμενη και λίγο κουρασμένη.
Η Νεκταρία Πέγκα είναι παιδαγωγός προσχολικής εκπαίδευσης.
