Η Γωγώ Παπαδιονυσίου, ή MamaTsita, επιτυχημένη food blogger και τηλεοπτική μαγείρισσα, μιλάει στο Τaλκ για το εικοσιτατράωρό της, που έχει, όμως, αυτές τις ημέρες τη γιορτινή πινελιά του Δεκεμβρίου.

Με το που μπαίνει ο Δεκέμβριος, σαν να συμβαίνει κάτι μαγικό στην καθημερινότητά μας.  Ίσως να φταίνε τα φωτάκια στο δέντρο και τα διάσπαρτα στολίδια σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού, που τα παιδιά μου μαλακώνουν κάπως την καθημερινή γκρίνια τους για το πρωινό ξύπνημα του σχολείου και το γυρνάνε σε μια αντίστροφη μέτρηση γεμάτη ανυπομονησία. Δεκαπέντε και σήμερα, δέκα και σήμερα κ.ο.κ.

Η μέρα μας, λοιπόν, ξεκινάει κάπως πιο… ευδιάθετα στις 7:00, όπου στο σπίτι ακούγονται ταυτόχρονα τρία ξυπνητήρια. Το δικό μου, της κόρης μου και του γιου μου. Τα παιδιά ντύνονται κι εγώ ετοιμάζω το  πρωινό. 7:20 είμαστε όλοι στο τραπέζι. Αγουροξυπνημένοι μεν αλλά με καλή διάθεση για το πρωινό (είναι που πλησιάζουν οι διακοπές των Χριστουγέννων). 7:45 τα παιδιά φεύγουν για σχολείο και εγώ ανοίγω υπολογιστή και κινητό. Μέχρι τις 8:30 θα τσεκάρω τα mail μου και θα απαντήσω σε μηνύματα και σχόλια που έχω λάβει σε Facebook και Instagram.

Στις 8:30 αναλαμβάνω οικιακή δράση. Θα στρώσω κρεβάτια, θα μαζέψω μπλούζες και παντελόνια από τα δωμάτια, θα βάλω πλυντήριο, και -μόλις τελειώσει και τ’ απλώσω- θα βγω έξω για τα ψώνια της ημέρας. Αν ο καιρός είναι καλός, θα πάω για να ψωνίσω με το ποδήλατό μου. Το σπίτι μου βρίσκεται κάπως πιο έξω από το κέντρο της πόλης και το ποδήλατό μου το βλέπω σαν ένα είδος άσκησης που με ευχαριστεί πολύ. Ειδικά στο πήγαινε που έχει και κατηφόρα. Γιατί στο γύρνα τα πράγματα είναι κάπως πιο δύσκολα.

Από τα ψώνια μου (φούρνο, σούπερ μάρκετ κ.λπ.) θα γυρίσω γύρω στις 10:30, εκτός αν συναντήσω στο κέντρο κάποια από τις φίλες μου και με «παρασύρει» σε κάποιο από τα καφέ της παραλίας για  κουβεντολόι. Ποτέ δεν μπορώ να αρνηθώ. Αν συμβεί αυτό, θα είμαι πίσω στο σπίτι κατά τις 12:30 και τότε θα τρέχω και δεν θα φτάνω, γιατί τα παιδιά επιστρέφουν στο σπίτι στις 14:00. Αλλά δεν βαριέσαι, τα απρόσμενα μερικές φορές είναι και τα καλύτερα.

Αν δεν «παρασυρθώ» και ακολουθήσω το σταθερό μου πρόγραμμα, θα είμαι σπίτι στις 10:30 όπου και αναλαμβάνω μαγειρική δράση. Μέχρι να γίνει το φαγητό, θα ανοίξω τον υπολογιστή μου και πάλι και θα είμαι στο τηλέφωνο με τους συνεργάτες μου, για να τακτοποιήσουμε εκκρεμότητες που τυχόν υπάρχουν, να τσεκάρουμε τον προγραμματισμό μας και να βεβαιωθούμε πως όλα λειτουργούν σωστά.

Στις 14:10 τα παιδιά χτυπούν το κουδούνι του σπιτιού κι εγώ (τις περισσότερες φορές) τα έχω όλα έτοιμα. Το τραπέζι στρωμένο και το φαγητό ζεστό. Τότε θα καθίσουμε να φάμε. Αυτή είναι για μένα μια από τις ωραιότερες ώρες της ημέρας. Λατρεύω να τρώμε όλοι μαζί, να τα ρωτάω για το πώς ήταν η μέρα τους, αν συνέβη κάτι ιδιαίτερο στο σχολείο, τι μαθήματα έχουν για την επόμενη μέρα και όλα αυτά τα σχετικά.

Λίγη ώρα μετά το φαγητό θα αρχίσουν αυτό που λέω «πέρα δώθε». Για τον γιο μου, τις περισσότερες μέρες οι εξωσχολικές δραστηριότητες ξεκινούν στις 15:30, ενώ για την κόρη μου στις 17:00.
Από τις 15:30 λοιπόν ως τις 20:00, που είναι και η τελευταία διαδρομή, εγώ είμαι μέσα σε ένα αυτοκίνητο και μπαινοβγαίνω για να τους μεταφέρω σε αγγλικά, ποδόσφαιρο, φροντιστήριο και γιόγκα. Οι ώρες αυτές είναι αυτό που αποκαλώ «καθημερινή πέρα δώθε τρέλα». 

Μετά τις 20:00, τα πράγματα αρχίζουν και κατεβάζουν ρυθμούς. Τα παιδιά ίσως χρειαστεί να διαβάσουν για καμιά ώρα (ευτυχώς τώρα πια είναι μεγάλα και το κάνουν μόνα τους) ή να κάνουν μπάνιο κι εγώ μέχρι τις 21:00 θα πρέπει να τους ψήσω κανένα κέικ ή τίποτα μπισκότα ή καμιά πορτοκαλόπιτα, για να μπορώ να απαντώ θετικά στην κλασική ερώτησή τους «έχουμε κάνα γλυκό για τη λιγούρα;»

Γύρω στις 21:15 θα βάλουν μόνοι τους να φάνε βραδινό κι αφού το κάνουν αυτό έχουν υποχρέωση να μαζέψουν την κουζίνα, γιατί όπως τους λέω αρκετά συχνά «η μαγείρισσα στις 9 κατεβάζει ρολά». Μετά τις 21:00 είναι ώρα να ανοίξει η τηλεόραση η οποία εξυπηρετεί κυρίως σκοπούς Netflix. Βλέπουμε όλοι μαζί κάνα δυο επεισόδια από την αγαπημένη τους σειρά, εκτός και αν επιμείνω εγώ και βάλουμε τη δική μου αγαπημένη σειρά: το «The Crown» (αν έχετε Netflix, παρακολουθήστε την, είναι καταπληκτική).

Στις 22:30 τα παιδιά μου λένε καληνύχτα! Την περιμένω πώς και πώς αυτή την καληνύχτα. Για να ησυχάσει το σπίτι και να απολαύσω μαζί με τον Απόστολο (βλ. σύζυγος) τα φωτάκια του δέντρου, περιμένοντας να αρχίσουν οι «Άγριες Μέλισσες». Ποτέ βέβαια δεν το καταφέρνω όλο το επεισόδιο. Κατά τις 23:15 κουτουλάω στον καναπέ. Κι αφού τελειώσει, ο Απόστολος με ξυπνά με αυτό το περιπαικτικό «όλο το είδες και πάλι σήμερα». Ώρα για ύπνο στο κρεβάτι κι αύριο, πάμε πάλι από την αρχή.

Η MamaTsita διατηρεί την ιστοσελίδα www.mamatsita.com. Το βιβλίο της «Μαγειρεύω εποχές», ένα αληθινό βιβλίο μαγειρικής, με αληθινές συνταγές που πετυχαίνουν, δίχως κρυμμένα υλικά και μυστικά, δίχως επαγγελματικούς φακούς, φώτα, φίλτρα και προβολείς, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Σε αυτό, η Γωγώ μάς ανοίγει την κουζίνα της και μας μαγειρεύει υπέροχες συνταγές με φρέσκα εποχιακά υλικά, μας αποκαλύπτει μικρά πρακτικά μυστικά και μας δίνει ιδέες για εύκολες και νόστιμες λύσεις για το καθημερινό τραπέζι. Παράλληλα με τις συνταγές, η MamaTsita μας διηγείται ιστορίες από τα παιδικά και νεανικά της χρόνια που την ενέπνευσαν και την οδήγησαν στην κουζίνα αφού, όπως και να το κάνουμε, η μαγειρική είναι υπόθεση καρδιάς.