«Ραλφ, η επόμενη πίστα», η παιδική ταινία της Disney  (στην Ελλάδα από τη Feelgood) που αποτίει φόρο τιμής στην κουλτούρα των ξεχασμένων οχτάμπιτων arcade video games μιας άλλης εποχής, της εποχής που εμείς, οι σημερινοί γονείς, ήμαστε παιδιά, αποτελεί μια ιδιαίτερα ευφάνταστη κινηματογραφική σύλληψη που γεμίζει νοσταλγία τους μεγάλους και γοητεύει τους μικρούς.
Η ταινία διεκδικεί τον τίτλο της καλύτερης παραγωγής κινουμένων σχεδίων της χρονιάς, ως περιπέτεια με καταιγιστικοούς ρυθμούς από το μετρ των κινουμένων σχεδίων, τον βραβευμένο με Emmy, Rich Moore. Περίτεχνες λεπτομέρειες των βιντεοπαιχνιδιών, απτοί χαρακτήρες, απολαυστικές αναφορές σε υπαρκτά games είναι μερικά από τα δυνατά της χαρτιά. Αυτό όμως που την απογειώνει είναι το ανθρώπινο στοιχείο, με πρωταγωνιστές ένα αξιαγάπητο δίδυμο αντιηρώων. Εκτός από τον Ραλφ με την καταστροφική φύση σε συνδυασμό με μια τρυφερή καρδιά, πρωταγωνιστεί το πιο απολαυστικό ανυπόφορο κοριτσάκι που ακούει στον όνομα Βανέλοπη και ετοιμάζεται να κλέψει την καρδιά των κοριτσιών όλου του κόσμου.
Στο σφαιριστήριο του κύριου Litwak, όταν κλείσουν οι πόρτες για τα παιδιά, οι ήρωες των ηλεκτρονικών παιχνιδιών αρχίζουν να ξεμουδιάζουν, αφήνουν τους ρόλους που επιτάσσει ο προγραμματιστής τους στην άκρη και ζουν κανονικά την καθημερινότητα τους. Εκεί, λοιπόν, συναντάμε τον Ραλφ, γνωστό ως Καταστροφέα, που είναι κακός ή τουλάχιστον έτσι του επιβάλλει ο άχαρος ρόλος που παίζει εδώ και ακριβώς τρεις δεκαετίες, σε ένα κλασικό πια video game, το Fix-it-Felix Jr. Απέναντί του έχει τον καλό της υπόθεσης, τον Μαστρο-Φέλιξ που τον επισκιάζει σε εκνευριστικό βαθμό, καθώς επισκευάζει τις ζημιές που κάνει ο καταστροφέας σε μια πολυκατοικία, της οποίας οι κάτοικοι τον λατρεύουν και τον αποθεώνουν.

Όταν ο Ραλφ αποφασίζει ότι βαρέθηκε να παίζει τον κακό (όσο κι αν μονολογεί “Είμαι κακός κι αυτό είναι καλό”) γίνεται… turbo και παίρνει την κατάσταση στα στιβαρά του χέρια. Σκοπός του είναι να αποδείξει ότι έχει όλα τα φόντα για να είναι κι αυτός ένας καλός ήρωας, ότι μπορεί να κερδίσει και αυτός ένας μετάλλιο. Πηγαίνει, λοιπόν, στο Game Central Station, απ ‘οπου αρχίζει μια περιήγηση σε διάφορα video games, κάθε εποχής (από τα eighties μέχρι και τα σύγχρονα). Αθελά του θα γίνει η αιτία να απελευθερωθεί ένας θανάσιμος ιός που απειλεί όλα τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, ενώ αυτό που θα τον σημαδέψει είναι η συνάντησή του με την απροσάρμοστη κι εριστική νεαρή Βανέλοπη Φον Σβιτς. Θα προλάβει ο Ραλφ να αποδείξει ότι είναι ήρωας πριν ανάψει το Game Over; Η απάντηση στη μεγάλη οθόνη!

Οι γονείς που περάσαμε ώρες της εφηβείας μας σε βιντεο-παιχνιδάδικα και ταξιδέψαμε με πλοία, τα σαλόνια των οποίων “κοσμούσαν” video-games, που φάγαμε ώρες και ώρες μπορστά στην οθόνη μας παίζοντας Pacman και Super Mario, παρακολουθώντας το Wreck-it-Ralph, θα θυμηθούμε τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 και θα γνωρίσουμε στα παιδιά μας, στη γενιά του Playstation δηλαδή, την ηλεκτρονική κουλτούρα της δικής μας γενιάς. Για να μπείτε ακόμα περισσότερο στο κλίμα του Ραλφ: Η επόμενη πίστα, της ταινίας που τόσο επιτυχημένα παντρεύει το ρετρό του 20ου αιώνα με το σύγχρονο gaming, γνωρίστε λίγο καλύτερα τους τέσσερις βασικούς πρωταγωνιστές της ταινίας.

Πρώτος και καλύτερος ο Καταστροφέας Ραλφ. Εκτός από τεράστιες χερούκλες διαθέτει και μεγάλη καρδιά. Για 30 ατελείωτα χρόνια κάνει τη δουλίτσα του, που δεν είναι άλλη από το να παίζει τον κακό στο παιχνίδι που εργάζεται. Μέρα με τη μέρα όμως δυσκολεύεται να κάνει τη δουλειά του σωστά, αφού δεν την απολαμβάνει καθόλου. Υποφέρει από το κλασικό σύμπτωμα της υπερκόπωσης που παθαίνουν οι κακοί της παρέας, διψά για λίγη αναγνώριση, λίγη αγάπη και ένα…μετάλλιο. Έτσι, ξεκινάει μια περιπετειώδη περιήγηση στο απίστευτο σύμπαν των βιντεοπαιχνιδιών προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είναι κακός, απλά και μόνο επειδή είναι ο κακός. «Είναι σκληρό καρύδι εμφανισιακά, αλλά κρύβει μια γλυκιά ιδιοσυγκρασία», μας λέει ο σκηνοθέτης.

Συνεχίζουμε με τον Μαστρο-Φέλιξ, που είναι ο απόλυτος καλός. Είναι δημοφιλής και λατρεμένος από τους Καλοπολίτες, τους κατοίκους της πόλης του. Όταν δεν τρέχει να επιδιορθώσει τα χαλάσματα που έχει αφήσει στο πέρασμα του ο Καταστροφέας Ραλφ, απολαμβάνει την αγάπη των φίλων του. Είναι, με άλλα λόγια, το ακριβώς αντίθετο του Ραλφ, το αντίπαλο δέος, το φωτεινό κομμάτι της ιστορίας που εκτυλίσσεται καθημερινά στο βιντεοπαιχνίδι. Όταν χρειαστεί, θα σταθεί στο πλευρό του άσπονδου φίλου του.

Στο δρόμο των Ραλφ και Μαστρο-Φέλιξ βρίσκεται ξαφνικά η Λοχίας Καλχούν. Η Λοχίας είναι επικεφαλής της διμοιρίας σε ένα ανελέητο παιχνίδι επιστημονικής φαντασίας, το Hero’s Duty, στο οποίο σκοτώνει κυβερνοέντομα. Εκτός από εντυπωσιακά όμορφη, είναι σκληροτράχηλη και ετοιμοπόλεμη, λόγω του σκοτεινού παρελθόντος της. Έχει πάρει το παιχνίδι εντελώς προσωπικά και δεν τη σταματάει τίποτα. Θα βοηθήσει τον Φέλιξ και τον Ραλφ και θα…διακαιωθεί και στην προσωπική της ζωή.

Αφήσαμε τελευταία την πιο συμπαθητική βλάβη που έχετε συναντήσει ποτέ, την Βανέλοπη Φον Σβιτς. Γνωστή με το παρατσούκλι «η βλάβη», η Βανέλοπη είναι ένα αλάνι με χαλασμένα πίξελ, που κυκλοφορεί σε ένα ζαχαρένιο κόσμο ενός βιντεογκέιμ, του Sugar Rush, αποκλεισμένη  από το όνειρο τη να διαπρέψει ως οδηγός αγώνων. Όμως, η εξοικείωση της με την απόρριψη των άλλων την έχει προικίσει με μια διεστραμμένη αίσθηση του χιούμορ και ατάκες που σπάνε κόκκαλα. Στην πορεία, καταλαβαίνουμε ότι κάτω από το ατημέλητο παρουσιαστικό και τον τσαμπουκά της ελλοχεύει μια ανυπεράσπιστη και αδικημένη προσωπικότητα. Κάποιος της έχει παίξει ένα πολύ άσχημο παιχνίδι.

Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Rich Moore
Executive Producer: John Lasseter
Παραγωγός: Clark Spencer
Σενάριο:Phil Johnston, Jennifer Lee
Ακούγονται: Βασίλης Αξιώτης, Κλεοπάτρα Ροντήρη, Όθωνας Μεταξάς, Ιφιγένεια Στάικου, Αντρέας Ευαγγελάτος, Αφροδίτη Αντωνάκη, Κώστας Τσάκωνας, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Γιάννης Στεφόπουλος, Σοφία Τσάκα, Ηλίας Ζερβός, Δημήτρης Μενούνος, Δημήτρης Δημόπουλος, Νέστορας Κοψιδάς, Σταύρος Μαυρίδης, Ντίνος Σούτης, Ακίνδυνος Γκίκας
Διάρκεια: 101’