Η εικονογράφος Μάρια Μπαχά μάς ξεναγεί στο εργαστήριό της και μας μιλά για την παιδική της ηλικία, πηγή έμπνευσης για την εικονογράφηση του βιβλίου “Ζωγράφισέ μου ένα σπίτι”, της Χριστίνας Φραγκεσκάκη, που κυκλοφόρησε μόλις από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.

Το “Ζωγράφισέ μου ένα σπίτι” είναι ένα βιβλίο για το σπίτι της παιδικής ηλικίας, γι’ αυτό τον τόπο της ασφάλειας και του ονείρου, τον προνομιακό χωροχρόνο θέασης του κόσμου.

Το τραπέζι, το κρεβάτι, η φωτιά, το δέντρο της αυλής, το δάσος με τα πουλιά, τα λόγια που τραγουδήσαμε, το βουνό απέναντι και το ποτάμι, ο χαρταετός που μαζί του πετάξαμε, οι κόκκινες ομπρέλες μας, οι μυρωδιές, οι γεύσεις, τα παιχνίδια και τα όνειρα, τα χρώματα, είναι εκεί, μέσα μας, οικεία και αναγνωρίσιμα, σημεία αναφοράς, καλά φυλαγμένα.

Ακόμα κι αν όλα γύρω μας χαθούν, αυτά δε χάνονται, αυτά δεν φεύγουν. Μένουν μαζί μας, μας κάνουν συντροφιά. Μ’ αυτά μπορούμε να ξαναπαίξουμε, να ξανατραγουδήσουμε, να ξαναταξιδέψουμε. Μ’ αυτά μπορούμε να τον χαλάσουμε τον κόσμο και να τον ξαναφτιάξουμε. Κι απ’ την αρχή να ξεκινήσουμε. Και ξανά και ξανά.

Κι αν ξαφνικά ξεσπάσει βροχή και καταιγίδα,

τυφώνας, άγρια κύματα φοβερά,

κι όλα τα πάρει , μην απελπίζεσαι.

Κάτι ακριβό μένει και το κρατάς καλά.

Ποτέ δε φεύγει αυτό, μένει μαζί σου, σου κάνει συντροφιά.

Kι αν θέλεις με κάποιον να το μοιραστείς, όχι δεν θα σου πει.

Θα πάει , θα γυρίσει και…μ` αυτά που θα σου φέρει εσύ, θα ξαφνιαστείς! 

Μια ιστορία για την παιδική ηλικία, τόπο θαλπωρής και ονείρου. Τόπο που όλοι κουβαλούμε, γνώριμο τόπο, που μας καλεί να σταθούμε σε μιαν άκρη του και να ατενίσουμε τον κόσμο.