Όποτε κι αν ξεκινήσουμε με φίλους μια συζήτηση για την «πρώτη φορά στη θάλασσα», πάντα καταλήγουμε στο ότι κάποιοι από εμάς ήταν παιδιά που λάτρευαν το νερό και κάποιοι άλλοι (οι περισσότεροι, ίσως) έχουν μονάχα δυσάρεστες αναμνήσεις. Πίεση από τους γονείς, εξαναγκασμός αρκετές φορές (με απότομο πέταγμα στο νερό σε ουκ ολίγες των περιπτώσεων), αρνητική σύγκριση με άλλα παιδιά, μέχρι και τιμωρία… Όλα αυτά, όλοι τα θυμούνται με κάθε λεπτομέρεια… Ίσως κι εσείς να ξέρετε μια ανάλογη ιστορία ή να ήσασταν εσείς ο πρωταγωνιστής στη δική σας «μπανιοπεριπέτεια».
Αυτό που δεν έχει αλλάξει όμως είναι η νοοτροπία, η αντίληψη και η συμπεριφορά κάποιων γονιών απέναντι στα παιδιά τους. Ακόμη και σήμερα παρακολουθούσα δεκάδες οικογένειες που απολάμβαναν το μπάνιο τους σε μεγάλο υδροψυχαγωγικό πάρκο της Αττικής. Είχα εστιάσει σε γονείς με παιδιά έως 7-8 ετών. Παρακολουθούσα τους τρόπους με τους οποίους προσπαθούσαν να βάλουν τα παιδιά τους να κολυμπήσουν εκεί όπου δεν πατούσαν ή να τα κάνουν να βάλουν το κεφάλι μέσα στο νερό. Γονείς που με το ένα χέρι κρατούσαν την υπερχείλιση της πισίνας (σημάδι ότι και η δική τους κολυμβητική ικανότητα δεν ήταν και η καλύτερη), που στο 98% των περιπτώσεων είχαν πάρει θέση απέναντι από το παιδί τους και όχι δίπλα του, ήταν έτοιμοι να τα μαλώσουν στην άρνηση ή στην αποτυχία τους. Γονείς που στο 10λεπτο, έβρισκαν μια αφορμή κ σταματούσαν την προσπάθεια! Με άλλα λόγια, είδα ελάχιστους γονείς να έχουν τα παιδιά τους απλά αγκαλιά και να παίζουν μαζί στο νερό, όμορφα, ήρεμα χωρίς «τώρα χτύπα τα πόδια σου, φύσα το νερό κτλ), χωρίς προσδοκίες γενικότερα, απλά να είναι στο νερό ΜΑΖΙ και να περνάνε καλά.
Γνωρίστε και αγαπήστε το νερό μαζί
- Ψάξτε για κοχύλια, καβούρια ή περίεργες πέτρες, βγάλετε φύκια από το νερό και δώστε τα να τα κρατήσουν, να μάθουν να μη φοβούνται ό,τι άγνωστο.
- Περπατήστε ξυπόλητοι στην άμμο, τρέξτε εκεί που σκάει το κύμα, μαζέψτε «θησαυρούς»
- ΝΑ τα σεβόσαστε, να ΜΗΝ τους πετάτε ξαφνικά νερό στα μάτια, να μην τα πιέζετε να κάνουν κάτι παραπάνω από ό,τι επιθυμούν, να μην τα πετάτε απότομα στο νερό, να μην τα βουλιάζετε ξαφνικά μέσα σε αυτό, χωρίς να τα έχετε προειδοποιήσει. Όλα αυτά έχουν μονάχα το αντίθετο αποτέλεσμα!
- Αφιερώστε χρόνο και πολλή από την υπομονή σας, έως ότου τα μικρά μέλη της οικογένειας αγαπήσουν αυτή την δραστηριότητα και με την πρώτη ευκαιρία στείλτε τα σε κάποιον σύλλογο, ώστε να μάθουν σωστή κολύμβηση.
- Μην αφήνετε ΠΟΤΕ τα παιδιά σας μόνα τους στο νερό – ειδικά φορώντας φουσκωτά μπρατσάκια ή σωσίβια τα οποία ανά πάσα στιγμή, μπορεί να ξεφουσκώσουν και το παιδί σας να εκτεθεί σε άμεσο κίνδυνο – Να είστε πάντα σε απόσταση μέχρι 2μ ώστε να μπορέσετε να επέμβετε, όποτε χρειαστεί.
Η Μάνια Μπικώφ είναι καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής, διεθνής εκπαιδεύτρια ναυαγοσωστικής και διευθύντρια στο LIFEGUARD HELLAS TRAINING CENTER
