Τα παιδιά που ζουν με ένα γονέα μπορεί να είναι το ίδιο χαρούμενα με αυτά που ζουν με μια μαμά και ένα μπαμπά, σε αντίθεση με ό,τι φαίνεται να πιστεύουν οι περισσότεροι. Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε σε περισσότερα από 12.000 παιδιά ηλικίας 7 ετών, η ποιότητα της σχέσης των γονέων με τα παιδιά τους είναι πιο σημαντική από τη «σύνθεση» της οικογένειάς τους. Τα αποτελέσματα της μελέτης του ερευνητικού ινστιτούτου NatCen αμφισβητούν την ευρέως διαδεδομένη άποψη, ότι είναι καλύτερα οι γονείς να μένουν μαζί «για το καλό των παιδιών» αντί να χωρίζουν, όταν η σχέση τους δεν πηγαίνει καλά.
Τα παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα προέρχονταν από τρεις διαφορετικές «ομάδες»: κάποια ζούσαν και με τους δύο βιολογικούς γονείς τους, κάποια άλλα είχαν ένα θετό γονέα και κάποια σε μονογονεϊκές οικογένειες. Σε κάθε μία κατηγορία, το 36% των παιδιών ανέφεραν ότι ήταν ευτυχισμένα «όλη την ώρα/πάντα», ενώ το υπόλοιπο 64% δήλωσε ότι ήταν χαρούμενο «κάποιες φορές ή ποτέ». Οι καυγάδες των γονέων, οι τσακωμοί με τα αδέρφια τους και το bullying (εκφοβισμός) στο σχολείο ήταν οι τρεις παράγοντες που επηρέαζαν σε μεγαλύτερο βαθμό τα επίπεδα ευτυχίας τους.
Σύμφωνα με την ερευνήτρια Jenny Chanfreau, οι σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα στην οικογένεια είναι πιο σημαντικές, από τον τύπο της οικογένειας. «Το να μένει ένα ζευγάρι μαζί, αλλά να μαλώνει συνέχεια και πολλές φορές να ξεσπάει στα παιδιά, το να μην περνούν ευχάριστα όλοι μαζί την ώρα τους, να μην τρώνε στο ίδιο τραπέζι… όλα αυτά επηρεάζουν αρνητικά τα επίπεδα ευτυχίας ενός παιδιού» είπε η ίδια στη MailOnline και συνέχισε: «Βρήκαμε ότι ο τύπος της οικογένειας δεν είναι καμία σημαντική επίδραση στην ευτυχία των παιδιών ηλικίας 7 ετών, αλλά ούτε και σε παιδιά ηλικίας από 11 έως 15 ετών». «Αυτό που μετράει είναι η ποιότητα των σχέσεων των μελών μιας οικογένειας, και όχι η σύνθεσή της», κατέληξε.