Μα πού μπορεί να ταξιδεύει ένας Δράκος και μάλιστα Τεμπέλης; Πού αλλού παρά σε παραμυθένιους κόσμους, με χρώματα, χαρά και φως. Κρατάει ένα χρυσό κλειδί και μας ανοίγει μια μυστική πόρτα για να μας συστήσει:

• Σε ένα βουνό που πήγε να κάνει μπάνιο στην θάλασσα αλλά γλίστρησε, κόλλησε στο βυθό κι έγινε νησάκι.
• Σε ένα αχινό που ερωτεύτηκε ένα κοράλλι σε ένα θαλασσινό λαβ στόρι.
• Σε ένα μαθητή που πιστεύει ότι είναι ο καλύτερος στην τάξη αλλά στην ουσία δεν ξέρει πόσο κάνουν 2+2 και νομίζει ότι η κανέλα γίνεται από τα πίτουρα.
• Σ’ ένα αστεράκι που τριγυρνούσε μοναχό και λυπημένο στου γαλαξία τον λευκό τον ποταμό μέχρι που γνώρισε ένα παιδάκι στη γη.
• Και σε πολλούς άλλους ήρωες και πρωταγωνιστές.

Ο Γιώργος Χατζηπιερής έχει αφήσει το σημάδι του στο παιδικό τραγούδι με τους δύο προηγούμενους δίσκους του «Ο Τεμπέλης Δράκος και άλλες Ιστορίες» και «Η Επιστροφή του Τεμπέλη Δράκου». Τώρα μετά από 6 ολόκληρα χρόνια ο Τεμπέλης Δράκος επιστρέφει. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του CD “Τα ταξίδια του τεμπέλη δράκου”, ο αγαπημένος συνθέτης και στιχουργός μιλάει στο Τaλκ.

– Κ. Χατζηπιερή, μιλήστε μας καταρχάς λίγο για εσάς, ώστε να σας γνωρίσουμε καλύτερα!

Είμαι ένας πολυάσχολος επαγγελματίας, που ξυπνώ στις 5.30 το πρωί και μέχρι τις 11-12 το βράδυ τα γκάζια είναι πατημένα στο φουλ. Δικηγορικό γραφείο, μία τρελή οικογένεια με την αξιολάτρευτη σύζυγό μου και τις δύο πανέμορφες κόρες, ένας μεγάλος κήπος με παραδοσιακά φυτά που θέλει καθημερινή περιποίηση, ένα σπίτι του 1890 στην παλιά Λευκωσία που θέλει συνεχή συντήρηση, πολλοί και πολύ καλοί φίλοι που θέλουν συνεχή επιβεβαίωση, και ένα καταπληκτικό κοινό που μου δίνει δύναμη και κουράγιο και έμπνευση για να δημιουργώ. Μέσα από όλα αυτά καταφέρνω να βρίσκω χρόνο για μερικές αγαπημένες συνήθειες όπως βόλτες στη φύση, λογοτεχνικά βιβλία, σινεμά, γυμναστήριο, μαγείρεμα και φωτογραφία.

– Μετά τις εξαιρετικές δουλειές σας “Ο τεμπέλης δράκος και άλλες ιστορίες” και “Η επιστροφή του τεμπέλη δράκου” επανέρχεστε, 6 χρόνια μετά, με “Τα ταξίδια του τεμπέλη δράκου”. Τι θα ακούσουν τα παιδιά στο νέο σας CD;

Τα ταξίδια του Τεμπέλη Δράκου είναι 12 τραγούδια και τρία ορχηστρικά. Όλα σε δικούς μου στίχους και μουσική με την ενορχήστρωση του μόνιμου πλέον συνεργάτη και εξάιρετου μουσικού του Μάριου Τακούσιη. Τα παιδιά και οι “μεγάλοι” θα ακούσουν ιστορίες για ουράνια τόξα, αχινούς που ερωτεύονται κοράλλια, για το βουνό που πάει στην θάλασσα να κολυμπήσει, για ένα μαθητή που νομίζει ότι είναι διάνοια αλλά που πιστεύει πως δύο συν δύο κάνουν δεκαέξι και για διάφορα άλλα ενδιαφέροντα. Θα ακούσουν φυσικά όργανα παιγμένα από βιρτουόζους οργανοπαίχτες και εξαιρετικές ερμηνείες από φημισμένους ερμηνευτές. Αν ψάξουν θα ανακαλύψουν στο βάθος αρκετούς παραδοσιακούς ρυθμούς και γενικά θα βιώσουν μια ατμόσφαιρα που θα τα βγάλει έξω από την καθημερινότητα τους.

– Για όσους δεν τον γνωρίζουν ακόμα, ποιος είναι ο τεμπέλης δράκος; Πώς ξεκίνησε η ιστορία του;

Τα πρώτα παιδικά μου τραγούδια τα έγραψα όταν γεννήθηκε η πρώτη μου κόρη. Τα έπαιζα και τα τραγουδούσαμε μαζί. Όταν μαζεύτηκαν αρκετά τα έδωσα να τα ακούσουν φίλοι ερμηνευτές που τους άρεσαν πολύ και με παρακίνησαν να κάνω δίσκο με παιδικά. Ο Τεμπέλης Δράκος ήταν ένα από τα τραγούδια και ψηφίστηκε από τα άλλα τραγούδια ως ο σημαιοφόρος. Ξεκίνησε λοιπόν τη διαδρομή του το 2005 με το CD “Ο Τεμπέλης Δράκος και Άλλες Ιστορίες”. Όντας τεμπέλης και χαλαρός του πήρε 4 ολόκληρα χρόνια για να επιστρέψει με το 2ο CD “Η Επιστροφή του Τεμπέλη Δράκου” κι άλλα έξι για το 3ο CD που κυκλοφόρησε πρόσφατα “Τα Ταξίδια του Τεμπέλη Δράκου”.

– Ποιοι είναι οι συντελεστές των νέων ταξιδιών του; Αλήθεια, πώς αποφασίζετε ποιος είναι αυτός που ταιριάζει να τραγουδήσει το κάθε τραγούδι που γράφετε;

Δεν αποφασίζω εγώ αλλά το ίδιο το τραγούδι. Όταν ολοκληρωθεί στιχουργικά και μουσικά, το ακούω πολλές φορές μέχρι να μου πει το ίδιο τη φωνή που θέλει να ταιριάξει μαζί. Ο μόνος περιορισμός που θέτω είναι ότι οι ερμηνευτές πρέπει να είναι άνθρωποι που να υπηρετούν με συνέπεια το Ελληνικό τραγούδι και να έχουν ποιότητα και θετικότητα. Μόνη εξαίρεση το τραγούδι “το Βουνό” όπου προσπαθούσα για πολύ καιρό να γράψω τη μουσική αλλά δεν κατάφερα να φτιάξω κάτι αξιοπρεπές. Μια μέρα περπατούσα με τον σκύλο μου στο βουνό του Τροόδους και σκέφτηκα τη φωνή του Σωκράτη Μάλαμα. Αμέσως μου ήρθε και η μελωδία. Εκτός από τον Μάλαμα υπάρχει μια ομάδα που έχει συνδεθεί με τις μουσικές του Τεμπέλη Δράκου που είναι η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Φοίβος Δεληβοριάς, η Σοφία Παπάζογλου, ο Δώρος Δημοσθένους, ο Απόστολος Ρίζος η Λιζέτα Καλημέρη, η Μαριαστέλλα Τζανουδάκη. Συμμετέχει επίσης ένα καταπληκτικό νέο Κυπριακό συγκρότημα, οι Monsiur Doumani, η χορωδία Rozarte και η χορωδία του Α’ Δημοτικού Σχολείου Αμαρουσίου.

– Υπάρχει κάποιο τραγούδι που ξεχωρίζετε στη νέα σας δουλειά; Αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να ακούσουμε;

Τώρα είναι σαν να ρωτάτε ένα γονιό που έχει πολλά παιδιά ποιο απ’ όλα αγαπά περισσότερο. Όλα είναι δημιουργήματα της φαντασίας, τα συνέλαβα με τις αντένες μου, τα έντυσα, τα κτένισα και τους άνοιξα την καγκελόπορτα για να βρουν τον δρόμο τους στον έξω κόσμο. Τώρα που βρήκαν φίλους κι αγαπήθηκαν τα καμαρώνω και τα χαίρομαι από μακρυά.

– Γιατί πιστεύετε ότι έχει αγαπηθεί τόσο πολύ ο δράκος σας, από μικρούς και μεγάλους; Ποια τα συστατικά της επιτυχίας του;

Είναι πολλοί λόγοι μαζί. Κατ’ αρχάς, όλα τα τραγούδια έχουν λόγο ύπαρξης, είναι αληθινά χωρίς περιττά στολίδια και φανταχτερά περιτυλίγματα. Γράφω απευθυνόμενος στα παιδιά ως ώριμες και ολοκληρωμένες προσωπικότητες που μπορούν να κρίνουν και να διαχειρίζονται. Γι αυτό και το αποτέλεσμα δεν είναι χαζοχαρούμενα απλά τραγουδάκια με τσιρίγματα και ψεύτικη ευτυχία, αλλά ένα μωσαϊκό από διάφορες καταστάσεις, εικόνες, φαντασία, χιούμορ, νοσταλγία ακόμα και θλίψη. Προσπαθώ να μην είμαι διδακτικός αλλά να απευθύνομαι ως ίσος προς ίσον, προσκαλώντας σε ένα ταξίδι που θα παίξουμε παρέα, θα κάνουμε ζαβολιές, θα πούμε μυστικά και θα γελάσουμε αβίαστα. Χρησιμοποιώ απλό λεξιλόγιο και προσπαθώ να μην ασχολούμαι με αρνητικά θέματα. Οι μελωδίες και οι ενορχηστρώσεις ζωντανεύουν τους στίχους και γίνονται παραστατικές εικόνες άρα αγγίζουν πιο βαθιά τη ψυχή. Συνεργάζομαι μουσικούς, ερμηνευτές και τεχνικούς ήχου που αγαπούν το θέμα και ο καθένας προσθέτει το δικό του λιθαράκι θετικότητας, κάτι που αποτυπώνεται στο τελικό αποτέλεσμα. Τέλος τα τραγούδια ακούγονται ευχάριστα και από γονείς και από παιδιά και έτσι είναι ένα σημείο συνάντησης και ουσιαστικής επικοινωνίας.

– Τι σας εμπνέει να γράψετε στίχους και μουσική για παιδιά; Πώς καλλιεργείτε τη φαντασία σας;

Η φύση είναι ένα μεγάλο σχολείο και μεγάλη πηγή έμπνευσης. Εμπεριέχει το παραμύθι και την μελωδία φτάνει να έχεις σχέση βαθιά κι ερωτική με αυτήν. Η λογοτεχνία και τα παραμύθια σου ανοίγουν ορίζοντες, σε οδηγούν σε νέους κόσμους που όταν τους ανακαλύψεις και τους κατακτήσεις αποκτάς ευχέρεια κινήσεων στον λόγο και στην μελωδία. Τα ταξίδια λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Τα μουσικά ακούσματα από ροκ μέχρι κλασσική, από τζαζ μέχρι παραδοσιακή. Οι ειλικρινείς σχέσεις με ανθρώπους μεγάλους και μικρούς, “σημαντικούς” και “ασήμαντους”. Η παρατηρητικότητα μέσα στην καθημερινότητα. Και τέλος η φροντίδα να μείνει ζωντανή η αθωότητα στο βάθος της ψυχής.

– Οι δουλειές σας έχουν αναφορές από τη δική σας παιδική ηλικία; Με ποια τραγούδια μεγαλώσατε;

Η παιδική μας ηλικία μας διαμορφώνει, μας καθορίζει και μας ακολουθεί για όλη μας τη ζωή. Πολλοί την αποδιώχνουν γιατί τα ξέρουν όλα και θέλουν να δείχνουν μεγάλοι και δυνατοί. Όμως υπάρχουν και αυτοί που συνεχίζουν να θαυμάζουν τον κόσμο, συνεχίζουν να εκπλήττονται και να απορούν… Κατάγομαι από ένα πολύ όμορφο χωριό στα βόρεια παράλια της Κύπρου που έχει υπέροχα βουνά με δάση από πεύκα, κυπαρίσσια, αρωματικά φυτά και πολλά πολλά κυκλάμινα, πεδιάδες με ελαιόδεντρα και βραχώδεις ακτές που διακόπτονται από μικρές παραλίες, πολλά ξωκλήσια, μύθους και παραδόσεις. Τα καλοκαίρια είχαμε ένα μικρό εξοχικό σε μια παραλία τα Λιαστρικά, και για τρεις μήνες γινόμασταν ένα με την θάλασσα και τα βράχια. Τα βράδια έπαιζαν οι γονείς μου φυσαρμόνικα και μαντολίνο και ακούγαμε από το ραδιόφωνο Χατζηδάκη, Σαββόπουλο, αλλά και Μπιτλς και Ρόλινγκ Στοουνς, ενώ από πάνω μας γινόταν πραγματικά μια γιορτή από αστέρια και γαλαξίες. Ζούσαμε τη ζωή του χωριού με παραδοσιακές μουσικές στα πανηγύρια και στους γάμους, με βαριά λαϊκά στα τζουκ μποξ, και με ψαλμούς στις εκκλησιές από καλοφωνάρηδες ψαλτάδες. Σε οικογενειακές συνάξεις τραγουδούσαν Γούναρη, αρχοντορεμπέτικα και τραγούδια της τάβλας. Την ίδια εποχή μέσα από χαραμάδες γλιστρούσε κι έφτανε στ’ αυτιά μας το νέο κύμα της δεκαετίας του εξήντα με την λυρικότητα και τον αισθησιασμό του. Όλα αυτά έχουν χαραχτεί στην μνήμη και αναπαράγονται είτε αυτούσια είτε σε παραλλαγές.

– Ποια η διαφορά του να γράφει ένας δημιουργός απευθυνόμενος σε παιδιά από το να γράφει μουσική για ενήλικες; Υπάρχει ξεκάθαρα ένας τέτοιος διαχωρισμός;

Όταν γράφεις για μεγάλους δεν αρκεί να εκφράζεσαι, πρέπει να υπερβαίνεις το σήμερα, να εξηγήσεις το παρόν με νέα γλώσσα και με μελωδία δοσμένη αλλιώς γιατί όλα είναι χιλιοειπωμένα και είναι δύσκολο να κεντρίσεις την περιέργεια του ακροατή. Κάπου μέσα σε όλα αυτά χάνεται η ειλικρίνεια και ο αυθορμητισμός. Ενώ με τα παιδιά πρέπει να είσαι 100% αληθινός και γνήσιος. Αυτά που γράφεις πρέπει να βγαίνουν από την ψυχή σου ως εκχύλισμα και όχι από το μυαλό ως σκοπιμότητα. Κι επειδή τα τραγούδια μου δεν κεντρίζουν τα παιδιά με σύγχρονο ηλεκτρονικό ήχο και έτοιμες συνταγές επιτυχίας, χρειάζεται προσήλωση και πολλή δουλειά για να φύγουν τα ψεύτικα και γκρίζα και να μείνουν τα αληθινά που λαμπυρίζουν.

– Γράφετε καταρχάς για εσάς ή με το δυνητικό σας κοινό στο μυαλό;

‘Ο,τι έχω γράψει το κρίνω πρώτα ως ακροατής και αν μου αρέσει το πάω παρακάτω. Γράφοντας προσπαθώ να έχω επαφή με την παιδική ζώνη του εαυτού μου, για να μπορέσουν τα τραγούδια να περάσουν σε αθώες ψυχές.

– Να περιμένουμε σύντομα κάποια συναυλία, όπου θα απολαύσουμε όλες τις δρακοπεριπέτειές σας;

Κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό. Προς το παρόν ο Τεμπέλης Δράκος ξεκουράζεται από την κούραση και την ένταση που είχε η περίοδος παραγωγής και διάθεσης του νέου δίσκου.