Ο γνωστός συνθέτης Τάσος Ιωαννίδης μιλάει στο Τaλκ για τις αγαπημένες μας δουλειές του!

Ποιες είναι οι πηγές της … ανεξάντλητης έμπνευσής σας; Δεν ξέρω αν συμφωνώ με την ευγενική σας υπερβολή ότι η έμπνευσή μου είναι ανεξάντλητη, υπάρχουν περίοδοι που αναρωτιέμαι αν είμαι εγώ αυτός που έχει γράψει κάποια πράγματα και με πλημμυρίζει η ανασφάλεια ότι δεν θα μπορέσω να κάνω κάτι εξ ίσου καλό στο μέλλον. Μετά στα καλά καθούμενα κάτι συμβαίνει και ανάβει το φως και κάτι νέο και αναπάντεχο εμφανίζεται που το νοιώθω δικό μου αλλά μοιάζει και ξένο. Και όσο πιο ξένο μοιάζει τόσο πιο εμπνευσμένο μου φαίνεται. Το μυστικό είναι να είσαι χαλαρά συνδεδεμένος με εκείνον τον χώρο μέσα σου που είναι συνδεδεμένος με τον χώρο από πάνω σου και να ‘χεις τα μάτια σου στραμμένα προς τα πάνω αναζητώντας αυτά που θέλεις να κάνεις και χαμηλά για αυτά που έχεις ήδη κάνει. Στο ενδιάμεσο καλό είναι να κάνεις και καμιά δέηση και να έχεις υπομονή να περιμένεις. Τώρα, το έναυσμα, η αφορμή, η αναγκαιότητα για μια δημιουργία μπορεί να έρθει από χίλιους διαφορετικούς χώρους και καταστάσεις: από ένα μεγάλο έρωτα, από τον ερχομό ενός παιδιού, από την αγανάκτηση για κάποιες συνθήκες κτλ.. Η πηγή της έμπνευσης όμως δεν ξέρω που βρίσκεται και πως μας συναντάει. Πάντως σίγουρα αυτή μας βρίσκει και όχι εμείς!

Που πιστεύετε πως οφείλεται η μεγάλη επιτυχία της Λαχανοχανοχώρας; Πιστεύω ότι εννοείτε το μιούζικαλ «Λάχανα και Χάχανα» που διαδραματίζεται στην φανταστική Λαχανοχαχανοχώρα. Η επιτυχία αυτού του έργου, που παίζεται για 3η χρονιά φέτος, βασίζεται σε διάφορους συντελεστές:

-Στο γεγονός ότι πραγματεύεται ένα πολύ επίκαιρο θέμα, αυτό της σωστής από τα παιδιά χρήσης της τεχνολογίας, κυρίως των κινητών τηλεφώνων.

-Στο γεγονός ότι τα τραγούδια μου που χρησιμοποιώ και τα οποία είναι ενσωματωμένα επιτυχώς στο σενάριο, είναι πολύ γνωστά και αγαπημένα στα παιδιά.

-Το γεγονός ότι η παράσταση έχει λάβει την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας σαν έργο «Κατάλληλο να το παρακολουθήσουν παιδιά του Δημοτικού σχολείου».

-Το γεγονός ότι η παραγωγή και η σκηνοθεσία, τα κοστούμια, οι ηθοποιοί, ο φωτισμός, γενικά όλα είναι δομημένα με σεβασμό στα παιδιά και δεν είναι άρπα κόλα. Εδώ πρέπει να δώσουμε τα εύσχημα στην σκηνοθέτιδα Αποστολία Παπαδαμάκη και στους υπόλοιπους συντελεστές. Είναι μια ωραία παραγωγή!

Τα CD από τα «Λάχανα & Χάχανα» διδάσκονται σε πολλά σχολεία. Τι το διαφορετικό έχουν από τα υπόλοιπα παιδικά cd; Τα τραγούδια του πρώτου CD είναι όλα βασισμένα σε στιχουργήματα του βιβλίου γλώσσας της Α Δημοτικού. Οπότε είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για του δασκάλους. Το δεύτερο CD είναι η προπαίδεια σε τραγούδια. Πολύ χρήσιμο για την Δευτέρα Δημοτικού. Το Τρίτο αναφέρεται σε δεκατέσσερις ενότητες μάθησης του νηπιαγωγείου. Με άλλα λόγια τα τραγούδια μου έχουν έναν αμιγώς εκπαιδευτικό χαρακτήρα αλλά είναι τόσο ψυχαγωγικά που τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται ότι ο απώτερος σκοπός των τραγουδιών είναι να τα διδάξουν κάτι. Το όλο εγχείρημα είναι βασισμένο στο γεγονός ότι όταν τραγουδάς θυμάσαι καλύτερα. Έτσι η μαθησιακή διαδικασία γίνεται παιχνίδι.

Πείτε μας λίγα λόγια για το παραμύθι σας «Η ακρίδα και ο Βάτραχος»… «Η Ακρίδα, ο Βάτραχος και το καλό συναπάντημα», είναι ένα Μουσικό Παραμύθι, γεμάτο χιουμοριστικές ανατροπές, με ιδιόμορφους χαρακτήρες που ζουν σε ένα μαγικό λιβάδι. Ένας επίμονος Βάτραχος με περισσή αυταρέσκεια, προσπαθεί να πείσει μια ταπεινή Ακρίδα να τον ανταγωνιστεί στο πήδημα. Η άρνησή της, κάνει τον Βάτραχο ακόμη πιο επίμονο. Οι αντικρουόμενες συμβουλές των πλασμάτων που… συναπαντιούνται στο λιβάδι: της κουκουβάγιας, της καρακάξας και του γαϊδάρου, θα προβληματίσουν την Ακρίδα . Μετά από πολλή περίσκεψη, η Ακρίδα θα πάρει μια …απρόσμενη απόφαση και θα στείλει τον Βάτραχο …από κει που ήρθε…

Πως λειτουργεί εκπαιδευτικά το τελευταίο σας cd «Οι ρυθμοί και οι αριθμοί»; «Οι ρυθμοί κι οι αριθμοί» πραγματεύονται μαθηματικές έννοιες για τα παιδιά μέχρι και την πρώτη δημοτικού, με τρόπο που να υπάρχει αντικειμενική αντιστοίχηση των αριθμών με την θεματολογία του κάθε τραγουδιού. Δηλαδή τα παιδιά να αντιλαμβάνονται άμεσα μέσα από βιωματικές εμπειρίες την έννοια του αριθμού, ακούγοντας ένα τραγούδι. Υπάρχει μόνο ένας ήλιος, μια γη ένα φεγγάρι, όποτε η έννοια του «ένας, μια, ένα» γίνεται αυτόματα αντιληπτή από τα παιδιά με την αναφορά μας στον ήλιο στην γη και το φεγγάρι. τα πέντε δάχτυλα του χεριού, οι τρεις μάγοι με τα δώρα, οι επτά νάνοι, το χταπόδι, όλα εμπεριέχουν από μονά τους τις αντιστοίχως μαθηματικές έννοιες. Το ίδιο κάναμε και για τα σχήματα και τα σώματα αλλά και για τις αντίθετες χωροχρονικες έννοιες.

Τι είναι αυτό που λείπει από την ελληνική εκπαίδευση σήμερα; Υπάρχει ένα μαγικό κλικ που μπορεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα και ποιο είναι αυτό; Το ερώτημα θέλει πολλές σελίδες να απαντηθεί, αλλά με αναγκάζετε να κάνω επικίνδυνες γενικεύσεις. Επιγραμματικά θα σας πω την δική μου εμπειρία. Χρειάζεται δασκάλους με άλλη αυτό – τοποθέτηση και εκπαιδευτικό σύστημα που να μη μην είναι «παιδευτικό». Τα παιδιά στην Ελλάδα είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι Έλληνες με αποτέλεσμα αμφιβόλου αξίας. Στην Ελλάδα η επιλογή του επαγγέλματος γινόταν πάντα με κριτήριο την δυνατότητα διορισμού. Έτσι υπάρχουν πάρα πολλοί δάσκαλοι που δεν έγιναν δάσκαλοι γιατί αγαπούν το επάγγελμα, αλλά γιατί μπορούσαν να πιάσουν δουλειά. Το κλικ μας το έχει κάνει η κρίση! Αλλά αν θα διορθώσει όλα τα κακώς κείμενα….μμμ! δεν νομίζω!

Είναι στα σχέδιά σας και άλλα θεατρικά; Έχω ήδη γράψει ένα νέο μιούζικαλ που βασίζεται στο Μουσικό παραμύθι « Το Καρύδι και το Χριστουγεννιάτικο Κέικ». Το παιδικό μιούζικαλ είναι… “my new toy” και δεν βλέπω να το εγκαταλείπω εύκολα. Αλλά παρεμπιπτόντως να σας πω ότι γράφω και ένα νέο έργο που δεν έχει σχέση με παιδιά. Είναι ένα μουσικό θέατρο σε μορφή σύγχρονης Όπερας με τίτλο “Three Women in War”. Μία παραγγελία που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Κέντρο Τεχνών της Αυστραλίας και πραγματεύεται την εμπειρία τριών γυναικών στον πόλεμο της Καλλίπολη στην Τουρκία όπου πολέμησαν οι Αυστραλοί με τους Τούρκους το 1915. Το έργο είναι βασισμένο στην Λήμνο όπου ήταν η βάση των Αυστραλών και θα παιχτεί το 2015 στην Αυστραλία στην Ελλάδα και στην Τουρκία.

Τι πιστεύετε πως έχουν περισσότερο ανάγκη τα παιδιά στην Ελλάδα σήμερα; Όραμα!

Ποια είναι η μεγαλύτερή σας επιθυμία; Να είμαι υγιής και δημιουργικός!