Η Ηρώ είναι μια τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια με ανοιχτούς ορίζοντες. Εδώ και πολλά χρόνια έχει φανατικό κοινό, που την ακολουθεί γιατί είναι αυθεντική και τραγουδά, παίζοντας πιάνο, με πηγαίο χαμόγελο ευχαρίστησης. Είναι και μητέρα ενός 8χρονου αγοριού, του Γιώργου, τον οποίο φρόντισε να μυήσει στη μελωδική αρμονία απ’ όταν ήταν σε εμβρυική ηλικία. Η Ηρώ μιλάει στο Taλκ για τα κομμάτια που αποτελούν το «soundtrack» της ζωής της με τον γιο της και δίνει σημαντικές συμβουλές, ως μουσικός, σε εμάς τους γονείς για την ελεύθερη σχέση που πρέπει να έχουν τα παιδιά μας με τη μουσική.
Τα μωρά γεννιούνται έχοντας τον ρυθμό μέσα τους; Πιστεύω ότι ο ρυθμός γεννιέται την πρώτη στιγμή σύλληψης του μωρού, κάθε ερέθισμα εξωτερικό γίνεται αιτία «κίνησης» μέσα στη μήτρα. Όταν γεννιέται πια, η ακοή είναι αυτή που «προκαλεί» και την πρώτη ρυθμική αγωγή. Ακόμα και η κουδουνίστρα που χτυπούν οι γονείς στα παιδιά προκαλεί μια ευφορία και ένα γέλιο, πράγμα που σημαίνει ότι λειτουργεί ο ρυθμός σαν μέσο επικοινωνίας.
Το παιδί χρειάζεται μουσική καθοδήγηση; Η συνεχής «επιβολή» από όλα τα ΜΜΕ συγκεκριμένων ειδών μουσικής δεν επιτρέπει ούτε καν την καθοδήγηση. Παρ’ όλα αυτά είναι απολύτως λογικό ένα παιδάκι να ακούει, αρχικά, τη μουσική που ακούν οι γονείς του. Εάν όμως δώσουμε μια ποικιλομορφία στα ακούσματα, τότε γρήγορα θα ανακαλύψουμε ότι το παιδί μας επιλέγει. Η μουσική, όπως και όλες οι τέχνες, αποτελούν τη φυσική «αρμονία» αυτού του κόσμου και είναι το μοναδικό αντίδοτο στην εν γένει αυτοκαταστροφική προδιάθεση του ανθρωπίνου είδους. Άρα, ακούγοντας μουσική, τα παιδιά μας γίνονται ολοένα και πιο ισορροπημένα συναισθηματικά. Η μουσική συμβάλλει στη συναισθηματική τους ωριμότητα.
Τι ακούτε με τον γιο σας; Έχει προτιμήσεις; Ακούγαμε πολλή κλασική μουσική και στην περίοδο κυοφορίας και μετά, μέχρι σήμερα. Αλλά επειδή δημιουργώ τα τραγούδια μου στο σπίτι και εκεί γίνεται όλη η ενορχηστρωτική επιμέλεια, είναι φυσικό ο Γιώργος να με ακούει διότι βρίσκεται στον χώρο. Παράλληλα ακούμε πολλή μουσική από όλον τον κόσμο. Έχει προτιμήσεις, αλλά δεν είναι φανατικός με κάτι.
Πότε ακούτε παρέα μουσική; Μέσα στην εβδομάδα ο χρόνος είναι περιορισμένος για να πει κανείς ότι ακούμε μουσική. Αλλά με κάθε ευκαιρία –έχοντας ως δεδομένο ότι η τηλεόρασή μας ανοίγει σπάνια, διότι αρνούμαστε τη «δημαγωγία»– έχουμε στιγμές που ακούμε μουσική, παίζοντας παράλληλα με μια κατασκευή ή συνοδεύοντας το φαγητό μας.
Του αρέσει να παρακολουθεί πρόβες σας; Θυμάμαι την πρώτη φορά που ήρθε σε τελική μου πρόβα. Ήταν 2,5-3 χρόνων. Όταν με είδε πάνω στη σκηνή με τόσα φώτα, ντράπηκε πάρα πολύ. Ένιωσε ξαφνικά έναν παράξενο θαυμασμό μα και αποξένωση. Κατέβηκα κάτω, τον αγκάλιασα και του είπα ότι αυτή είναι η δουλειά μου και ότι με αυτήν τη δουλειά εμείς μπορούμε να αγοράζουμε φαγητό για να ζήσουμε. Εκείνη τη στιγμή δεν έδειξε να το καταλαβαίνει. Πολύ γρήγορα, όμως, το συνήθισε. Έπρεπε να τον κάνω μέτοχο στη δουλειά μου και τον έπαιρνα μαζί μου πιο συχνά. Τώρα θέλει πολύ να έρχεται στις πρόβες, παίζει με όλα τα όργανα, είναι πολύ κοινωνικός και θέλει την ανθρώπινη επαφή όσο τίποτε άλλο.
Ποιες άλλες μορφές τέχνης επιλέγετε για τη ψυχαγωγία του; Επιδιώκουμε και οι δυο μας να βλέπουμε πολλές θεατρικές παραστάσεις και όχι μόνο παιδικές, αλλά και για μεγάλους, όταν αυτές είναι κατάλληλες. Έχουμε επισκεφθεί και πολλά μουσεία. Θέλω να τον γεμίσω με εικόνες και προσλαμβάνουσες, έτσι ώστε να γίνει δυνατός και ελεύθερος να επιλέξει τη δική του ζωή.
Πότε είναι καλό να ξεκινήσει ένα παιδί την ενασχόλησή του με ένα μουσικό όργανο; Ανάλογα με το μουσικό όργανο που επιθυμεί να μάθει. Το πιάνο ή το βιολί πρέπει να ξεκινούν σχετικά νωρίς διότι είναι δύσκολα, απαιτούν πολύ χρόνο και είναι ζήτημα θέσης σώματος και δακτύλων. Δηλαδή 6-7 είναι μια καλή ηλικία. Καλό θα είναι να αφήνουμε τα παιδιά να επιλέγουν την ενασχόλησή τους με κάποιο όργανο. Μην τα πιέζουμε. Η μουσική είναι ένα έμφυτο δώρο, που εάν είναι να αναπτυχτεί, θα γίνει ακόμα και με αλυσίδες!
Ποια η δική σας σχέση με τη μουσική όταν ήσασταν παιδί;
Ακούω παρά πολλή μουσική από την ημέρα που γεννήθηκα. Κλασική, διότι ο μπαμπάς μου ήταν λάτρης κυρίως της όπερας. Η μητέρα μου ήταν μουσικός στο γυμνάσιο, αλλά είχε πάρει δίπλωμα μονωδίας ως σοπράνο. Είχα λοιπόν όλα τα δεδομένα να αναπτύξω μια έμφυτη κλίση στη μουσική και αυτό έγινε πολύ σύντομα.
Τι θα λέγατε σε έναν γονιό που αποτρέπει το παιδί του να κάνει τη μουσική επάγγελμα;
Ότι κάνει έναν ανούσιο πόλεμο. Η έμφυτη κλίση είναι τόσο δυνατή και καθοριστική, που εάν κάποιος την εμποδίσει, το πιθανότερο θα είναι να δημιουργηθούν ψυχικές διαταραχές με απρόσμενες συνέπειες. Εάν ο γιος σας επέλεγε να γίνει μουσικός, ποια συμβουλή θα του δίνατε; Να ακολουθεί το ένστικτο και την ψυχή του. Αλλά κυρίως το ένστικτο και να πιστεύει σε αυτό ακόμα κι αν όλα και όλοι έχουν άλλη άποψη…