Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζόντι Πλάμερτ του Τμήματος Ψυχολογικών και Εγκεφαλικών Επιστημών, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό πειραματικής ψυχολογίας “Journal of Experimental Psychology: Human Perception and Performance”, μελέτησαν παιδιά ηλικίας από έξι έως 14 ετών, που κλήθηκαν να διασχίσουν σε υπολογιστή έναν ρεαλιστικά προσομοιωμένο, σχετικά στενό δρόμο με πολλή όμως κυκλοφορία, στον οποίο περνούσαν αυτοκίνητα ανά δύο έως πέντε δευτερόλεπτα.

Τα πειράματα στο περιβάλλον της εικονικής πραγματικότητας, όπου κάθε παιδί έπρεπε να περάσει απέναντι 20 φορές, έδειξαν ότι για ένα μέσο εξάχρονο παιδί το ποσοστό ατυχημάτων από αυτοκίνητα έφθανε το 8%, στα οκτάχρονα το 6%, στα δεκάχρονα το 5%, στα δωδεκάχρονα το 2%, ενώ ουσιαστικά μηδενιζόταν μόνο για τα παιδιά 14 ετών και πάνω.

Το συμπέρασμα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι ότι έως την ηλικία των 14 ετών δεν μπορεί κανείς να εμπιστευθεί απολύτως ένα παιδί ότι όντως είναι ικανό να περάσει απέναντι με ασφάλεια. Το πρόβλημα δεν είναι η ταχύτητα των παιδιών, καθώς διαπιστώθηκε ότι ένας εξάχρονος μπορεί να διασχίσει ένα δρόμο σχεδόν εξίσου γρήγορα με έναν μεγάλο. Όμως τα παιδιά είτε βιάζονται να περάσουν, είτε αργούν να ξεκινήσουν τη διάσχιση, με αποτέλεσμα μερικές φορές να τους χτυπάει το διερχόμενο όχημα.

«Ορισμένοι άνθρωποι νομίζουν ότι τα παιδιά είναι σε θέση να λειτουργήσουν όπως οι ενήλικες, όταν διασχίζουν ένα δρόμο. Όμως η μελέτη μας δείχνει ότι δεν αυτό δεν ισχύει κατ’ ανάγκη σε πολυσύχναστους δρόμους, όπου η κυκλοφορία δεν σταματά», δήλωσε η Πλάμερτ. Αυτό, κατά τους ερευνητές, σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει να λαμβάνουν τις δέουσες προφυλάξεις, καθώς το παιδί τους ίσως δεν μπορέσει να εντοπίσει το κατάλληλο κενό στην κυκλοφορία για να προλάβει να διασχίσει το δρόμο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ