Υπάρχει άραγε το τέλειο σχολείο για το παιδί μας; Και ιδιαίτερα όταν αυτό βρίσκεται στην τρυφερή ηλικία πέριξ των τριών; Ποιο πρέπει να είναι το πρώτο του σχολείο;
Το αρχικό συναίσθημα που κατακλύζει έναν γονιό που πρόκειται να επιλέξει το πρώτο σχολείο είναι ο φόβος. Αν θα το προσέχουν, αν θα τρώει (η Ελληνίδα μάνα δεν κάμπτεται έτσι εύκολα), αν βάζουν τιμωρίες και, κάπου εκεί στο τέλος, τι και πώς θα μαθαίνει.
Για να κάνω κι εγώ το παράπονό μου, η εκπαίδευση των πρώτων έξι χρόνων στην Ελλάδα εξακολουθεί να είναι αρκετά υποτιμημένη. Αν κρίνει κανείς από τα ονόματα που επιλέγονται για τα σχολεία αυτής της βαθμίδας θα καταλάβει αμέσως τι εννοώ… Για να μη μιλήσω για τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων και τις παροχές που βγάζουν μάτι. Αλλά επειδή είμαι αισιόδοξη και πιστεύω στους ανθρώπους, βλέπω τα τελευταία δύο χρόνια ένα ρεύμα, μια στροφή προς πιο ανθρώπινες προσεγγίσεις στην εκπαίδευση μικρών παιδιών, που αν δεν είναι μόδα σαν πολλά πράγματα στις μέρες μας, κάτι μπορεί να αλλάξει.
Πώς λοιπόν θα καταλάβουμε αν ένα σχολείο είναι κατάλληλο για ένα παιδί κοντά στα τρία; Πρώτα από όλα, πρέπει εμείς ως γονείς να κατανοήσουμε ποια είναι η εκπαίδευση που πρέπει να προσφέρει και να πετάξουμε τα περιττά και προς εντυπωσιασμό έξτρα, που μόνο στόχο έχουν να τραβήξουν το ενδιαφέρον μας από την ουσία. Το μικρό παιδί έχει ανάγκη από μια μικρή σχολική μονάδα για να γίνει πιο ομαλά η μετάβασή του από την οικογένεια στο σχολείο. Ένα κτήριο με πολύ φυσικό φως, εξωτερικό χώρο με φυτά, χώμα, δέντρα και παιχνίδια. Τάξεις φωτεινές με ράφια χαμηλά και πράγματα στο ύψος του παιδιού. Δεν είναι μόνο η μοντεσσοριανή φιλοσοφία που το απαιτεί αυτό, αλλά ο σεβασμός στο παιδί και στο δικαίωμά του να επιλέγει τη δραστηριότητά του. Μια τάξη όπου όλα είναι καθαρά και τακτοποιημένα ψηλά δεν είναι μια τάξη για μικρά παιδιά. Τουαλέτες που σέβονται την ιδιωτικότητα του παιδιού και έχουν χωρίσματα μεταξύ τους. Εκπαιδευτικά αντικείμενα και παιχνίδια φτιαγμένα από ποικίλα υλικά και όχι μόνο από αυτό το πεθαμένο πλαστικό, που ναι μεν είναι απαραίτητο, αλλά σε ελάχιστες δραστηριότητες. Ο χώρος να αποπνέει ηρεμία, να μην είναι πολύ φορτωμένος και να έχει καλή αισθητική. Ένα σχολείο για μικρές ηλικίες όσο περισσότερο μοιάζει με ένα φυσιολογικό σπίτι στα μέτρα των παιδιών, τόσο το καλύτερο…
Οι άνθρωποι, το βασικότερο συστατικό ενός σχολείου, να χαμογελούν, να είναι απλοί και ζεστοί με όλους, αλλά κυρίως ευγενικά ειλικρινείς σε ό,τι αφορά το παιδί. Αφήστε τους να σας μιλήσουν προτού τους βομβαρδίστε και ακούστε καλά ό,τι έχουν να σας πουν. Μέσα από την παρουσίαση που συνήθως γίνεται στα πρώτα ραντεβού μπορούμε να καταλάβουμε πολλά. Όσο περισσότερες οι εξωσχολικές παροχές τόσο το χειρότερο… τα μικρά παιδιά χρειάζονται ρουτίνα και τα πράγματα να γίνονται στον χώρο τους χωρίς την εμπλοκή πολλών διαφορετικών προσώπων. Αν λοιπόν η δασκάλα του παιδιού σας είναι «πολυτάλαντη» (στην Ελλάδα το ονομάζω έτσι, γιατί σε άλλες χώρες είναι απαιτούμενο προσόν μιας νηπιαγωγού η γνώση ενός μουσικού οργάνου για παράδειγμα) είστε πολύ τυχεροί, γιατί η μουσική, η τέχνη και πολλά άλλα θα μπουν στο ημερήσιο πρόγραμμα αβίαστα. Αν ακούσετε μέσα στην κουβέντα σας να γίνεται πολύς λόγος για το παιδί και λιγότερος για το τι θέλει ο «πελάτης γονιός» να είστε ευχαριστημένοι. Ένα σχολείο πρέπει να ξέρει καλά τι έχει ανάγκη, εκπαιδευτικά πάντα, το παιδί και όχι τι θέλει να ακούσει ο γονιός για να εντυπωσιαστεί. Τέλος, ζητήστε να γνωρίσετε τη δασκάλα του παιδιού σας μιας και όσο συμπαθητική και να είναι η υπεύθυνη, το παιδί σας θα ζει με τη δασκάλα του…
Η μετάβαση είναι κάτι ακόμα που παίζει ουσιαστικό ρόλο. Ρωτήστε πώς θα γίνει η προσαρμογή του παιδιού και φροντίστε να γίνει ομαλά και πάντα σύμφωνα με το παιδί και το πώς θα ανταποκριθεί. Ένα παιδί που αποχωρίζεται τον γονιό του ουρλιάζοντας στην πόρτα, δεν είναι ένα παιδί που θα αγαπήσει το σχολείο.
Αν λοιπόν η επιλογή σας, για διαφορετικούς ο καθένας λόγους, είναι ένα ιδιωτικό σχολείο για την πρώτη επαφή του παιδιού με τη μάθηση φροντίστε τα πράγματα να είναι απλά, αλλά με ουσία και σεβασμό στο παιδί. Τα δίδακτρα είναι αρκετά τσιμπημένα, αλλά αυτό σπάνια αντικατοπτρίζει την ουσιαστική ποιότητα. Δείτε πού έχουν επενδυθεί τα χρήματα ενός σχολείου και θα καταλάβετε πολλά. Δείτε πώς θα μιλήσουν την πρώτη φορά στο παιδί, αν θα του δώσουν χώρο ή θα προσπαθήσουν να το κερδίσουν. Τέλος, αφήστε το ένστικτό σας να σας οδηγήσει, γιατί ό,τι και να λέμε η εικόνα που σχηματίζει ο κάθε γονιός και η τελική επιλογή του αποδεδειγμένα έχουν να κάνουν με τις δικές του βαθιές προσδοκίες. Ίσως τελικά πριν από το πρώτο ραντεβού βοηθήσει πολύ το να βάλουμε λιγάκι τα πράγματα στη θέση τους μέσα μας αλλά και η συνειδητοποίηση ότι το αν έχουμε κάνει καλή επιλογή ή όχι θα φανεί στο μέλλον από το ίδιο το παιδί. Καλή επιτυχία και πάντα να έχουμε εμπιστοσύνη ότι το παιδί μπορεί να μας δείξει πολλά!
