Το μεγάλο άγχος των γονέων είναι εάν τα παιδιά θα αγαπήσουν το διάβασμα και το σχολείο, ώστε να μπορέσουν να σταδιοδρομήσουν με όσο το δυνατό λιγότερη πίεση. Όμως πώς μπορούμε να βοηθήσουμε σε αυτό; Πώς θα αγαπήσουν τα παιδιά μας τα βιβλία; Υπάρχουν τρόποι…

Γονείς παράδειγμα προς μίμηση: Για να αγαπήσουν τα παιδιά το διάβασμα, θα πρέπει να δουν στην καθημερινότητά τους πως είναι μια ευχάριστη διαδικασία και τρόπος χαλάρωσης. Αυτό σημαίνει πως εάν παρατηρήσει ότι και οι γονείς του για να χαλαρώσουν και να ενημερωθούν διαβάζουν βιβλία κι εφημερίδες με ευχαρίστηση (χωρίς να φαίνονται αρνητικά συναισθήματα στις εκφράσεις τους), θα επιλέξει να ακολουθήσει το παράδειγμά τους, έστω κι από απλή περιέργεια ή μέσα στο παιχνίδι για να μιμηθεί τους ενήλικες. Ωστόσο, έχουμε καταφέρει να το φέρουμε πιο κοντά στο έντυπο υλικό και στο γραπτό λόγο.

Ταξιδεύοντας με τα παραμύθια: Ιδανικό είναι κάθε βράδυ πριν τον ύπνο να αφηγούμαστε στα παιδιά από ένα παραμύθι, το οποίο προτιμότερο είναι να το επιλέγει το ίδιο το παιδί από τη βιβλιοθήκη. Μια κοινή και συνηθισμένη δραστηριότητα, αλλά έχει τόσα πολλά να προσφέρει… Ένα πλεονέκτημα είναι πως υπάρχει άμεση επαφή με το βιβλίο και αντιλαμβάνονται πως τα βιβλία μπορούν να μας ταξιδέψουν σε μέρη και ιστορίες που ίσως δε συναντήσουμε ποτέ. Ακόμη ένα πλεονέκτημα είναι πως εμπλουτίζεται η φαντασία και το λεξιλόγιό τους (ως προς την έκφραση αλλά και την αντίληψη). Επίσης, σε όλα τα παραμύθια υπάρχουν ηθικά διδάγματα, τα οποία προσδίδουν αρετές στο χαρακτήρα που πλάθουν, καθώς αναπτύσσονται, τα παιδιά. Τέλος, το ταξίδι στον υπέροχο κόσμο των παραμυθιών είναι ένα πολύ καλό αγχολυτικό, ώστε να απολαύσει έναν καλής ποιότητας ύπνο, αλλά και ένας πολύ καλός τρόπος να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο η σχέση και το δέσιμο που υπάρχει ανάμεσα στο παιδί στους γονείς. Όλοι οι γονείς πρέπει να περνούν ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους κι αυτή η δραστηριότητα είναι μια καλή επιλογή.

Βιβλία και χρώμα: Σε κάθε παιδικό δωμάτιο ιδανικό είναι να υπάρχει μια βιβλιοθήκη, την οποία θα στολίζουν πολλά και χρωματιστά βιβλία (από παραμύθια, λογοτεχνικά παιδικά και εφηβικά μέχρι και εγκυκλοπαίδειες). Τα χρώματα τραβούν την προσοχή των παιδιών, γεγονός που θα τα οδηγήσει να εξερευνήσουν ό,τι υπάρχει στη βιβλιοθήκη τους, έστω και αν για αρχή αρκεστούν μόνο στο να ξεφυλλίσουν τα βιβλία για να παρατηρήσουν τις εικόνες. Ακόμη κι έτσι έρχονται σε επαφή με το έντυπο υλικό και το γραπτό λόγο. Στην καθιερωμένη διαδικασία ανάγνωσης παραμυθιού, το πιο ωφέλιμο είναι να δίνουμε στο παιδί την επιλογή του βιβλίου, με το οποίο θέλουν να ταξιδέψουν κάθε φορά. Τα παιδιά αφοσιώνονται περισσότερο σε δραστηριότητες που έχουν τα ίδια επιλέξει, αλλά τους ενισχύουμε και το αίσθημα της αυτοπεποίθησης, της σιγουριάς, της αποφασιστικότητας και της ασφάλειας.

Οργανωμένος χώρος μελέτης: Ο χώρος, όπου θα μελετά το παιδί τα μαθήματά του, θα πρέπει να είναι απόλυτα οργανωμένος. Αυτό σημαίνει πως στο γραφείο του θα πρέπει να υπάρχουν τα απολύτως απαραίτητα αντικείμενα για τη μελέτη του (μολύβια, γόμες, ξύστρες, συνδετήρες, βιβλία και τετράδια). Οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο μπορεί να αποσπά την προσοχή του, με αποτέλεσμα να θέλει να διακόψει τη μελέτη και εμμέσως να περνά στη συνείδησή του πως η μελέτη δεν είναι κάτι ευχάριστο σε σχέση με το παιχνίδι και το χουζούρι. Ένα ακόμη αντικείμενο χρήσιμο στο χώρο μελέτης είναι το επιτραπέζιο ρολόι, ώστε να μην ξεφεύγει ποτέ χρονικά και να μην περνάει όλη του την ημέρα μελετώντας, γεγονός που θα μπορούσε να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Όλοι χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα: Κατά τη διάρκεια της μελέτης του είναι απολύτως φυσιολογικό να νιώσει κούραση ή ακόμη και να βαρεθεί κι έτσι να θελήσει να τα παρατήσει. Για αυτό το λόγο ένα μικρό διάλειμμα των δέκα-δεκαπέντε λεπτών είναι απαραίτητο, ώστε να ανακτήσει και πάλι τις δυνάμεις του και να συνεχίσει τη μελέτη του με ευχαρίστηση και χωρίς πίεση. Εάν κάνουμε το λάθος και σε τέτοιες περιπτώσεις ασκήσουμε πίεση στο παιδί, αντί να του δώσουμε λίγα λεπτά ξεκούρασης, τότε είναι βέβαιο πως θα το οδηγούμε με σταθερά βήματα ολοένα και περισσότερο να αντιπαθήσει τα βιβλία, τη μελέτη και κατά συνέπεια το σχολείο. Όλοι κάποτε ήμαστε παιδιά και οφείλουμε να θυμόμαστε αυτά τα συναισθήματα, αλλά και το τι είχαμε ανάγκη εκείνες τις στιγμές κούρασης. Οι γονείς πρέπει να είναι σύμμαχοι και όχι αντίπαλοι στον εκπαιδευτικό αγώνα των παιδιών.

Ένα κίνητρο δεν είναι κακή ιδέα: Όταν υπάρχει κάποιου είδους βραβείο μετά τη μελέτη, τότε τα παιδιά θα την αντιλαμβάνονται ως μια περιπέτεια που πρέπει να περάσουν, ώστε να κερδίσουν το βραβείο τους! Το βραβείο μπορεί να είναι ένα γλύκισμα που τους αρέσει, μια εκδρομή το Σαββατοκύριακο, μια βόλτα στο λούνα παρκ ή στην παιδική χαρά ή ακόμη κι ένα δώρο, ένα παιχνίδι που θέλει πολύ να αποκτήσει. Μετά από μια διαδικασία όχι και τόσο ευχάριστη, χρειάζονται μια καλή επιβράβευση, έτσι ώστε να αντιληφθούν πως μόνο όταν κοπιάζουμε μπορούμε να αποκτήσουμε κάτι που θέλουμε πολύ.

Καψαμπέλη Μαριάννα, Λογοθεραπεύτρια και Ανιχνεύτρια του Συνδρόμου Irlen