Να θυμηθούμε για λίγο τις παιδικές μας διακοπές; Παιχνίδι, θάλασσα, παιχνίδι, θάλασσα… Νοιαστήκαμε ποτέ αν θα βλέπαμε καινούργια μέρη, αν θα κάναμε τουρισμό, αν θα χρειαζόταν να αποδράσουμε από την καθημερινότητα; Ποτέ, νομίζω. Αυτές είναι διακοπές που σχεδιάζουν οι ενήλικες.
Σαν παιδιά, το μόνο που θέλαμε ήταν να μας δώσουν την ευκαιρία οι «μεγάλοι» να ζήσουμε με τα δικά μας «μέτρα», τα δικά μας ενδιαφέροντα, να ξεφύγουμε από το ασφυκτικό πρόγραμμα του χειμώνα, σίγουρα να μην έχουμε «υποχρεώσεις για το μέλλον», να κάνουμε ό,τι θέλουμε επιτέλους!
Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι τα παιδιά μας θα ήθελαν κάτι άλλο; Ούτε εμείς ξέρουμε την απάντηση, αλλά ίσως δεν μας απασχόλησε και ποτέ μια τέτοια ερώτηση, γιατί απλά ξεχάσαμε τα δικά μας παιδικά «θέλω».
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, τις διακοπές μας με κέφι και χαρά, αποφασισμένοι να περάσουμε τέλεια. Γι’ αυτό όσο πιο γρήγορα τελειώνουμε με τα διαδικαστικά- το πού θα πάμε, τι θα φάμε, όσο πιο ευέλικτοι είμαστε στην προετοιμασία μας- το τι θα πάρουμε μαζί μας, τόσο πιο πολύ θα ασχοληθούμε με το πώς θα μπορέσουν τα παιδιά να οργανώσουν δημιουργικά το χρόνο τους.
Δηλαδή τι εννοείτε, θα μου πείτε. Τα παιδιά δεν θα είναι αποκλειστικά μαζί μας; Θέλουμε να απολαύσουμε τα παιδιά μας στις διακοπές! Αυτή είναι καθαρά μια δική μας ανάγκη, όχι αδικαιολόγητη βέβαια, να «χορτάσουμε τα παιδιά μας», αλλά σίγουρα τα παιδιά χρειάζονται παιδιά για να παίζουν, να κοινωνικοποιούνται, αλλά και να αρχίσουν σιγά-σιγά να ανεξαρτητοποιούνται από τη γονεϊκή φροντίδα και προστασία. Όσο πιο ελεύθερα και ανέμελα τους επιτρέψουμε να είναι τόσο πιο συναρπαστικές θα είναι οι διακοπές όλων μας.
Το παιχνίδι με άλλα παιδιά, στην παραλία, στην πλατεία, στο δρόμο ή στην αυλή του χωριού δίνει στο παιδί πολύ περισσότερα ερεθίσματα και πιο πολύτιμες εμπειρίες από μια παιδική χαρά ή ένα γήπεδο. Το παιχνίδι είναι ο ιδανικότερος τρόπος για να αναπτύξει το παιδί τη φαντασία του, τη σκέψη του, του δίνει τη δυνατότητα να εκφράζεται, να βλέπει στην πράξη τις δυνατότητές του για επικοινωνία και κοινωνικοποίηση.
Το ότι δίνουμε προτεραιότητα στα παιχνίδια τους με άλλα παιδιά δεν σημαίνει ότι δεν θα έχουμε και εμείς το χρόνο μας μαζί τους. Αυτή είναι η δική μας ευκαιρία να ξαναγίνουμε παιδιά, να μοιραστούμε κάθε ενδιαφέρον τους, να κάνουμε πράγματα αυθόρμητα, να κυλιστούμε μαζί τους στην άμμο, να τους διηγηθούμε τις ιστορίες και τα «κατορθώματά» μας όταν ήμασταν στην ηλικία τους.
Και εάν φτάσει η ώρα του ύπνου πάνω που έχει ξεκινήσει ένα απίθανο παιχνιδάκι ή η ώρα του φαγητού, ενώ το τρέξιμο στο δρόμο δεν τέλειωσε ακόμη; Τότε είναι που πρέπει να θυμηθούμε ότι διακοπές είναι η περίοδος της απαλλαγής από σταθερές υποχρεώσεις και επιβεβλημένες δραστηριότητες και ας συνωμοτήσουμε μαζί τους για το πώς θα τις αποφύγουμε.
Αξίζει, λοιπόν, να τους προσφέρουμε την ευκαιρία να περάσουν αξέχαστα, να νοιώσουν τους γονείς τους τόσο υπέροχα κοντά τους μέσα σε ιδανικές συνθήκες ανεμελιάς, χαλαρότητας, αυθορμητισμού, παιχνιδιού και να ξεχάσουν για λίγο τους «μεγάλους» που μόνο να τα καταπιέζουν ξέρουν, για το καλό τους βέβαια!
H Ελένη Αϋφαντή, σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης Πιστοποιημένη Life Coach, AC Accredited, εκπαιδευμένη στην Οργάνωση και Προσωπική Συμβουλευτική, στη Θεραπεία Ανθρωπίνων Συστημάτων και τη Διαχείριση Αρνητικών Καταστάσεων, www.eleniaifanti.gr
