Με αφορμή την εξαιρετική παράσταση “Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα”, το Τaλκ συζήτησε με τον Μιχάλη Κοιλάκο, το σκηνοθέτη για τα παιδιά, τη φύση, τα δέντρα, την επανάσταση χωρίς όπλα και βόμβες…

1. Κύριε Κοιλάκο, καλησπέρα! Φέτος ανεβάζετε στο DanceVacuum την παράσταση “Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα”. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο έργο; Ναι, φέτος μαζί με τον άνθρωπο που φύτευε δέντρα είπαμε να κάνουμε και μια κίνησή αποκέντρωσης της τέχνης και να μεταφερθούμε εκτός κέντρου, στο Χαλάνδρι. Σε έναν πολύ όμορφο και φιλόξενο χώρο στο DanceVacuum. “Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα” είναι μια νουβέλα του Γάλλου συγγραφέα Jean Giono που μιλάει για τον σεβασμό του ανθρώπου προς τη φύση. Με εμφανή οικολογικά και υπόγεια αντιπολεμικά μηνύματα. Μοιάζει πολύ με τον “Μικρό πρίγκιπα” του Αντουάν ντε Σεντ-Εξυπερί. Είναι και τα δύο έργα  κλασικά, με μελαγχολική χροιά, μόνο που στο συγκεκριμένο έργο αντί να πάει ο  Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ. Εννοώ πως ενώ ο μικρός πρίγκιπας ταξιδεύει για να γνωρίσει τον κόσμο των ενηλίκων, εδώ όλος o κόσμος των μεγάλων (ανάμεσα τους ένας βουλευτής, ένας περιηγητής, δημόσιοι υπάλληλοι, κυνηγοί) ταξιδεύει για να γνωρίσει το δάσος που είναι και ο πρωταγωνιστής του έργου μας.
2. Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να περάσετε μέσα από την παράσταση; Μπορούμε μέσα από το θέατρο να μεταδώσουμε στα παιδιά την αγάπη για τη φύση και τον σεβασμό στο περιβάλλον; Ο στόχος της παράστασης είναι οι μικροί άλλα και οι μεγάλοι φίλοι μας να αγαπήσουν τα δέντρα ή καλύτερα όπως λέει και ο ίδιος ο Ζιονό το φύτεμα δέντρων. “Και ένας άνθρωπος να φυτέψει ένα δέντρο με αφορμή το κείμενο μου” λέει ο Ζιονό “ο στόχος μου θα έχει επιτευχθεί”.  Αλώστε αν οι μικροί μας φίλοι μάθουν να αγαπάνε την φύση να είστε σίγουροι ότι θα μάθουν να αγαπάνε και τους ανθρώπους. Εμείς σαν ομάδα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σας φυτέψουμε σπόρους στις καρδιές των θεατών. Η φροντίδα τους για να γίνουν αυτοί οι σπόροι δάσος είναι δουλειά των γονιών.
3. Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται η παράστασή σας; Έχει διαδραστικά στοιχεία; Στην παράσταση χρησιμοποιούμε τις ζωγραφιές που μας χαρίζει το κοινό για να εμπλουτίσουμε την ιστορία. Υπάρχει μια διόραση στο πλαίσιο της δημιουργίας. Κάθε φορά οι ζωγραφιές είναι άλλες. Νομίζω ότι στις τελευταίες παραστάσεις θα φτιάξουμε και ένα τεράστιο δάσος από ζωγραφιές. Η παράσταση απευθύνεται σε παιδιά από 5-12 χρονών άλλα και σε όποιον ενήλικο μπορεί να ζωγραφίσει.
4. Ποιος ο ρόλος της μουσικής μέσα στο έργο; Πώς δένει με την πλοκή σας; Φέτος επιλέξαμε η μουσική να είναι ζωντανή. Υπάρχει ένας καταπληκτικός μουσικός, ο Δημήτρης Κούστας, που μας μεταφέρει στον Γαλλικό Νότο μέσα από παραδοσιακές musettes. Όλοι οι ήχοι που χρειάζεται η παράσταση βγαίνουν από το ακορντεόν του.
5. Γιατί θα προτείνατε σε μια οικογένεια να έρθει στο DanceVacuum και να δει την παράσταση σας; Δεν είναι μια παράσταση μόνο για παιδιά. Τα σπουδαία παιδικά κείμενα είναι για όλους, μικρούς και μεγάλους. Είναι μία αφορμή για συζήτηση και σκέψη και άλλωστε είπαμε, εμείς δίνουμε τους σπόρους και προτείνουμε κάποια εργαλεία. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά της οικογένειας.
6. Αλήθεια, πιστεύετε όπως ο Jean Giono ότι ήρθε ο καιρός για μια “πολιτική του δέντρου”; Τι θα συνέβαινε, άραγε, αν αρχίζαμε όλοι να φυτεύουμε δέντρα; Όπου μπορούμε… Επειδή το φύτεμα δέντρων είναι μια φιλοσοφία, πέρα από την πράξη αυτή καθαυτή, νομίζω ότι είναι και μια μικρή επανάσταση. Μια επανάσταση χωρίς όπλα και βόμβες, από την οποία όλοι, όμως, βγαίνουμε κερδισμένοι. Ευχαριστώ!

Η παράσταση του Μιχάλη Κοιλάκου “Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα παίζεται κάθε Κυριακή στις 12:οο στο Dancevacuum. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε εδώ.