Αν και μικροί και μεγάλοι βγαίνουν από την κινηματογραφική αίθουσα χαμογελαστοί και ήρεμοι, τότε η (παιδική) ταινία ήταν πολύ καλή, λέω εγώ που έχω φάει τη ζωή μου τα τελευταία 8 χρόνια παρακολουθώντας παιδικό σινεμά! Προχτές, λοιπόν, είδαμε σε avant-premiere το Πάντινγκτον 2, με πρωταγωνιστή έναν σύγχρονο υπερήρωα του οποίου η βασική ιδιότητα δεν είναι υπερφυσική (ή μήπως-πλέον- είναι;). Δεν πετάει, δεν μεταμορφώνεται, δεν είναι αόρατος, δεν έχει αφύσικη ρώμη. Είναι απλά καλός και ευγενικός.  Και αυτή είναι η δύναμή του.

Περιττό να σας πω ότι ενθουσιαστήκαμε! Ναι, ο Πάντινγκτον 2 είναι μια κλασική οικογενειακή ταινία, γυρισμένη υποδειγματικά, με ιδιαίτερα ζεστή ατμόσφαιρα, που θα ευχαριστηθείτε όποια ηλικία κι αν έχετε και που ταιριάζει απόλυτα στα Χριστούγεννα, αν και δεν είναι χριστουγεννιάτικη!

Όπως, υποθέτω, θα θυμάστε από την πρώτη ταινία, αλλά και από το βιβλίο του Michael Bond (που στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός), ο μικρός αρκούδος Πάντινγκτον ζει πλέον ευτυχισμένος με την καινούρια του οικογένεια, τους Μπράουν, στη σοφίτα του σπιτιού τους, στο Ουίνζντορ Γκάρντενς. Καθώς πλησιάζουν τα γενέθλια της θείας του της Λούση, που τον έσωσε από το θάνατο όταν ήταν μωρό, ο πρωταγωνιστής μας ψάχνει να της βρει το τέλειο δώρο! Δεν κλείνεις, άλλωστε, κάθε μέρα τα 100 σου χρόνια! Έτσι, εντοπίζει ένα μοναδικό pop-up βιβλίο στην αντικερί του κ. Γκρούμπεν. Ναι, είναι το ιδανικό δώρο, γιατί κάθε του σαλόνι ζωντανεύει κι από ένα αξιοθέατο του Λονδίνου, της πόλης που τόσο ήθελε η θεία Λούση να επισκεφτεί από το μακρινό Περού, αλλά μέχρι τώρα δεν τα έχει καταφέρει.

Το βιβλίο είναι ακριβό, αλλά ο Πάντινγκτον πιάνει δουλειά (ή μάλλον δουλειές), γιατί θέλει οπωσδήποτε να το αποκτήσει. Όταν όμως το βιβλίο εξαφανίζεται, ο Πάντινγκτον κατηγορείται για την κλοπή του. Και καταλήγει στη φυλακή, ενώ οι Μπράουν ξεκινάνε ένα απίστευτο περιπετειώδες ταξίδι προκειμένου να λύσουν το μυστήριο και να τον απελευθερώσουν.

Περισσότερες λεπτομέρειες για την υπόθεση δεν θέλω να πω, γιατί αποφεύγω τα spoilers! Όμως, μπορώ να πω τα εξής: Τα παιδιά εισάγονται με τον καλύτερο τρόπο σε μια κλασική whodunnit-and-how-do-we-prove-it πλοκή, γεμάτη ανατροπές (διάφορα που νομίζετε ότι είναι λεπτομέρειες, θα παίξουν κάποια στιγμή το ρόλο τους), που θα συναντήσουν σε πολλές ταινίες μελλοντικά. Χιούμορ, συναίσθημα και περιπέτεια συνδυάζονται άριστα και διατηρούν ιδανική ισορροπία. Με άλλα λόγια, και γελάς με την καρδιά σου και συγκινείσαι και αγωνιάς.

Φυσικά, η ταινία περνάει στα παιδιά, χωρίς κανένα διδακτισμό, μηνύματα για την αποδοχή της διαφορετικότητας, την απόρριψη του ρατσισμού, τη σημασία της οικογένειας, αλλά και της καλοσύνης των ξένων, τη δύναμη της ευγένειας. Και ταυτόχρονα υπενθυμίζει και σε εμάς, τους μεγάλους, πώς θα έπρεπε να συμπεριφερόμαστε και πόσα θα μπορούσαν να αλλάξουν στον κόσμο αν η συμπεριφορά μας άλλαζε, έστω και λίγο, προς το καλύτερο.

Οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές, με κορυφαίο και αποθεωτικό τον {σαφώς αυτοσαρκαζόμενο} Χιου Γκραντ, που κλέβει την παράσταση στο ρόλο ενός ξεπεσμένου και ταυτόχρονα ψωνισμένου ηθοποιού, του Φίνιξ Μπιουκάναν, που θέλει πάση θυσία να ξαναβρεί την παλιά του αίγλη. Η ατμόσφαιρα είναι μαγική, για την ακρίβεια είναι ακριβώς αυτό που οι αγγλόφωνοι χαρακτηρίζουν ως cozy, με μια ρετρό διάσταση, vibes από τα φίφτις και ένα στιλ που την απογειώνει. Τέλος, κατά τη διάρκεια της θέασης, θα θελήσετε να πάτε ή να ξαναπάτε στο Λονδίνο, του οποίου η ξεχωριστή ομορφιά, η πολυχρωμία και η εκκεντρικότητα αποτυπώνονται παραμυθένια σε κάθε πλάνο.

O Πάντινγκτον 2 είναι αφιερωμένος στη μνήμη του δημιουργού του, του Michael Bond, που πέθανε σε ηλικία 91 ετών τον περασμένο Ιούνιο. Είναι κρίμα που για λίγο δεν πρόλαβε να δει και αυτή την πτυχή της “κληρονομιάς” του. Χρειαζόμαστε κι άλλες τέτοιες ταινίες. Ανακουφιστικές. Καθησυχαστικές. Παρηγορητικές. Ίσως δε, οι μεγάλοι τις χρειαζόμαστε περισσότερο από τα παιδιά. Μην τη χάσετε!

Υ.Γ.1 Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης αποδίδει εξαιρετικά τη φωνή του μικρού αρκούδου μας. 

Υ.Γ.2 Μη φύγετε με το τέλος της ταινίας. Οι τίτλοι τέλους επιφυλάσσουν την καλύτερη έκπληξη. 

Υ.Γ.3 Το Σαββατοκύριακο θα φτιάξω, κατ’ απαίτηση των παιδιών, μαρμελάδα πορτοκάλι!

Πληροφορίες 

Σκηνοθεσία: Πολ Κινγκ
Ηθοποιοί: Χιου Γκραντ, Χιου Μπόνεβιλ , Μπεν Γουίσο, Μπρένταν Γκλίσον, Σάλι Χόκινς, Τζούλι Ουόλτερς
Σκηνοθεσία μεταγλώττισης: Φώτης Πετρίδης
Και στα ελληνικά με τις φωνές των: Γιάννη Τσιμιτσέλη, Χρύσας Διαμαντοπούλου, Φώτη Πετρίδη, Πέτρου Δαμουλή, Στεφανίας Φιλιάδη, Κωνσταντή Μαυριά, Λίλας Μουτσοπούλου, Κώστα Δαρλάση, Βασίλη Μήλιου