Με μια ενεσούλα θωρακίζω το παιδί μου απέναντι σε σοβαρές αρρώστιες ή το εκθέτω σε κινδύνους; Ένας ομοιοπαθητικός γιατρός και ένας παιδίατρος λένε την άποψή τους.
Κώστας Τσιτινίδης, ομοιοπαθητικός ιατρός, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής
Οι γιατροί που εφαρμόζουν ομοιοπαθητική ιατρική βρίσκονταν πάντα σε κατάσταση επιστημονικού προβληματισμού σχετικά με την αποτελεσματικότητα και κυρίως σχετικά με το πόσο ασφαλείς είναι οι εμβολιασμοί. H ομοιοπαθητική ιατρική δεν είναι απόλυτα αντίθετη στους εμβολιασμούς ως προς την αρχή τους και ως προς τη μέθοδο και τον τρόπο που πρέπει να γίνονται. Είμαστε σύμφωνοι στην ιδέα του εμβολιασμού υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Είμαστε αντίθετοι στον μαζικό εμβολιασμό χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ιδιοσυγκρασία του κάθε εμβολιαζόμενου. Η ομοιοπαθητική θέτει ορισμένες προϋποθέσεις προκειμένου να γίνεται ο εμβολιασμός των παιδιών. Συγκεκριμένα, καλό είναι να αποφεύγεται κατά το πρώτο έτος της ζωής ενός μωρού. Μετά τα πρώτα του γενέθλια να κρίνεται, για κάθε παιδί ξεχωριστά, το αν χρειάζεται να εμβολιαστεί αλλά και ποια εμβόλια θα πρέπει να κάνει. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η πιθανή ζημία σε σχέση με το όφελος. Μερικά εμβόλια μπορεί να μη γίνουν καθόλου (αυτά της ηπατίτιδας, του τετάνου, του κοκίτη, το MMR και της ανεμοβλογιάς, καθώς πρόκειται για ασθένειες που έχουν εκλείψει και από τη χώρα μας και από πολλά άλλα κράτη). Ο εμβολιασμός να γίνεται όταν το παιδί είναι τρεις μήνες, τουλάχιστον, απόλυτα υγιές. Να αναβάλλεται σε περίπτωση οποιασδήποτε νευρολογικής διαταραχής (υποτονία, αργή ανάπτυξη). Επίσης να αποφεύγονται τα πολυδύναμα εμβόλια.
Ανδρέας Κωνσταντόπουλος, ομότιμος καθηγητής Παιδιατρικής, πρόεδρος της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας
Τα εμβόλια βοηθούν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Προστατεύουν από μελλοντικές λοιμώξεις. Με τις προόδους που έχουν γίνει στην ανοσοποίηση, πολλές μεταδοτικές παιδικές ασθένειες, π.χ. η ευλογιά, που κάποτε προκαλούσαν σοβαρή νόσο και θάνατο, εμφανίζονται σήμερα πολύ σπάνια ή και καθόλου. Χωρίς ανοσοποίηση το παιδί μπορεί να παρουσιάσει ασθένειες που προκαλούν υψηλό πυρετό, βήχα, πνιγμονή, αναπνευστικά προβλήματα, ακόμα και εγκεφαλικές βλάβες. Οι ασθένειες αυτές και τα συμπτώματά τους μπορεί να αφήσουν στο παιδί αναπηρίες, όπως κώφωση, τύφλωση ή παράλυση. Με τον σωστό εμβολιασμό, το παιδί αποκτά την προστασία και από αυτές και από άλλες χωρίς να περάσει την αρρώστια. Τα εμβόλια είναι, σε γενικές γραμμές, πολύ ασφαλή. Βεβαίως, όπως συμβαίνει με όλα τα φάρμακα, μπορεί ορισμένες φορές να προκαλέσουν ανεπιθύμητες αντιδράσεις, οι οποίες όμως στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι ήπιας μορφής. Οι σοβαρές αντιδράσεις είναι σπάνιες, χωρίς ωστόσο να μπορούν να αποκλεισθούν. Το βέβαιο είναι ότι οι κίνδυνοι να προσβληθεί ένα παιδί από τις επικίνδυνες ασθένειες είναι πολύ μεγαλύτεροι από τον κίνδυνο να παρουσιάσει μια σοβαρή αντίδραση στο εμβόλιο. Εσείς φροντίστε απλώς να ενημερώσετε τον παιδίατρό σας εάν το παιδί έχει παρουσιάσει στο παρελθόν σπασμούς, καθώς και εάν είναι άρρωστο την ημέρα που έχει προγραμματιστεί να κάνει ένα εμβόλιο. Ο παιδίατρος θα αποφασίσει εάν θα κάνει το εμβόλιο ή θα το αναβάλει.
