Οι επιδημίες ιλαράς είναι έργο μιας και μόνο ομάδας ανθρώπων: Των αντιεμβολιαστών. End of story. Δυστυχώς, εξακολουθούν να μην αποδέχονται το αυτονόητο: Θέτουν σε μέγιστο κίνδυνο ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ των παιδιών σε μια κοινωνία! Πώς γίνεται αυτό; Υπάρχει ένας μικρός αριθμός παιδιών που δεν θα απαντήσουν ικανοποιητικά από πλευράς αντισωμάτων στο εμβόλιο. Σε ΚΑΘΕ εμβόλιο. Ακόμη, παιδάκια κάτω του έτους απαγορεύεται να εμβολιαστούν. Γιατί αυτά τα παιδάκια να εκτίθενται σε αυτό που η ανεμβολίαστη δεξαμενή έχει να τους “πασάρει”;;;

Πρακτικά: Μελετώντας κανείς την επιμέρους ανάλυση των κρουσμάτων διαπιστώνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κρουσμάτων είναι Ρομά πληθυσμοί της Στερεάς και Νότιας Ελλάδας. Οι πληθυσμοί αυτοί όμως έχουν ένα “κακό”: Μετακινούνται!

Το ότι οι πάσχοντες είναι Ρομά κάποιοι θα το χρησιμοποιήσουν για να “υποβαθμίσουν” την επιδημία. Εγώ θα πω ότι το γεγονός έχει όμως και μια δεύτερη ανάγνωση: Όταν η ιλαρά πετύχει πληθυσμό ανεμβολίαστο…τον “θερίζει”. Είτε ο ανεμβολίαστος είναι Ρομά, είτε το παιδάκι της “ψαγμένης” trendy μαμάς. Είναι λοιπόν ένα νόσημα απολύτως δημοκρατικό, μακριά από ταξικές διακρίσεις,όπως μαρτυρά και η πρώτη από το σερί των επιδημιών της στο Μανχάταν πριν από δύο χρόνια.

Η σύσταση είναι σε καθεστώς επιδημίας να επισπευδεται η ολοκλήρωση του εμβολιαστικου σχήματος! Η έκθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ νομίζω ότι είναι σαφής και δίνει μία επίσημη διάσταση στο γεγονός.

Το τελικό μήνυμα είναι ακόμη πιο υψηλό: Εμβολιάζω σημαίνει σέβομαι. Το παιδί μου και την κοινωνία μέσα στην οποία λειτουργεί. Αν το παιδί σου κάνει μια πνευμονία από ιλαρά, ή χειρότερα ακόμα μια πανεγκεφαλίτιδα, ο διαχειριστής του γκρουπ που σε έπεισε να μην το εμβολιάσεις, θα κάνει log out. Το ίδιο όμως και το παιδί σου… Τότε, τι; Γενικώς καληνύχτα!

Ο Γεώργιος Χαρίτος είναι παιδίατρος. Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ.