ΖΩΗ ΠΟΔΗΛΑΤΟ

«Ένα μικρό μικρό ποδήλατο κι ένα μικρό μικρό παιδί, είδαν το πρόβλημα το άλυτο και κάναν βόλτα στη ζωή…» ερμηνεύει η Ελένη Βιτάλη στο τραγούδι της με τίτλο «Το ποδήλατο». Αφού κι εμείς κάπως έτσι νιώθουμε λίγο ως πολύ, ας κάνουμε ό,τι κάνει αυτός ο μικρός ήρωας της Βιτάλη, αλλά να το κάνουμε οργανωμένα. Είναι, λοιπόν, πολύ ωραία ιδέα, αν δεν την έχουμε υλοποιήσει ακόμα, να αποκτήσουμε οικογενειακώς από ένα ποδήλατο και τον ελεύθερο χρόνο μας να αρχίσουμε τις βόλτες μαζί με το παιδί μας. Ψυχαγωγία, οικονομία, άριστη σωματική άσκηση και οικολογική συνείδηση: είναι τέσσερις σοβαροί λόγοι που μας δίνουν το κίνητρο για την άμεση εφαρμογή αυτής της οικογενειακής δραστηριότητας. Ιδανικός τόπος ποδηλασίας για αρχάριους είναι τα πάρκα της γειτονιάς μας ή οι ασφαλτοστρωμένες αλάνες και όχι οι ποδηλατόδρομοι, που μπορεί να έχουν φτιαχτεί σε πολλούς δήμους των αστικών πόλεων, αλλά συνήθως δεν εξασφαλίζουν τη σωματική ακεραιότητα των άπειρων ή επιπόλαιων οδηγών.

Κεραυνοβόλος έρωτας

Προτού πάμε για ορθοπεταλιές οι προχωρημένοι και προσεκτικές πεταλιές με βοηθητικές οι αρχάριοι, πρέπει προηγουμένως να αποκτήσουμε το κατάλληλο ποδήλατο. Πρώτη μας κίνηση είναι η αγορά ποδηλάτων πόλης από ένα εξειδικευμένο κατάστημα, όπου ο πωλητής είναι σε θέση να μας δώσει τις σωστές κατευθυντήριες για το κάθε μέλος της οικογενείας μας. Είναι σημαντικό να διαλέξουμε το κατάλληλο ποδήλατο μαζί με το παιδί μας. Εμείς θα δώσουμε έμφαση στην ασφάλεια που πρέπει να παρέχει το όχημα στον μικρό μας ποδηλάτη και το παιδί θα δώσει έμφαση στην εμφάνιση του οχήματός του. Ο… έρωτας με την πρώτη ματιά είναι μείζον κριτήριο για την αγάπη που θα αναπτύξει το παιδί με το ποδήλατό του. Τα κριτήρια της σωστής επιλογής του ποδηλάτου πόλης συνοψίζονται στο σωστό μέγεθός του, το βάρος του, τη ρύθμιση της σέλας και του τιμονιού σε ανάλογη απόσταση και ύψος, την ύπαρξη λασπωτήρων, φαναριών για τη νύχτα, κόρνας και θήκης για φιάλες υγρών. Οι γονείς δεν πρέπει να κάνουμε το –σύνηθες– λάθος να αγοράσουμε ένα μεγαλύτερο για την ηλικία του παιδιού μας ποδήλατο με το σκεπτικό ότι θα το έχει κι όταν μεγαλώσει, γιατί το μόνο που θα κα-ταφέρουμε είναι να προκαλέσουμε στο παιδί μας τα πρώτα του μικρά ή μεγάλα οδικά ατυχήματα!

Πλήρης ισορροπία

Το σωστό μέγεθος ποδηλάτου υπολογίζεται σε συνάρτηση με την ηλικία του οδηγού και το μέγεθος του ποδηλατικού τροχού: για παιδί 3-5 χρόνων οι ρόδες του ποδηλάτου πρέπει να είναι 10-12 ίντσες, για παιδί 4-7 χρόνων οι ρόδες πρέπει να είναι 16 ίντσες, για παιδί 6-10 χρόνων οι ρόδες πρέπει να είναι 24 ίντσες, για οδηγούς από 10 χρόνων και πάνω οι ρόδες πρέπει να είναι 26 ίντσες. Ωστόσο για την επιλογή του κατάλληλου παιδικού ποδηλάτου δεν παίζει ρόλο μόνο η ηλικία και το ύψος του παιδιού αλλά και η ποδηλατική εμπειρία. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί είναι 9 ετών, αλλά έχει καλοδουλεμένο μυϊκό σύστημα και ποδηλατική εμπειρία, μπορεί άνετα να οδηγήσει ένα ποδήλατο ενηλίκων. Αντιθέτως, αν ένα παιδί 12 χρόνων, ακόμα και με μεγάλο ύψος για την ηλικία του, δεν νιώθει ότι μπορεί να έχει τον έλεγχο σε ένα μεγάλο ποδήλατο, είναι καλύτερο να οδηγήσει πρώτα ένα μικρότερο. Ο αρχάριος ποδηλάτης, ανήλικος ή ενήλικας, όταν κάθεται στη σέλα, πρέπει να μπορεί να πατά και τα δυο του πέλματα, με τα πόδια τεντωμένα στο έδαφος, έτσι ώστε, σε περίπτωση απώλειας της ισορροπίας, να μπορεί αμέσως να στηριχτεί στα πόδια του. Όταν αποκτήσει πλήρη ισορροπία, τότε, όταν κάθεται στη σέλα, θα πρέπει να ακουμπά το έδαφος με τις μύτες των ποδιών του, για να μην καταπονεί τα γόνατά του, κατά τη διάρκεια της ποδηλασίας. Επίσης το ποδήλατο του μικρού αναβάτη δεν θα πρέπει να είναι πολύ βαρύ, ώστε να μπορεί να το κουμαντάρει με ευκολία σε κάθε περίπτωση. Και μην ξεχνάμε το κράνος! Με την αγορά του ποδηλάτου πρέπει να γίνει ταυτόχρονη αγορά και του κράνους, το οποίο θα πρέπει να εφαρμ-ζει ακριβώς στο κεφάλι του ποδηλάτη, χωρίς την παραμικρή μετακίνησή του.

Leave a Reply