Με αφορμή τις πυρκαγιές που κατακαίνε τη χώρα αυτές τις ημέρες προτείνουμε “Το κολιμπρί και η φωτιά στο δάσος”, ένα αφρικανικό παραμύθι για να δώσουμε στα παιδιά μας και κυρίως σε εμάς τη δυνατότητα να καταλάβουμε ότι όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης και κυρίως ότι όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε.

“Στο μεγάλο δάσος, όπου έμεναν όλα τα ζώα, άναψε φωτιά. Όταν η φωτιά ήταν μικρή, τα ζώα δεν έκαναν τίποτα για να τη σβήσουν.  Ήταν πιο εύκολο για αυτά να πάνε σε κάποιο άλλο σημείο του δάσους, που δεν καιγόταν. Σιγά σιγά όμως, με τον αέρα η φωτιά φούντωσε. Τώρα το δάσος καιγόταν από άκρη σε άκρη. Τα ζώα, όταν είδαν το μέγεθος της φωτιάς, τόσο φοβήθηκαν, που τράπηκαν σε φυγή.  Ο σώζων εαυτόν σωθήτο. Εκεί που όλα τα ζώα έφευγαν για να σωθούν, ο ελέφαντας, βλέπει ένα κολιμπρί, το πιο μικρό πουλί του δάσους. Κατευθύνεται προς την φωτιά και κουβαλάει στο ράμφος του, μια σταγόνα νερό.

Πού πας; ρωτάει ο ελέφαντας   το κολιμπρι. Όλοι φεύγουμε.

Πάω να σβήσω τη φωτιά.

Με μια σταγόνα νερό;

Κάνω αυτό που μου αναλογεί. Απαντάει το κολιμπρί και συνεχίζει το δρόμο του, προς τη φωτιά.”

Η ιστορία με το κολιμπρί, που είναι το μικρότερο πουλί στον κόσμο και το μήκος του σώματός του φτάνει μόλις τα 2,5 εκατοστά, μας θυμίζει ότι αν ο καθένας από εμάς έκανε ό,τι μπορεί (έστω και με μια στάλα δύναμη…) για να γίνει ο κόσμος καλύτερος, τότε σίγουρα η ζωή μας θα ήταν πιο γλυκιά, πιο όμορφη, πιο ουσιαστική.