Αγόρι μου ξανθέ μου Απρίλη
άσπρα μου δόντια δροσερά
ποια Παναγιά καλοκυρά
μωρό σ’ εγλυκοφίλει;

Λατινική λέξη: Aprilis / Aprilius < ρήμα aperio, -ire  ανοίγω): Ρωμαίοι Απρίλιον, οιονεί ανοικτικόν τον καιρού φασίν (Ιωάννης Λαυρέντιος ο Λυδός, περ. 520 μ.Χ.).

Σύμφωνα με την αρχαία Ρωμαϊκή παράδοση, ο Απρίλιος ήταν αφιερωμένος στη θεά Αφροδίτη, που οι Ρωμαίοι τιμούσαν με μεγαλοπρεπείς γιορτές την 1η του μήνα, και στο θεό Απόλλωνα, από τη λαϊκή ονομασία του οποίου Aperta ίσως προήλθε το όνομά του.

Οι βροχές του Απρίλη θεωρούνται ευεργετικές στη γεωργία. Έτσι εξηγούνται οι παροιμίες: “Αν βρέξει ο Μάρτης δυο νερά και ο Απρίλης άλλα πέντε, να δεις το κοντοκρίθαρο πως στρίβει το μουστάκι, να δεις και τις αρχόντισσες πως ψιλοκλισαρίζουν, να δεις και τη φτωχολογιά πως ψιλοκοσκινάει” και “Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι’ ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σ’ εκείνον τον ζευγά, που ‘χει πολλά σπαρμένα”.

Σε μερικά μέρη της υπαίθρου, αποκαλούν τον Απρίλη Γρίλλη, δηλαδή Γκρινιάρη, γιατί συνήθως αυτόν τον μήνα σώνονταν τα φτωχικά αποθέματα από τις προηγούμενες συγκομιδές και άρχιζαν οι γκρίνιες στην οικογένεια. Ακόμα τον λένε και Τιναχτοκοφινίτη, επειδή τινάζονται τα κοφίνια για να καθαριστούν.

Πηγή: Άσπρη Λέξη