Μια μέρα ήταν μία μαμά. Με ένα καρότσι. Στην προσπάθειά της να μετακινηθεί στους δρόμους της γειτονιάς της, κάπου στον Βύρωνα, συνειδητοποίησε πως αυτό ήταν ανέφικτο. Επειδή τα πεζοδρόμια ουσιαστικά δεν υπήρχαν. Είτε ήταν εντυπωσιακά στενά, είτε διακόπτονταν συνεχώς από δέντρα και κακοφορμισμένα σκαλοπάτια, είτε ήταν κλεισμένα από παρκαρισμένα αυτοκίνητα και μηχανάκια. Η μαμά της ιστορίας μας λοιπόν, άρχισε να κάνει ζικ ζακ, ανεβοκατεβάζοντας το καρότσι πολλές φορές από το πεζοδρόμιο στον δρόμο κι από τον δρόμο στο πεζοδρόμιο, μέχρι που κατάλαβε ότι θα ήταν πιο εύκολο να πηγαίνει μόνο από τον δρόμο. Πιο εύκολο, σαφώς, αλλά και πιο επικίνδυνο.

Τα οχήματα στον δρόμο, οι άνθρωποι στο πεζοδρόμιο

Σας θυμίζει κάτι; Μέχρι εδώ η ιστορία αυτής της μαμάς μοιάζει ίδια με χιλιάδες άλλες ιστορίες γονέων στην Ελλάδα. Η Ήλια Ιατρού όμως αποφάσισε να κάνει κάτι γι’ αυτό το πρόβλημα. Αποφάσισε να μιλήσει, να ενώσει τη φωνή της με εκατοντάδες άλλες και να διεκδικήσει το αυτονόητο για την ασφάλεια όλων: τα οχήματα στον δρόμο, οι άνθρωποι στο πεζοδρόμιο. Με γοητεύουν πάντα οι κινήσεις απλών πολιτών, που βλέποντας μια κακοτοπιά μπροστά τους, μια κακοτοπιά που επηρεάζει πολλούς, αποφασίζουν να δράσουν συλλογικά, κάνοντας όπως μπορούν τη δουλειά που θα έπρεπε να έχει κάνει κάποιος άλλος – εν προκειμένω η αστυνομία ή έστω η δημοτική που περιορίζεται στο να κόβει κλήσεις.

«Ο περισσότερος κόσμος δεν αντιλαμβάνεται πόσο προβληματικό είναι αυτό» μου είπε η Ήλια Ιατρού, αναφέροντας δεκάδες δυστηχήματα με απώλειες ανθρώπων, οι οποίοι αναγκάστηκαν να βρίσκονται πεζοί στον δρόμο την κακιά στιγμή. Για να είμαστε ειλικρινείς έτσι είναι. Έχουμε συνηθίσει να περπατάμε στον δρόμο, να πηγαίνουμε τα παιδιά στο σχολείο από τον δρόμο, να κάνουμε τη βόλτα μας στον δρόμο. Μόνο όταν χρειαστεί να σπρώξουμε ένα καρότσι, συνειδητοποιούμε την κατάσταση, αλλά επειδή η καροτσάδα συνήθως δεν κρατάει πολύ, εύκολα και, χωρίς να το πολυσκεφτούμε, επανερχόμαστε στην πρότερη συνηθισμένη πραγματικότητα. «Μαθαίνουμε όμως έτσι τα παιδιά μας ότι είναι φυσιολογικό να περπατούν στον δρόμο κι όχι στο πεζοδρόμιο. Και λίγα χρόνια μετά τους ζητάμε να μάθουν των κώδικα οδικής συμπεριφοράς και να τον εφαρμόσουν. Μα είναι σα να τα κοροϊδεύουμε στα μούτρα. Για ποια οδική ασφάλεια μιλάμε μετά; Και γιατί την περιορίζουμε στο να μάθουμε σωστή οδήγηση;». Δεν βρίσκω απάντηση στα ερωτήματα της κ. Ιατρού. Εκφράζουν μια τεράστια αλήθεια, που είναι εκεί, στους δρόμους μας, ατόφια. Που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, αλλά τη βλέπουμε χωρίς να την κοιτάζουμε. Σύμφωνα με την Τροχαία, το 17% των νεκρών από τροχαία (56 άτομα το 2015) είναι πεζοί.

Μια οργάνωση, πολλές δράσεις 

Οι Μαμάδες στον δρόμο είναι μια άτυπη οργάνωση – καμία σχέση με σύλλογο και καταστατικά – στην οποία μπορούν να προσχωρήσουν και να αποχωρήσουν ελεύθερα όσοι γονείς επιθυμούν. Ξεκίνησε να δημιουργείται σιγά σιγά τον Μάρτιο του 2010 από την κ. Ιατρού, μέσω του σχετικού μπλογκ που έφτιαξε, και μεγάλωσε από στόμα σε στόμα. Η δράση της; «Αφήνουμε σημειώσεις στο παρμπρίζ των αυτοκινήτων που είναι πάνω στα πεζοδρόμια ή κλείνουν ράμπες, σηκώνουμε τους υαλοκαθαριστήρες, παλιότερα κολλούσαμε και το αυτοκόλλητο ΕΙΜΑΙ ΓΑΪΔΑΡΟΣ, και μιλάμε στους πεζούς που βλέπουμε να ταλαιπωρούνται. Σκοπός μας είναι να περάσουμε ένα διπλό μήνυμα: μην ενοχλείς ως οδηγός, μην ανέχεσαι ως πεζός».

Όμως η οργάνωση μεγάλωσε, το ίδιο και οι δράσεις της. «Άλλοτε κάνουμε ξεναγήσεις –  με τα καρότσια εννοείται – σε σημεία της πόλης που έχουν ιστορικό είτε άλλο ενδιαφέρον, άλλοτε στέλνουμε επιστολές στους δήμους ή σε επιχειρήσεις που ενδεχομένως να ενοχλούν ή ακόμη και σε άλλους αρμόδιους φορείς. Μια φορά μάλιστα είχαμε στείλει επιστολή στον ΟΑΣΑ για την ανάρμοστη συμπεριφορά ενός οδηγού και πήραμε απάντηση… δύο χρόνια αργότερα!» σχολιάζει η κ. Ιατρού γελώντας. Κάποτε κάνουν και πορείες και συγκεντρώσεις όπου καταλαμβάνουν συμβολικά έναν πεζόδρομο που παραβιάζεται κ.ά…. Με τούτα και με κείνα, τις ανακάλυψε η Μόνιμη Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής και τους ζήτησε πρόσφατα να μιλήσουν για τη δράση και το έργο τους στο κανάλι της Βουλής. «Είναι από τους λίγους τόσο ευαισθητοποιημένους φορείς που δουλεύουν για την οδική ασφάλεια».

Παγκόσμια Εβδομάδα οδικής Ασφάλειας, 8-14 Μαΐου

Αυτόν τον Μάιο, από τις 8 έως τις 14 Μαΐου, έχει θεσπιστεί από τον ΟΗΕ, η Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας. Στο πλαίσιό της, οι Μαμάδες στον δρόμο ετοιμάζουν δύο δράσεις, στις οποίες μας καλούν να λάβουμε μέρος. Η πρώτη, αφορά μια περιπατητική ξενάγηση στο κέντρο της Αθήνας (δεν έχει οριστεί ακόμη πού, αλλά κάπου στο αρχαιολογικό κέντρο) και η δεύτερη μια πρόσκληση – με ειδική επιστολή – σε δημάρχους να περπατήσουν μαζί τους μια συγκεκριμένη διαδρομή με καρότσι φυσικά! «Εντοπίζουμε μία διαδρομή σε κάθε δήμο – σε όσους δήμους έχουμε γονείς-μέλη – που είναι δύσβατη με ένα καρότσι και καλούμε με επιστολή τον δήμαρχο να την περπατήσει μαζί μας μια συγκεκριμένη μέρα και ώρα» μου εξηγεί. Κάποιες φορές έχουν αποδεχτεί την πρόσκληση οι δήμαρχοι και έχουν πάει, τις περισσότερες όχι. Μετά την κουβέντα μας, βρίσκομαι να υπόσχομαι ότι θα στείλω και εγώ μια επιστολή στον δήμαρχο της περιοχής μου, ζητώντας του να περπατήσει με τις Μαμάδες στον δρόμο και τα καρότσια τους, τη διαδρομή που κάνω καθημερινά για να πάω την κόρη μου στο σχολείο. Ή μήπως την άλλη, που πριν από 5 χρόνια έκανα με το καρότσι για να «κατεβώ» από το σπίτι μας στην κεντρική πλατεία;

Αν θέλετε και εσείς να λάβετε μέρος στις δράσεις της ομάδας Μαμάδες στον δρόμο, διαβάστε περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Αν θέλετε να ενημερωθείτε για τις δράσεις της ομάδας ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Οδικής Ασφάλειας, ενημερωθείτε εδώ.

Η ομάδα στο facebook