Χριστούγεννα στη Θεσσαλία. Τις φετινές γιορτές, ζήστε το όνειρο στα Μετέωρα, την περιπέτεια στην Πίνδο και τη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα στα Τρίκαλα. Εκδράμουμε στη μαγευτική (και για κάποιους μαγεμένη) Θεσσαλία, και περιηγούμαστε σε τοπία μοναδικής ομορφιάς, που θα μας ξεκουράσουν και θα μας χαλαρώσουν, αλλά και σε κοσμοπολίτικα, τουριστικά χωριά.

Τρίκαλα

Τα Τρίκαλα έχουν πάρει το όνομά τους από την προομηρική νύμφη Τρίκκη, που σύμφωνα με την παράδοση ήταν κόρη του Πηνειού ποταμού. Την πόλη διασχίζει ο παραπόταμος του Πηνειού Ληθαίος, φυσικό ανεκτίμητο στολίδι, που με τα πλούσια νερά του της δίνει ξεχωριστή ομορφιά. Τα τελευταία χρόνια, η πόλη των Τρικάλων έχει γίνει διάσημη για τις πρωτοπόρες περιβαλλοντικές δράσεις της και την άριστη οργάνωσή της. Τις γιορτές, όμως, φημίζεται για τον Μύλο των Ξωτικών της, που την έχει άξια αναδείξει σε πανελλαδική πρωτεύουσα των Χριστουγέννων. Ο παλιός Μύλος Ματσόπουλου, ο πολιτιστικός πνεύμονας της πόλης, εδώ και χρόνια έχει καταληφθεί από… ξωτικά και τα φουγάρα του δουλεύουν νυχθημερόν, στοχεύοντας πια να δώσουν χαρά σε παιδιά, γονείς και σε όλους όσοι λατρεύουν τις γιορτές. Η πόλη, λοιπόν, θα υποδεχθεί και φέτος στο χριστουγεννιάτικο πάρκο της εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες, δίνοντας έμφαση στις δωρεάν δράσεις και τη δωρεάν είσοδο. Στον Μύλο των Ξωτικών θα βρείτε, μεταξύ άλλων, το σπίτι του Αϊ-Βασίλη, την Πριγκίπισσα του φεγγαριού, το Παραμυθόσπιτο των Ξωτικών, το Ταχυδρομείο των Ξωτικών, την Αιώνια Πηγή Σοκολάτας, τον Αλευρόμυλο των Ξωτικών, το Ενεργειακό Πάρκο, το Εργαστήρι Αναρρίχησης, το Μουσείο Μανιταριών και το πηγάδι των ευχών. Θα μπορέσετε ακόμα να απολαύσετε φωταγωγημένο το μεγαλύτερο φυσικό χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Ελλάδα, αλλά και τοπικές γεύσεις. Αγοράστε σίγουρα μυρωδάτη ρίγανη και χαλβά Φαρσάλων και θα μας θυμηθείτε! Αναλυτικές πληροφορίες στην ιστοσελίδα του Μύλου, www.milosxotikon.gr

Μετέωρα

Ξεκινώντας από Τρίκαλα και μετά από διαδρομή 21 χλμ. φτάνουμε στην Καλαμπάκα, στο γραφικό Καστράκι και στα Μετέωρα. Πώς θα μπορούσε κανείς να περιγράψει αυτό το μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο, ένα απόκοσμο τοπίο που κόβει την ανάσα σε μικρούς και μεγάλους; Τα Μετέωρα, μεταξύ ουρανού και γης, είναι ένα σύμπλεγμα από τεράστιους σκοτεινόχρωμους βράχους από ψαμμίτη οι οποίοι υψώνονται έξω από την Καλαμπάκα, κοντά στα πρώτα υψώματα της Πίνδου και των Χασίων, στην καρδιά της ηπειρωτικής Ελλάδας. Καθώς τα Μετέωρα προσεγγίζονται από την ανθρώπινη φύση προκύπτουν διάφοροι θρύλοι που προσπαθούν να εξηγήσουν τη δημιουργία αυτού του μοναδικού στην Ελλάδα γεωλογικού φαινομένου. Το επιβλητικό τοπίο σκλαβώνει τις αισθήσεις περιηγητών και κατοίκων, πυροδοτεί την φαντασία τους και στην πορεία των χρόνων γεννά πληθώρα μυθοπλαστικών διηγήσεων. Οι φυσιολατρικές δεισιδαιμονίες αποκτούν υπόσταση μέσα από το πνεύμα των απλών χωρικών που ερμηνεύει με τοπωνύμια και παράξενες διηγήσεις το παράδοξο του φυσικού χώρου. Δεν θα σας τις αναφέρουμε εδώ, για να σας παρακινήσουμε να τους ανακαλύψετε μόνοι σας, όταν τους επισκεφτείτε. Τα μοναστήρια των Μετεώρων, χτισμένα στις κορυφές κάποιων από τους βράχους, είναι σήμερα το δεύτερο πλέον σημαντικό μοναστικό συγκρότημα στην Ελλάδα, ύστερα από το Άγιο Όρος. Από τα τριάντα που υπήρξαν ιστορικά, σήμερα λειτουργούν μόνο τα έξι, τα οποία περιλαμβάνονται από το 1988 στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Στα Μετέωρα εκτός από το θρησκευτικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει η περιοχή, πόλος έλξης είναι οι πεζοπορικές διαδρομές σπάνιας ομορφιάς, αλλά και η αναρρίχηση. Τολμάτε; 

Ασπροπόταμος

Από την Καλαμπάκα, μετά από οδήγηση περίπου 1,5 ώρας, φτάνουμε στον Ασπροπόταμο, όπου ένα απέραντο τοπίο ηρεμίας μάς καλεί να το ανακαλύψουμε! Η περιοχή κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο νομό Τρικάλων, καθώς συνδυάζει παρθένα ομορφιά με μακραίωνες παραδόσεις και θρύλους. Έχει μάλιστα ενταχθεί στον Εθνικό Κατάλογο του Ευρωπαϊκού Δικτύου NATURA 2000. Η Ανθούσα, το Χαλίκι, η Κρανιά, το Κατάφυτο, η Μηλιά, η Αγία Παρασκευή (ή Τζούρτζια), η Καλλιρρόη, η Πολυθέα, το Στεφάνι, το Γαρδίκι και η Αθαμανία είναι χωριά (με ελάχιστους κατοίκους τον χειμώνα) χτισμένα σε ειδυλλιακές τοποθεσίες, φωλιασμένα μέσα στα έλατα και στα πλατάνια, τις βελανιδιές και τις οξιές. Τα βλαχοχώρια αυτά του Ασπροποτάμου είναι ίσως από τα λίγα μέρη της χώρας που διατηρούν ανέπαφη τη φυσική ομορφιά του τοπίου. Την ξεχωριστή της ομορφιά της η περιοχή την οφείλει και στις υψηλές κορυφές όπως του Λάκμου και της Κακαρδίτσας, στα πλούσια σε ποικιλία δένδρων δάση και ιδιαίτερα του ελάτου, καθώς και στα ορμητικά νερά του Ασπροποτάμου (γνωστού σε εμάς μάλλον ως Αχελώου). Η ονομασία αυτή μάλλον συνδέεται με την αφρισμένη εικόνα του ποταμού, κατά τους ανοιξιάτικους μήνες, όταν λιώνουν τα χιόνια ή με τα λευκά χαλίκια στις όχθες του και την άσπρη λάσπη που κατεβάζει το ρεύμα του. Τα βουνά της περιοχής, με την μεγάλη ποικιλότητά τους, προσφέρονται για πεζοπορία κατά την διάρκεια της οποίας μικροί και μεγάλοι θα θαυμάσετε τη μοναδική ομορφιά του φυσικού τοπίου, θα συναντήσετε ζώα και σπάνια φυτά και θα ηρεμήσετε ψυχικά ξεφεύγοντας από την πίεση, το άγχος και το θόρυβο της πόλης.

Αν είστε τυχεροί και ο καιρός σας βοηθήσει, θα παίξετε πολύ χιονοπόλεμο σε υπέροχα πλατώματα και θα συναντήσετε κοπάδια από άλογα που καλπάζουν, αγριόγιδα που σκαρφαλώνουν και αγελάδες που βόσκουν ελεύθερες και θα ενθουσιάσουν τα παιδιά. Μπορεί δε να χώσουν τις μουσούδες τους στα παράθυρα του αυτοκινήτου σας! Θα διασχίσετε ακόμα πολλά πετρόχτιστα, τοξοτά γεφύρια (στα οποία λέγεται πως κατοικούν νεράιδες), που ενώνουν το παρελθόν με το μέλλον, και θα συναντήσετε παλαιά πετρόχτιστα αρχοντικά, πέτρινες βρύσες και νερόμυλους, εγκαταλελειμμένα μοναστήρια και εκκλησίες που προκαλούν δέος, τους πανέμορφους, εντυπωσιακούς καταρράκτες του Άσπρου, αλλά και τον καταρράκτη τη Τζούρτζιας, τον μεγαλύτερο της περιοχής τον οποίο οι ντόπιοι ονομάζουν “Το μαντάνι του Δαίμονα ή του Διαόλου”. Όπως, λέει και το όνομά του, η προσέγγισή του είναι μια μικρή περιπέτεια, οπότε προτείνεται μόνο για τους πολύ τολμηρούς. Σε υψόμετρο πάνω από τα 2000 μ. στο βουνό Λάκμος, υπάρχει η πανέμορφη αλπική Δρακόλιμνη Βερλίγκα, αλλά τον χειμώνα θα είναι μάλλον δύσκολο να την προσεγγίσετε, λόγω χιονιού. Σας ενημερώνουμε, πάντως, πως ο θρύλος λέει ότι ο δράκος της λίμνης αυτής ήταν ένα θεριό που δεν φαινόταν. Έχοντας τη μορφή φιδιού, πετάχτηκε μέσα από τον βράχο και έρποντας για ένα διάστημα, βρήκε μια τρύπα και βυθίστηκε πάλι στην γη, στο μέρος όπου τα νερά χάνονται. Από το σημείο που βγήκε ο δράκος ξεπήδησε νερό, το οποίο έκτοτε ακολουθεί την οφιοειδή πορεία του. Είναι αλήθεια, πως στο πλαίσιο αυτό, το πνεύμα εξεγείρεται ποικιλότροπα, ο νους σπινθηροβολεί και η φαντασία δουλεύει τόσο, ώστε πάει να φτάσει και να ξεπεράσει τις πιο ψηλές κορφές των βουνών…

Ελάτη-Περτούλι

Αν πάλι θέλετε κάτι πιο… ζωντανό και σας τρομάζει λίγο η απόκοσμη ερημιά και οι θρύλοι των χωριών του Ασπροποτάμου (εμείς πάντως περάσαμε υπέροχα ένα πενθήμερο στη σχεδόν έρημη Καλλιρόη), έχουμε και εναλλακτική πρόταση! Χτισμένα στις απότομες πλαγιές του Κόζιακα, του πανέμορφου μακρόστενου βουνού στα νότια της Πίνδου, τα…ελβετικής ομορφιάς κεφαλοχώρια Ελάτη και Περτούλι αποτελούν δυο από τα πιο αγαπημένα ορεινά θέρετρα της Ελλάδας και πόλο έλξης πολλών επισκεπτών, ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες. Αν έρχεστε από τον αραιοκατοικημένο Ασπροπόταμο και τα χωριά του, μάλλον θα… τρομάξετε με το πλήθος των τουριστών που θα συναντήσετε ξαφνικά μπροστά σας. Για παράδειγμα, στην περίπτωσή μας, η κυκλοφορία στην… κοσμοπολίτισσα Ελάτη ρυθμιζόταν από… τροχονόμο, παρκάραμε πολύ έξω από το χωριό για να βολτάρουμε στα δρομάκια του και δεν βρήκαμε εύκολα να κάτσουμε να πιούμε ένα καφέ. Όμως αποζημιωθήκαμε από το τοπίο και τον πολύ χιονοπόλεμο. Η Ελάτη, σκαρφαλωμένη στα 950 μ. και χτισμένη αμφιθεατρικά, περιβάλλεται (όπως, άλλωστε φανερώνει και το όνομά της) από μοναδικές ελατοσυστάδες και το χειμώνα προσφέρει στους επισκέπτες της άφθονο χιόνι, νόστιμα παραδοσιακά καλούδια, αλλά και πλούσια νυχτερινή ζωή.

Σχεδόν 15 χιλιόμετρα μετά, και αφού διασχίσετε τα μαγευτικά Περτουλιώτικα Λιβάδια και περάσετε ή σταματήσετε στο χιονοδρομικό κέντρο, βρίσκεται σε υψόμετρο 1090 μέτρων το Περτούλι, που είναι κι αυτό ένας αμφιθεατρικά χτισμένος ορεινός παράδεισος με γραφικά πέτρινα σπίτια και φυσικά με άριστες τουριστικές υποδομές (και μάλλον λιγότερο κόσμο από την Ελάτη). Αν, τώρα, θέλετε να πάρετε άλλη μια ανάσα από την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα, δεν έχετε παρά να συνεχίσετε τη διαδρομή σας και μετά το Περτούλι, προς τα χωριά Νεραϊδοχώρι, Πύρρα, Δέση και Αγιος Νικόλαος, όπου, όπως λένε οι αλαφροΐσκιωτοι ντόπιοι εμφανίζονται τα βράδια νεράιδες, ξωτικά και αερικά. Σύμφωνα με την παράδοση, τα προαναφερθέντα πλάσματα ζούσαν στο παρελθόν και στην Ελάτη και στο Περτούλι, αλλά μάλλον έχουν εκτοπιστεί από την πολυκοσμία…

Γευστικό Tip: Δοκιμάστε τυρί φέτα, κεφαλογραβιέρα, κεφαλοτύρι και μυζήθρα, γιαούρτι, ξινόγαλο, βούτυρο, μέλι από αγριολούλουδα του βουνού, τσάι του βουνού & άλλα βότανα, γλυκά παραδοσιακά, γλυκά του κουταλιού, πέστροφα, τραχανά και ντόπιες πίτες και κρέατα.

Πολιτισμικό Tip: Να ξέρετε πως οι Θεσσαλοί, άνθρωποι με μεγάλοι φαντασία, δεν άφηναν (ούτε αφήνουν) τίποτα ασχολίαστο. Για τον λαϊκό άνθρωπο το κάθε φυσικό φαινόμενο είχε μια εξήγηση, που μπορεί να διατηρείται μέχρι το σήμερα. Το κάθε τοπωνύμιο συνδέεται με κάποιο περιστατικό. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Βουνά, ποτάμια, χνάρια επάνω στις πέτρες, σπηλιές, βάραθρα και κάστρα, όλα είναι δεμένα με ένα θρύλο που μεταδιδόταν και συνεχίζει να μεταδίδεται από στόμα σε στόμα, μοιάζοντας αληθοφανής.