Είναι 38 ετών και δουλεύει ταμίας σε σούπερ μάρκετ. Παντρεμένη με τρία παιδιά, το ένα στο λύκειο. Ο άντρας της άνεργος εδώ και ένα χρόνο. Ανταλλάσσω μαζί της λίγες κουβέντες κάθε φορά που ψωνίζω. Με τράβηξε από την αρχή το όμορφο πρόσωπό της. Είχε μια σκοτεινιά, σαν ένα πέπλο θλίψης να είχε βαρύνει από καιρό τα προσηλωμένα στην ταμειακή μηχανή βλέφαρά της.
Αναρωτήθηκα πολλές φορές πόσο αυτή η γυναίκα μπορεί να ευχαριστηθεί τη μητρότητα. Αν η ζωή που είναι αναγκασμένη να ζει της επιτρέπει να παίρνει τις οφειλόμενες γονικές χαρές κόντρα σε μια σκληρή καθημερινή αναμέτρηση με την επιβίωση. Αρκεί να τη φανταστώ να γυρνάει σπίτι κατάκοπη από τη δουλειά, να πρέπει να μαγειρέψει για να ταΐσει την οικογένεια, να βάλει πλυντήριο, να κοιμίσει παιδιά, και μετά να μετρήσει πόσα λεφτά απομένουν μέχρι το τέλος του μήνα, και η σκέψη περί ηθικής και συναισθηματικής ανταμοιβής μιας γυναίκας που γέννησε τρία κουτσούβελα κλοτσάει επικίνδυνα μες στο δικό μου εγωιστικά βολεμένο βασίλειο.
Δεν ξέρω πόσο η αγάπη για τα παιδιά μπορεί να μαλακώσει τη ζωή μιας γυναίκας που τη βλέπω τα βράδια, μετά από δέκα ώρες δουλειά, να σκουπίζει το πεζοδρόμιο έξω απ’ το σούπερ μάρκετ. Η φιγούρα με την πορτοκαλί ποδιά και τα πρησμένα πόδια δεν μπορεί να με πείσει ότι διαθέτει τις υπεράνθρωπες εκείνες δυνάμεις που θα τη μεταμόρφωναν σε ευτυχισμένη μητέρα. Κρατάω πολλές και σοβαρές επιφυλάξεις ότι η μητρότητα από μόνη της είναι ικανή να βάψει με ρόδινα χρώματα μια ζωή σκληρή, σκληρότατη, μέσα στη σημερινή ζούγκλα της επιβίωσης.
Τη ρώτησα την τελευταία φορά αν πήγε πουθενά διακοπές. «Στο χωριό», μου απάντησε, σε ένα σπίτι με θείες και έξι ξαδέλφια. Αλλά δεν ήταν αυτός ο καημός της. «Πώς θα πληρώσω το φροντιστήριο, κυρία Κατερίνα; Αυτό σκέφτομαι όλο το καλοκαίρι». Πριν βιαστεί κανείς να μου ρίξει το ανάθεμα για τις «βέβηλες» σκέψεις μου ας αναλογιστεί: Είναι το ίδιο πράγμα μια μητέρα με κάποια σχετική οικονομική άνεση, έστω με έναν σύζυγο που δουλεύει, με εκείνη τη γυναίκα του σούπερ μάρκετ που γέρνει αποκαμωμένη το βράδυ στον καναπέ προσπαθώντας να κρατήσει τα βλέφαρά της μισάνοιχτα τόσο δα, όσο διαρκεί το τούρκικο σίριαλ; Κάθε απάντηση δεκτή.