Όπως, πιθανότατα θυμάστε, πριν από ένα μήνα ακριβώς, βρέθηκα με τον 10χρονο γιο μου σε ένα από τα Microsoft Adventure Coding Classes, με σκοπό να ενισχύσω το -ούτως ή άλλως- ενισχυμένο ενδιαφέρον του για τους υπολογιστές και την τεχνολογία.
Ένα μήνα μετά, θέλω να μοιραστώ το πόσο αυτή η πρωτοβούλια άλλαξε -όχι το γιό μου- αλλά εμένα.
Και εξηγούμαι: Κατά τη διάρκεια μιας σύντομης ενημέρωσης προς τους γονείς των μικρών προγραμματιστών, οι άνθρωποι της Microsoft μας μίλησαν για το πόσο σημαντικό είναι να μάθουν τα παιδιά μας κώδικα, όπως ακριβώς μαθαίνουν μια ξένη γλώσσα. Όχι μόνο γιατί, μαθαίνοντας να μιλούν τη γλώσσα των υπολογιστών, τα παιδιά μας μπορούν να σκέφτονται διαφορετικά, να λύνουν προβλήματα, να δημιουργούν προϊόντα τεχνολογίας αντί να τα καταναλώνουν. Αλλά (κυρίως) γιατί οι θέσεις εργασίας που προκύπτουν παγκοσμίως ζητούν αυτά τα χαρακτηριστικά. Και δυστυχώς δεν μπορούν να καλυφθούν γιατί τα εκπαιδευτικά συστήματα εξακολουθούν να «συνθέτουν» απόφοιτους που δεν μπορούν να συνδεθούν με τα σύγχρονα εργασιακά περιβάλλοντα.
Θα μου πείτε: μα, για μια στιγμή. Το πεντάχρονο παιδί μου παίζει την τεχνολογία στα δάχτυλα, χειρίζεται το smartphone μου καλύτερα από μένα, ο δεκάχρονος γιος μου διαπρέπει σε online games χωρίς να έχει διαβάσει καν manual και οδηγίες, η εννιάχρονη κόρη μου (δυστυχώς) καταφέρνει να φτιάξει μόνη της λογαριασμούς στα social media…
Θα σας πω: λάθος. Αυτό που κάνουν τα παιδιά σας (και τα δικά μου) είναι απλή κατανάλωση και όχι δημιουργία. Και αυτό δεν οδηγεί πουθενά. Ζούμε όλοι οι γονείς σε μια εντελώς αντιπαραγωγική και αδιέξοδη πλάνη, θεωρώντας ότι οι ώρες που περνούν τα παιδιά μας μπροστά στις οθόνες και ο βαθμός εξοικείωσής τους με την τεχνολογία (όπου τεχνολογία εμείς θεωρούμε παιχνίδια στα tablet και τα smartphones), θα εξασφαλίσουν στα παιδιά μας μια εξέχουσα θέση στο ψηφιακό μέλλον που ανοίγεται μπροστά μας.
Δυστυχώς, βιώνουμε ένα άλλου είδους ψηφιακό χάσμα… Αυτό ανάμεσα στις πραγματικές ανάγκες του ψηφιακού μέλλοντος και σε αυτές που πραγματικά θα μπορούν να καλύψουν οι νέοι του αύριο.
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι γονείς; Βασικά να πάψουμε να ακροβατούμε ανάμεσα στους άγονους περιορισμούς που θέτουμε στα παιδιά μας και στην απόρριψη οτιδήποτε «ψηφιακού» και στην άκριτη και χωρίς όρια και προδιαγραφές επαφή τους με τη τεχνολογία. Κοινώς, το να τους επιτρέπουμε να παίζουν όλη μέρα παιχνίδια στο τάμπλετ, δεν τους καθιστά γνώστες της τεχνολογίας. Το να τους απαγορεύουμε -από την άλλη- την επαφή με τον υπολογιστή μας δεν οδηγεί επίσης πουθενά.
Ένα δημιουργικό μονοπάτι, μια φωτεινή σχέση των παιδιών με την τεχνολογία, είναι απαραίτητο να χτιστεί άμεσα –χτες-, για να προλάβουν τα παιδιά μας το ψηφιακό τρένο του μέλλοντος. Η ώρα του κώδικα είναι μια προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Και μάλιστα μια παγκόσμια προσπάθεια, ένα παγκόσμιο κίνημα που φθάνει σε δεκάδες εκατομμύρια μαθητές σε περισσότερες από 180 χώρες.
Το Microsoft Adventure Coding Class ήταν η αφορμή για να καταλάβω εγώ ότι στο ταξίδι στον κόσμο της τεχνολογίας και των υπολογιστών, τα παιδιά μου μπορούν να είναι οι οδηγοί και όχι οι επιβάτες.
