Πραγματικά δεν ξέρω πόσο «φυσικό» είναι για μια γυναίκα το να αποκτήσει παιδί – ή τέλος πάντων ίσως να μην είναι και τόσο για όλες. Το «εγώ πότε θα γίνω μάνα» χωρά ένα σωρό αδιαύγαστα στοιχεία – τις περισσότερες φορές, συμβαίνει το φαντασιωτικό να μην έχει καμία σχέση με το βίωμα όταν αυτό προκύπτει. Ακριβώς επειδή η «επιθυμία» αφορούσε εν τέλει σε άλλα πράγματα, παραβλέπεται αυτό που τελικά παίρνεις στα χέρια σου: ένα παιδί! Πολύ πραγματικό, πολύ διαφορετικό απ’ οποιαδήποτε κατασκευή, είναι εκεί, θα είναι διά βίου – πολλές φορές αυτή και μόνο η διαπίστωση πανικοβάλλει τις υποψήφιες ή νεόκοπες μαμάδες.
Ενώ μεταμφιέζεται σε καθαρή επιλογή, το να ξεκινήσεις το ταξίδι προς (μα και μακριά από) τη μητρότητα χωρίς να ξέρεις τι περιέχουν οι αποσκευές σου, συνιστά ρίσκο. Μα στο κάτω κάτω αυτό δεν συμβαίνει και με κάθε διαδρομή που αποτελεί η προσπάθεια εγκατάστασης μίας σχέσης; Θες δε θες, ένα ένα τα περιεχόμενα της βαλίτσας θα αρχίσουν να ξεπετάγονται μπροστά σου, άλλοτε ως εμπόδια κι άλλοτε ως βοηθήματα. Είτε θα συνεχίσεις στα τυφλά κλοτσώντας τα με πείσμα, για να τα ξαναβρείς σε λίγο μεγαλύτερα μπροστά σου, είτε θα μαζεύεις ώσπου να μη χωράνε άλλα τα χέρια σου. Αν έχεις συμπεριλάβει και ένα παιδί στην αγκαλιά σου, ενδεχομένως να χρειαστεί κάποια στιγμή να αποφασίσεις τι θα αφήσεις να πέσει κάτω. Κι εκεί μάλλον είναι το ζόρι – δεν είναι εύκολο να σηκώσεις τέτοιο βάρος!
Πολλά απ’ τα πιθανά θέματα-εμπλοκές που παρεμβάλλονται στην απόφαση να αναλάβεις ή όχι έναν άλλον άνθρωπο έχουν να κάνουν με το παιδί που υπήρξες η ίδια, με τη σχέση που είχες με τη δική σου μητέρα, με το παιδί που ήταν κάποτε εκείνη, με την αγάπη που δεχτήκατε και οι δύο, με το βάθος του συνδέσμου που έχεις με τον πατέρα του παιδιού τη δεδομένη στιγμή κ.λπ. ζητήματα-χαρές του ψυχοθεραπευτή. Ούτως ή άλλως, με κάθε σχέση που αποπειράσαι έχεις μια ευκαιρία. Να επανορθώσεις ό,τι εγγράφηκε στραβά κατά την ανατροφή σου, να ενηλικιωθείς ο ίδιος επανορθωτικά και εξαρχής, ώστε να γίνεις ικανός να σχετίζεσαι σε βάθος και επί της ουσίας, να μπορέσεις να νοηματοδοτήσεις τη ζωή σου, να τη ζήσεις με πληρότητα. Με κάθε παιδί που θα έρθει ή θα φέρεις στη ζωή σου άσε να συμβεί το ίδιο, αν και (τι ενδιαφέρον!) τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο.