ΚΟΥΖΙΝΙΚΑ

«Πού θα πιούμε καφέ;» με ρώτησε η φίλη μου πριν καλά καλά η τσάντα μου προσγειωθεί από την πόρτα εισόδου του σπιτιού στην πολυθρόνα που έχει τοποθετήσει ακριβώς απέναντι. Οι οικείοι της οικογένειας της συμπεριφέρονται σαν να είναι κρεμάστρα, ενώ εγώ διασκεδάζω να τη μετατρέπω σε μπασκέτα.
«Στην κουζίνα, φυσικά» απάντησα, κάνοντας ταυτόχρονα το σήμα της νίκης, αφού η τεράστια τσάντα μου ξαπλώθηκε στο κέντρο του μαξιλαριού, χωρίς να αγγίξει μπράτσο. Λατρεύω τις κουζίνες. Όλες τις κουζίνες. Πολυτελείς και αυτοσχέδιες, περιποιημένες, άτσαλες, απαστράπτουσες, αλλά και αυτές που με περηφάνια σηκώνουν την πατίνα που αφήνουν οι… χαλαρές νοικοκυρές.
Η κουζίνα είναι η ψυχή των σπιτιών. Εκεί μέσα σχεδιάζεται και υλοποιείται η δύναμη των μελών της οικογένειας, η καλή τους υγεία, η απόλαυση πολλών αισθήσεων ταυτόχρονα και καλύπτεται η αίσθηση του κορεσμού τους. Με λίγα λόγια, η κουζίνα είναι το στρατηγείο που μαγειρεύεται με αγάπη η αγάπη της οικογένειας.
Απολαμβάνω να πίνω τον καφέ μου στην κουζίνα γιατί νιώθω ότι χαλαρώνω σε έναν χώρο γεμάτο μυρωδιές, υλικά, σημειώσεις, ψιλολεκιασμένα βιβλία και στραβοδιπλωμένες εφημερίδες. Στα τραπέζια τους συχνά χαζεύω ζωγραφιές με τίτλους όπως «στη μανούλα που κάνει τους καλύτερους κεφτέδες». Σπρώχνω το συνδεδεμένο με συνδετήρα πακέτο των λογαριασμών για να ακουμπήσω το φλιτζάνι μου, σαν μια συνειδητή πράξη παραμερίσματος της έγνοιας για την ιεροτελεστία μιας μικρής απόλαυσης της ζωής με την παρέα που επιλέγω.
«Ξέχνα την κουζίνα σήμερα. Η κόρη μου με τις φίλες της έχουν κάνει κατάληψη. Δοκιμάζουν συνταγές για νηστίσιμα γλυκά. Αν έχεις χρόνο, θα προλάβεις να δοκιμάσεις, και ίσως βάλεις ένα χεράκι στην αποκατάσταση του χώρου», είπε η φίλη μου γελώντας. Άνοιξα την πόρτα. Τα γέλια των δεκατετράχρονων κοριτσιών και οι μυρωδιές ξεχύθηκαν. Αλεύρι, μέλι, ταχίνι, σουσάμια, πολλά σουσάμια, χόρευαν μέσα στον χώρο. Ήπια το καφεδάκι με τη φίλη μου και έφυγα δυστυχώς νωρίς, προτού το πρώτο επίτευγμα των κοριτσιών βγει από τον φούρνο. Είχα όμως γλυκαθεί και είχα χορτάσει. Τελικά στη χώρα αυτήν από μικρά μαθαίνουμε να μαγειρεύουμε με αγάπη.

Leave a Reply