Λίγο πριν τον ερχομό του καλοκαιριού, λέμε την αλφαβήτα διαφορετικά: 24 fun τρόποι να το ρίξουμε έξω οικογενειακώς και να χαρούμε την πιο πολύχρωμη εποχή του χρόνου ακόμα κι αν δεν ξεμυτίσουμε από την πρωτεύουσα.

Αναρρίχηση στα δέντρα. Ανεβαίνουμε στα κλαδιά και κάνουμε πως χαθήκαμε στη ζούγκλα του Αμαζονίου αν και είμαστε σκαρφαλωμένοι κάπου στα Κάτω Πετράλωνα στη νεραντζιά της γειτονιάς.

Βατράχια! Όλο και κάποιο μη μπαζωμένο ρεματάκι θα έχετε κοντά σας, με μόνιμους θαμώνες τους μπάκακες. Θα τους πετύχετε π.χ. στο ρέμα της Πικροδάφνης, κοντά στη λεωφόρο Αμφιθέας, λιγάκι μπλαζέ αλλά πάνα συνεργάσιμοι με τα παιδιά, να κάνουν άλματα πάνω από παιδικές παλάμες, μπουκάλια νερού και άλλα αυτοσχέδια εμπόδια άλματος επί κοντώ. Παίζουμε λιγάκι μαζί τους και μετά τους αφήνουμε στην ησυχία τους, να συνεχίσουν το τραγούδι τους δίπλα στο νερό.

Γρασιδόμπαλες. Παίρνουμε ένα παλιό καλσόν, το κόβουμε να σχηματιστούν δυο μακριές κάλτσες. Τις γεμίζουμε με χώμα και σπόρους γκαζόν (πωλούνται σε φακελάκι), βρέχουμε λιγάκι και δένουμε σφιχτά να γίνουν μπάλες. Κολλάμε στα «κεφαλάκια» αυτοκόλλητα μάτια, στόματα, μουστάκια και τα παιδιά τούς δίνουν ονόματα, Πρασινούλης, Γκαζονάκιας… Σε λίγες μέρες, οι πρώτες πράσινες τουφίτσες θα ξεμυτίσουν στο κεφάλι της γρασιδόμπαλας και, αν δίνουμε συχνά νερό στα φιλαράκια μας, μέχρι το καλοκαίρι θα αποκτήσουν μακριά πράσινη κόμη!

Δουλειές στη βεράντα. Επιστρατεύουμε τους μικρούς βοηθούς στο μάζεμα των ξερών φύλλων, στο στοίβαγμα των ξύλων που περίσσεψαν από το τζάκι, στο πλύσιμο με το λάστιχο να φύγει η σκόνη. Μαντεύουμε πως θα γίνει σκοτωμός ποιος θα πρωτοπάρει τη μάνικα;

Έντομα. Παρατηρούμε με τις ώρες τα έντομα «νέας εσοδείας» σαν τον Αϊνστάιν που μίλησε με ενθουσιασμό για τοn ρόλο-κλειδί της μέλισσας στην επιβίωσή μας. Ξετρυπώνουμε «φρέσκα» ανοιξιάτικα ζουζούνια κάτω από πέτρες, ακολουθούμε στρατιές μυρμηγκιών να κουβαλούν το cheetos που τους πετάξαμε για να το κατεβάσουν στη μυρμηγκοφωλιά και, χωρίς να το καταλάβουμε, η συζήτηση πάει στους μύθους του Αισώπου ή στην αξία της αποταμίευσης.

Ζωγραφίζουμε σαν τον Τζάκσον Πόλοκ με την τεχνική του dripping. Επιλέγουμε δηλαδή έναν υπαίθριο χώρο όπου, επιτέλους, δεν θα φοβόμαστε μήπως λερώσουμε τη μοκέτα ή το χαλί, απλώνουμε χαρτί του μέτρου κι αφήνουμε τα παιδιά να παίξουν ελεύθερα με τα χρώματα και τα πινέλα, να πιτσιλίσουν και να μουντζουρώσουν, συνθέτοντας τις δικές τους δημιουργίες αφηρημένου εξπρεσιονισμού.

Ήχοι. Τιτίβισμα, κελάρυσμα νερού στο σιντριβάνι, ο αέρας που σφυρίζει μέσα από τα φύλλα ή μήπως η κόρνα από το ποδήλατο του Μιχάλη; Καταγράφουμε τους ήχους της γειτονιάς, με το κινητό της μαμάς ή το παλιό κασετοφωνάκι-παιχνίδι και μαντεύουμε μεταξύ μας ποιος είναι τι.

Θάλασσα. Όχι για μπάνιο αλλά μια βόλτα παρά θιν’ αλός για να μαζέψουμε κοχύλια, κόκαλο σουπιάς για το καναρίνι και ξυλαράκια σε παράξενα σχήματα που ξέβρασε όλον τον χειμώνα το κύμα στην ακτή. Όσο πιο απομακρυσμένη η παραλία τόσο πιο πλούσια τα ευρήματα. Στα συν, να τρέξουμε πάνω στην απάτητη άμμο, πριν τη χιλιοπατήσουν τα λεφούσια του καλοκαιριού.

Ίσκιο στο πάρκο και παγκάκι σκιερό για να βάλουμε να καθίσει η γιαγιά, να μη μας ζαλιστεί τώρα που δυναμώνει ο ήλιος!

Κουτσό. Παίρνουμε κιμωλία, στύβουμε το κεφάλι μας για να θυμηθούμε τους κανόνες και χαράζουμε στο πεζοδρόμιο τα κλασικά τετράγωνα με τους αριθμούς. Ρίχνουμε την πέτρα παρέα με την πιτσιρικαρία του 2014 και… σαν αν μην πέρασε μια μέρα που φτάναμε στο τέρμα με μπλε ποδιά στο δημοτικό.

Λάστιχο. Άλλο ένα ρετρό παιχνίδι πλατείας σε δυναμικό comeback που θα εκπλαγείτε πόσο αρέσει και στα αγόρια! Αγοράζουμε χοντρό λάστιχο του μέτρου και το περνάμε τεντωμένο στα πόδια δυο παιδιών. Πρώτα στον αστράγαλο και μετά, όλο και ψηλότερα, στα γόνατα, στους μηρούς, φτάνοντας να βάζουμε το λάστιχο ως κάτω από τις μασχάλες, θυμάστε; Τα παιδιά, στη σειρά, πηδούν σαν ακρίδες πάνω από τα λάστιχα, σε σχηματισμούς.

Μαργαρίτες. Οι άγριες κατακίτρινες ή εκείνες με τα λευκά πέταλα και την κίτρινη «καρδιά» που φυτρώνουν ελεύθερα σε κάποιο άχτιστο οικόπεδο της γειτονιάς. Τις περνάμε με βελόνα και κλωστή και κάνουμε «χαβανέζικο» κολιέ ή τις μαδάμε, «μ’ αγαπά, δεν μ’ αγαπά…»

Νερόμπαλες, χλαπάτσες και ό,τι άλλο υδαρές γκατζετάκι θα έστελνε σε τιλτ τη μαμά αν έσκαγε πάνω στα πλακάκια στο σαλόνι. Τα γεμίζουμε και τα πετάμε ελεύθερα, βγάζουμε το άχτι μας στην πλατεία.

Ξαπλώνουμε κατάχαμα και κάνουμε cloud watching στα σύννεφα που τρέχουν στον ανοιξιάτικο ουρανό! Επιλέγουμε μια μέρα που ο ουρανός έχει «μπαμπακιάσει» και μαντεύουμε με τι μοιάζουν τα νέφη που αλλάζουν σχήμα στο λεπτό, με δράκους, γίγαντες ή μήπως θεόρατες, ιπτάμενες τηγανίτες;

Όλες τις καινούργιες γεύσεις παγωτού! Δεν θα αφήσουμε καμιά. Θα πάμε στα ψυγεία και θα δειγματίσουμε ένα ένα, τους πύραυλους, τα ξυλάκια και τα κυπελάκια της νέας σεζόν, σε ένα απολαυστικό crash test.

Παρατήρηση πουλιών. Παίρνουμε κιάλια και κατασκοπεύουμε τα πουλάκια της πλατείας μέσα στις φυλλωσιές. Θα εκπλαγείτε με την ποικιλία από άγρια πουλιά, κυρίως μικροπούλια, σαν τα κοτσύφια, τους κοκκινολαίμηδες ή τις παπαδίτσες, που φωλιάζουν στα πάρκα και στις πρασιές της πρωτεύουσας. Τον νου σας, επίσης, για πράσινους παπαγάλους, δραπέτες κλουβιών, που τώρα πεταρίζουν ελεύθεροι στα δέντρα.

Ρίξτε το έξω και δεν θα τους βάλετε γυαλιά! Γιατί; Σύμφωνα με νεότερη μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου του Cambridge, για κάθε επιπλέον ώρα ανά εβδομάδα που ένα παιδί παίζει στην παιδική χαρά ή σε κάποιον άλλον εξωτερικό χώρο, ο κίνδυνος που αντιμετωπίζει να εμφανίσει μυωπία μειώνεται κατά 2%.

Σαπουνόφουσκες. Αφήστε τα να τις φυσήξουν στο πάρκο δυνατά, χωρίς τον φόβο μήπως λεκιάσουν, γλιστρήσουν και λερώσουν. Να γίνει… σαπουνοφουσκοθύελλα στην πλατεία, ποια σαπουνόφουσκα θα ταξιδέψει πιο ψηλά στον ουρανό;

Τετράδιο φυτολογίας. Το θυμάστε; Κολλήστε ρίζες, κλωναράκια, σπόρους, πέταλα και βοηθήστε το παιδί να δημιουργήσει το δικό του φυτο-κολάζ με ό,τι υπάρχει πρόχειρο από τις ζαρντινιέρες της πιλοτής ή τα παρτέρια της πλατείας.

Υιοθετήστε έναν χώρο πρασίνου, ακόμα και τον πιο μικρό, κοντά στο σπίτι και χρίστε τον Κωστάκη ως τον προσωπικό του φωτορεπόρτερ. Θα τον βγάζει δηλαδή φωτογραφία όσο πιο συχνά μπορεί, παρακολουθώντας και περιγράφοντας με μικρά κειμενάκια τις αλλαγές. Θα χρειαστείτε ένα τετράδιο με ρίγες στη μισή σελίδα και μια απλή φωτογραφική μηχανή για να απαθανατίζει το παιδί την πλατειούλα απέναντι από το μπαλκόνι του σπιτιού διαφορετικές ώρες, περιγράφοντας: «Τα παιδιά κάνουν ποδήλατο», «Νυχτώνει, άναψαν τα φώτα».

Φυσήξτε «κλέφτες». Φυτρώνουν παντού και είναι all time classic αγαπημένο παιχνίδι των παιδιών όπου γης τώρα την άνοιξη.

Χάρτες! Ζητήστε τους να ζωγραφίσουν τη διαδρομή από το σπίτι σας ως την παιδική χαρά, βάζοντας σημάδια, αυτοκόλλητα, ταμπέλες, ακόμα και φανταστικά τοπωνύμια, αφήστε τα να απελευθερώσουν τον μικρό Βάσκο ντε Γκάμα που κρύβουν μέσα τους, ακόμα κι αν εξερευνούν το άλσος Παγκρατίου.

Ψήνεστε για Ολυμπιακούς Αγώνες; Μεγάλωσαν και σνομπάρουν την παιδική χαρά της γειτονιάς; Μαζέψτε την παρέα τους και κάντε τον διαιτητή της Ολυμπιάδας σε διαδοχικά αγωνίσματα: σκαρφάλωμα σκάλας, μονόζυγο, κατέβασμα στύλου, κούρσα ταχύτητας γύρω από τις κούνιες και ποιος θα κάνει το ψηλότερο άλμα πάνω από την τραμπάλα; Χρησιμοποιήστε το χρονόμετρο του κινητού σας για ακρίβεια στις κούρσες και εμφυσήστε τους το αρχαίο πνεύμα αθάνατο γύρω από το κουνιστό αλογάκι και τις τσουλήθρες.

Ωραίο κορμί και η μαμά. Θα τα βρείτε σε πάρκα, άλση, πλατείες, υπαίθρια όργανα γυμναστικής για να γυμναστείτε δωρεάν, όποια ώρα σάς είναι βολικό, χωρίς να κλειστείτε σε τέσσερις τοίχους ούτε να έχετε το άγχος πού θα αφήσετε τα πιτσιρίκια. Τσεκάρετε στο http://www.gympark.gr ποιος αθλότοπος είναι κοντά στη γειτονιά σας κι ελάτε να κάνετε αεροβάδισμα και stepper, να χτίσετε κοιλιακούς εν όψει καλοκαιριού, να τονώσετε χέρια, πόδια όσο ο μικρός παίζει δίπλα σας με τα κουβαδάκια του.