Η Κατερίνα Γκιόκα, γνωστή στην μπλογκόσφαιρα ως Foivi Geller, διατηρεί εδώ και επτά χρόνια το Donkey and the Carrot, ένα food blog που κάποτε έκανε στροφή στην καριέρα του και το έριξε στο… food art για παιδιά. Έτσι λοιπόν η Κατερίνα έγινε μια food stylist παιδικών πιάτων, που μαγειρεύει η ίδια και συνθέτει τις δημιουργίες της, φτιάχνοντας με τις τροφές πρόσωπα, σχέδια και ζωγραφιές οι οποίες τραβάνε την προσοχή και το ενδιαφέρον των παιδιών, με αποτέλεσμα μερικές φορές να δοκιμάζουν και όσες δεν τους αρέσουν. Μια μοβ κουκουβάγια, για παράδειγμα, καλύπτει αποδομημένους λαχανοντολμάδες, το κοτόπουλο με τη φάβα κρύβονται πίσω από τη φιγούρα του Fozzie του Αρκούδου, λίγο φακόρυζο με κοτομπουκιές συνθέτουν το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι, ενώ ένα μπιφτέκι σε κουσκούς με μανιτάρια φτιάχνει έναν αλλιώτικο σκαντζόχοιρο!

Γάτα-ρύζι με μαρίδα

Η Κατερίνα έχει δύο γιους και μια δουλειά, αλλά εκείνο που σηματοδότησε την αλλαγή στη ζωή της ήταν οι τροφικές αλλεργίες του μεγάλου της γιου. “Σταμάτησα τις αναρτήσεις, αφού έχασα κάθε διάθεση να αναρτώ νόστιμα φαγητά που δεν μπορούσα να του προσφέρω” μου λέει. Επιπλέον, ο γιος της ήταν και δύσκολος στο φαγητό. Αδιαφορούσε για οτιδήποτε. Από γλυκό μέχρι ξινό. “Έπρεπε να τον πείσω μέχρι και σοκοφρέτα να δοκιμάσει! Ήθελα λοιπόν να δει το φαγητό ξανά με άλλο μάτι. Έκανα πειράματα με το food art τα Σαββατοκύριακα, όταν ήθελα να πλασάρω μια συγκεκριμένη τροφή και την έκρυβα δίπλα σε αγαπημένες γεύσεις. Δεν δοκίμασε από την αρχή. Δοκίμασε όμως και αυτό ήταν κάτι”. Και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι της Ελληνίδας Foivi Geller στο παιδικό food styling.

Φράουλες- angry birds

Πόσο σας έχει βοηθήσει πρακτικά με τη διατροφή των παιδιών; Πώς μπορεί ένα όμορφα στημένο πιάτο να πείσει ένα δύσκολο παιδί να φάει;

Για να είμαι ειλικρινής, ο γιος μου δεν ξεγελάστηκε. Πιο πολύ το αγάπησε το food art, ένα παιχνίδι γνωριμίας με τα χρώματα και τις γεύσεις, ξέροντας καλά ότι το μπρόκολο είναι μπρόκολο και όχι δεντράκι δίπλα στη λίμνη που του έλεγα. Αγάπησε όμως τη διαδικασία. Άρχισε να βλέπει κι αυτός φατσούλες σε ένα κομμάτι ψωμιού, να φτιάχνει food art με μακαρόνια, να δοκιμάζει αρχικά ένα κομματάκι από το λαχανικό που μέχρι τότε, ούτε σκεφτόταν να δοκιμάσει. Θεωρώ λοιπόν ότι έχει κάνει μεγάλη πρόοδο. Το food art για παιδιά το προτείνω πάντως, είτε υπάρχει θέμα με το φαγητό είτε όχι. Είναι ένα εποικοδομητικό παιχνίδι που θέλει επιμονή και υπομονή, αλλά μπορεί να βοηθήσει και ένα παιδί του junk food να τρώει λίγο πιο υγιεινά. Δεν είναι λύση δηλαδή για να φάει κάποιος, αλλά και μια καλή ιδέα για να φάει λίγο καλύτερα.

Σκαντζόχοιρος-μπιφτέκι σε κους κους με μανιτάρια

Πόσο χρονοβόρο είναι να διαμορφώνεις έτσι τα πιάτα; Μπορείτε να δώσετε λίγες ιδέες σε μια μητέρα που δεν έχει καθόλου χρόνο;

Για να φτιάξεις έναν χαρακτήρα από γνωστό καρτούν για παράδειγμα, χρειάζεται καταρχάς “να το έχεις” και να δουλέψεις με υλικά που βολεύουν τον χαρακτήρα. Εγώ το κάνω μόνο αν προκύπτει. Για παράδειγμα, ο κύριος Βαζόφσκι μας προέκυψε μιας και είχαμε σπανακόρυζο. Είναι εύκολος να τον επιχειρήσει μια μαμά, εν αντιθέσει με τον Fozzie τον Αρκούδο. Συνήθως φτιάχνω πιάτα με το φαγητό της ημέρας. Μια μαμά με ελάχιστο χρόνο, μπορεί να δοκιμάσει αρχικά με μερικά κουπάτ που δεν απαιτούν ιδιαίτερο ταλέντο. Ή να δοκιμάσει και μερικές δικές μου εύκολες λύσεις (το φακόρυζο, τη σαλάτα πόλη/χωριό ή τη γατούλα), αφού τα πιάτα μου είναι ολοκληρωμένα γεύματα της καθημερινής μέσης ελληνικής οικογένειας. Για να φτιάξεις ένα τέτοιο πιάτο χρειάζεσαι το πολύ μισή ώρα, αφότου το έχεις μαγειρέψει.

Μικρό σπίτι στο λιβάδι-φακόρυζο με κοτομπουκιές

Στις μαμάδες που δουλεύουν και δεν είναι το μεσημέρι στο σπίτι, προτείνω να δοκιμάσουν ένα πιάτο κάθε Σαββατοκύριακο. Έτσι, θα έχουν χρόνο να το προγραμματίσουν, να το δουλέψουν στο μυαλό τους και να το δοκιμάσουν στην πράξη.

Πάκμαν-ψωμί του τοστ με διάφορες γεύσεις (ταχίνι, πραλίνα, μαρμελάδα, βούτυρο και τσένταρ)

Από πού αντλείτε έμπνευση; Είναι εύκολο να βρίσκεις τόσες ιδέες;

Έμπνευση αντλώ από τα παιχνίδια του γιου μου και τις αγαπημένες του παιδικές σειρές, αλλά κυρίως, από το ίδιο το υλικό τη στιγμή που μαγειρεύω. Το οραματίζομαι  όταν το κόβω. Εννιά στις 10 φορές το πιάτο μού αποκαλύπτεται εκείνη τη στιγμή.

Φόζι ο Αρκούδος, κοτόπουλο με φάβα

Ποιες τροφές δεν πρέπει να λείπουν από τη διατροφή των παιδιών;

Δεν είμαι φαν των στάνταρ, τύπου 5 μερίδες λαχανικά και άλλες τόσες φρούτα. Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει ποικιλία και όσο το δυνατόν ισορροπία. Δεν είναι όμως πάντα εύκολο. Αφήστε που τα παιδιά περνάνε και περιόδους που κάτι το λατρεύουν και στο καπάκι το σιχαίνονται. Προσπαθώ να δίνω από όλα. Αποφεύγω τα τυποποιημένα όσο γίνεται – αν δείτε ζαχαρωτά στις συνθέσεις μου είναι καθαρά για τις ανάγκες της φωτογράφισης.

Μάικ Βαζόφσκι-σπανακόρυζο

Τι μπορεί να προσφέρει κανείς σε ένα παιδικό πάρτι για να αποφύγει τα συνηθισμένα και τυποποιημένα;

Θα μπορούσε να προσφέρει μια έξυπνα διπλωμένη τορτίγια που είναι πιο εντυπωσιακή για τα πιτσιρίκια, σαν κρέπα η οποία μπορεί να περικλείει μια ωραιότατη ομελέτα, οτιδήποτε σε αναπάντεχη συσκευασία, έναν χρωματιστό πουρέ λαχανικών σαν σαντιγί σε θήκες για καπκέικ και γενικά οτιδήποτε συνηθισμένο σερβιρισμένο ασυνήθιστα. Στο πάρτι του γιου μου λέω να φτιάξω τυχερές σακούλες, οι οποίες θα περιέχουν φαγητό με σχέδια, πρόσωπα κ.λπ. (τύπου Bento). Κάποιο τρόπο θα σκεφτώ για να εντάξω τη χορτόπιτα και τα μπιζέλια…

Αποδομημένοι λαχανοντολμάδες

Πόσο σημαντική είναι τελικά η παρουσίαση στη ζωή μας;

Αν ρωτήσετε τους φίλους μου, θα σας πουν ότι τη σνομπάρω όσον αφορά τον εαυτό μου. Και πράγματι αυτό κάνω. Τελικά όμως πιστεύω ότι η παρουσίαση είναι το Α – και όχι το Ω -, με άλλα λόγια το ήμισυ του παντός.

Παρθενώνας από ψαροκροκέτες

 Βρείτε και ακολουθήστε την Foivi Geller στο instagram εδώ!