Μύρισαν Χριστούγεννα, λέει… Πειράζει που εμένα δεν μου μύρισε τίποτα; Ή που, τέλος πάντων, ό,τι γιορτινό επέτρεψα να περάσει από τη μύτη, τα μάτια και τα αυτιά μου εξαντλήθηκε το προηγούμενο Σάββατο όταν-σχεδόν ρομποτικά- στόλισα το χριστουγεννιάτικο δέντρο, τόσο ίδια με πέρυσι, που τα παιδιά μου αναρωτήθηκαν αν το είχα κάπου στο υπόγειο στολισμένο;
Νομίζω ότι ο εορταστικός ενθουσιασμός εξελίσσεται αντιστρόφως ανάλογα με την ηλικία. Ειδικά για εμάς τις μαμάδες που, μετά από την δική μας εφηβική απαξίωση και την ενήλικη (προ τέκνων βέβαια) αδιαφορία απέναντι στις γιορτές, κάνουμε τόσο μεγάλη προσπάθεια να αποθεώσουμε οτιδήποτε εορταστικό, όταν αποκτάμε παιδιά, έρχεται αυτή η μαγική στιγμή που έρχονται Χριστούγεννα και νιώθουμε απολύτως… ΤΙΠΟΤΑ.
Και αν πριν πέντε Δεκέμβρηδες έβγαζα χιονίστρες, προσπαθώντας να τυλίξω συμμετρικά ατελείωτες σειρές από λαμπάκια στα κάγκελα του μπαλκονιού, φέτος με καλύπτουν τα αντίστοιχα του απέναντι, που έχουν και μουσικούλα.
Να όσα σταμάτησαν να με προβληματίζουν, το ίδιο εύχομαι και δι’ υμάς.
Ένα τέλεια στολισμένο σπίτι βγαλμένο από χριστουγεννιάτικο όνειρο…
…ναι, καλά. Έχετε δέντρο; Έχει λαμπάκια; Έχει τα στολίδια που ζύμωσε η κόρη σας στο νηπιαγωγείο; Έβαλε ο γιος σας το αστέρι στην κορυφή; Σας έχω τέλεια νέα: είστε μια χαρά, μπορείτε να συνεχίσετε τη ζωή σας, η Μάρθα Στιούαρτ έχει να πάει και σε άλλα σπίτια.
Τα χειροποίητα (κάτι σαν) μελομακάρονα χωρίς γλουτένη, με σιρόπι αγαύης και βιολογικά καρύδια…
…έδωσαν τη θέση τους στα ωραιότατα, παχυντικότατα και ζουμερά μελομακάρονα του ζαχαροπλαστείου της γειτονιάς, τα δεκάδες τραπέζια με τα ευφάνταστα μενού έγιναν λίγο κρασί, κάτι κριτσίνια και τα-σοκολατάκια-που-φέρατε και εγώ είμαι δύο κουτιά Zanax λιγότερη…
Το πόσες-θερμίδες-έχει-ένας κουραμπιές και το δεν-τρώω-τίποτα-για-να-μου-μπει-το-φόρεμα…
…έγινε: μια-χαρά-είναι-και-εκείνο-το-φαρδύ-παντελόνι.Φάτε την λαχταριστά σιροπιαστή δίπλα, πιείτε το κρασί, καθίστε στο γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές, χαλαρώστε, η ζωή είναι ωραία και η δίαιτα μπορεί να περιμένει.
Το τι -θα -κάνουμε- την -παραμονή- πρωτοχρονιάς
Σας έχω και άλλα νέα. Αν έχετε παιδιά στο σπίτι, σημαίνει ότι το καλύτερο ξέφρενο πρωτοχρονιάτικο πάρτι της ζωής σας έχει ήδη συμβεί και για λίγο καιρό δεν προβλέπεται επανάληψη-μην είμαστε και πλεονέκτες. Βάλτε τα παιδιά για ύπνο, ανοίξτε ένα ωραίο μπουκάλι κρασί και αράξτε μπροστά στην αγαπημένη σας σειρά. Σε λίγα χρόνια θα πίνουν τα παιδιά σας το μπουκάλι κρασί που κρατάτε στα χέρια σας και εσείς θα ανησυχείτε για το πού βρίσκονται…
Το να τα κάνουμε ΟΛΑ τέλεια, για τους άλλους
Και όταν λέω όλα εννοώ, όλα. Να ψήνουμε, να δώσουμε το παρών σε όλες τις χριστουγεννιάτικες γιορτές και τα σχολικά μπαζάρ, να καλούμε φίλους μας και φίλους τους, να τα πηγαίνουμε θέατρο και σινεμά, να ψωνίσουμε για όλους, να στολίσουμε, να στολιστούμε, να διασκεδάσουμε, να μαγειρεύουμε για 30 άτομα τα οποία θα υποδεχτούμε υπέρλαμπρες με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, όπως στις ταινίες. Τι λέτε να κρατήσουμε όσα μας ευχαριστούν, όσα μας αφήνουν να ζήσουμε τις γιορτές και ας είναι μόνο το με-ένα-κρασί-στο-χέρι;
Η αναζήτηση του τέλειου δώρου για παιδιά και σύζυγο
Εδώ τα πράγματα είναι ακόμη πιο απλά. Διπλωματία και πειθώ. Τα παιδιά δεν ξέρουν τι να πρωτοθελήσουν-άρα τα πείθουμε ότι στην ουσία δεν θέλουν πραγματικά τίποτα (αλήθεια είναι αυτό, εξάλλου). Όσον αφορά τον σύζυγο…το μόνο που χρειάζεται είναι περισσότερος χρόνος μαζί σας. Και αυτός δεν αγοράζεται. Αλλά εξασφαλίζεται όταν σταματήσετε να δίνετε τοοοόση σημασία στα παραπάνω.
Υπομονή, σε έξι μήνες θα είμαστε στη θάλασσα…
