Αξέχαστο θα μου μείνει το καλοκαίρι πριν γεννηθεί η μοναχοκόρη μας.
Παιδί του Σεπτεμβρίου η μικρή μας, με αποτέλεσμα ο Αύγουστος να με βρει στην κυριολεξία να περιφέρομαι σαν φούσκα. Αν και δεν είχα πάρει πολλά κιλά, τα πόδια μου είχαν πρηστεί, η κοιλιά μου ήταν έτοιμη να σκάσει και ένοιωθα σαν να είχα βγάλει γούνα. Η ζέστη μου φαινόταν αφόρητη και εγώ ένιωθα σαν το θωρηκτό «Ποτέμκιν», παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις του Κώστα για το αντίθετο.
Ο γιατρός μας ζήτησε να μην απομακρυνθούμε από την Αθήνα, οπότε πήγαμε στο εξοχικό μας στον Κάλαμο για να είμαστε κοντά στη θάλασσα και να παραμένουμε σε διαρκή επιφυλακή. Μαθημένοι από απομονωμένες παραλίες στην Άγονη γραμμή, ο Κάλαμος τον Αύγουστο μας φάνηκε, για να το πω ευγενικά, πυκνοκατοικημένος! Μαζί μας είχαμε τα δυο σκυλιά μας, τα οποία από τότε που τα μαζέψαμε από τον δρόμο, ήταν για εμάς οικογένειά. Πηγαίναμε παντού μαζί, αλλά ως γνωστό, οι περισσότερες παραλίες δεν είναι φιλικές προς τα κατοικίδια. Έτσι αναζητήσαμε να βρούμε μια απόμερη παραλία να κολυμπήσουμε. Δύσκολο πράγμα τον Αύγουστο στην Ελλάδα, πόσο μάλλον στις παραλίες της Αθήνας.
Αφού ανεβοκατεβήκαμε αρκετές φορές την ακτογραμμή, καταλήξαμε να κοιτάμε από ψηλά μια μικρή παραλία που δεν είχε πρόσβαση παρά μόνο από τη θάλασσα. Για να φτάσεις από την ξηρά έπρεπε να κατέβεις μια μικρή χαράδρα. Η λαχτάρα μας να βρεθούμε κάπου που να μην πατάμε την πετσέτα του διπλανού, μας έκανε να μην διστάσουμε ούτε για ένα λεπτό. Με τον Κώστα κοιταχτήκαμε και ξεκινήσαμε να κατεβαίνουμε την κατηφόρα. Εγώ με την κοιλιά μέχρι απέναντι και τα σκυλιά μας να κάνουν τσουλήθρα δίπλα μας.
Η χαρά όλων μας όταν φτάσαμε στο νερό ήταν τεράστια. Ούτε για μια στιγμή δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα μπορούσα να είχα γεννήσει εκεί στην ερημιά. Άγνοια κινδύνου; Μπορεί. Ένιωσα όμως επιτέλους ελεύθερη από τα «πρέπει» και τα «πρόσεχε». Το σίγουρο είναι ότι περάσαμε μια ονειρεμένη μέρα μόνοι μας, με όλη την οικογένειά μας μαζί, που θα τη θυμόμαστε μια ζωή!
Η κόρη μας γεννήθηκε μερικές εβδομάδες αργότερα, δηλώνοντας την άφιξή της την ώρα που περίμενα στην ουρά του super market. Όμως γεννήθηκε με την ψυχή μιας πραγματικής εξερευνήτριας…
Η Μαρίνα Γιώτη είναι, μεταξύ άλλων, συγγραφέας και εικονογράφος παιδικών βιβλίων. Το τελευταίο της παραμύθι, η Σκουφοκοκκινίτσα, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.
