Ο Λάμπρος Φισφής, 33 ετών, stand up comedian, σεναριογράφος, παρουσιαστής και πατέρας της Ζωής, ενός έτους, μιλάει στο Τaλκ για το 24ωρό του.
Άγνωστη ώρα
Ποτέ δεν ξέρω τι ώρα θα ξυπνήσω. Εδώ και έναν χρόνο δεν το αποφασίζω εγώ αυτό. Δεν χρησιμοποιώ ξυπνητήρι πλέον. Ξυπνάω με το κλάμα της κόρης μου ή αν την έχω φέρει στο κρεβάτι μας με αγκωνιά σε κάποιο ευαίσθητο σημείο του σώματος. Ας πούμε όμως ότι αυτή η μέρα που θα περιγράψω είναι μια καλή μέρα. Και τονίζω το μέρα. Γιατί πολλές φορές μας ξυπνάει πριν βγει ο ήλιος. Αυτές τις ώρες που κάνεις ησυχία για να μην ξυπνήσεις τα κοκόρια.
7:10
Η κόρη μου είναι ξύπνια μόλις 5 λεπτά και έχει καταφέρει να βγάλει όλα της τα παιχνίδια από το κουτί και να κάνει το σαλόνι να μοιάζει με περιοχή που πέρασε τυφώνας. Εγώ είμαι στον καναπέ σχεδόν νεκρός και πίνω έναν καφέ ώστε να βρω ενέργεια για να φτιάξω τον επόμενο καφέ.
08:00
Η ώρα του πρωινού. Μου αρέσει πολύ να ετοιμάζω το φαγητό της και να την ταΐζω. Τώρα τελευταία αυτό έχει γίνει αμοιβαίο. Είναι πολύ ωραίο όταν η κόρη σου πιάνει φαγητό και σου το δίνει να το φας. Αυτό που δεν είναι πολύ ωραίο είναι όταν μασάει το φαγητό, το φτύνει και μετά στο δίνει να το φας.
09:00
Το παιχνίδι συνεχίζεται και η κόρη μου εξερευνά τον κόσμο. Η δουλειά μου σε αυτό το σημείο είναι να την ακολουθώ από πίσω και να λέω ατάκες που έχουν σαν στόχο να την προστατεύσουν. Προφανή πράγματα που δεν περίμενα ποτέ ότι θα πω σε άνθρωπο. Ατάκες όπως : «Μην γλύφεις τον μπιντέ», «Μην βάζεις φακές στο αυτί σου» και «Μην στηρίζεσαι στον κάκτο».
10:00
Κάπου εδώ παραδίδω την Ζωή στην γυναίκα μου ή την μητέρα μου ή σε όποιον άνθρωπο βρίσκεται εκείνη την ώρα δίπλα μου. Είναι η ώρα που σχολάω προσωρινά από την δουλειά μου και ξεκινάω να ασχολούμαι με το χόμπι μου. Το χόμπι που πριν αποκτήσω παιδί αποκαλούσα δουλειά.
10:00-17:00
Αυτές οι ώρες είναι και καλά για να δουλεύω. Όμως όταν η δουλειά σου είναι κάτι που κάνεις από το σπίτι και στο σπίτι είναι και ένα μωρό, πρακτικά δεν μπορείς να δουλέψεις. Ακόμα και αν δουλέψεις, ο μάξιμουμ χρόνος που μπορείς να δουλέψεις συνεχόμενα είναι 10 λεπτά. Επίσης, όταν κινείσαι μέσα στο σπίτι πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να μην σε δει το μωρό. Γιατί αν σε δει θα θέλει να είναι μαζί σου. Άρα κυκλοφορείς μέσα στο σπίτι λες και είσαι κλέφτης που κάνει διάρρηξη. Για να πάρεις κάτι να φας πας σιγά σιγά στο σαλόνι, κρύβεσαι πίσω από την βιβλιοθήκη, μπουσουλάς πίσω από το τραπέζι και πας τοίχο τοίχο μέχρι την κουζίνα.
17:00
Κάπου εδώ σταματάω επίσημα να προσπαθώ να δουλέψω και προσπαθώ να περάσω λίγο χρόνο με την κόρη μου. Αν έχει καλό καιρό θα πάμε μέχρι το πάρκο. Το πάρκο είναι ένα μέρος, όπου βιώνω όλη την γκάμα των συναισθημάτων της. Από τη μια τη βλέπω να νιώθει απόλυτη χαρά και υπέρτατο ενθουσιασμό όσο είναι εκεί και από την άλλη να εκφράζει την απόλυτη απογοήτευση και τον εξτρίμ εκνευρισμό όταν τη βάζω στο καρότσι για να γυρίσουμε σπίτι.
18:30
Ξεκινάει η διαδικασία της προετοιμασίας για ύπνο. Το πρώτο στάδιο είναι το μπάνιο, όπου παίζουμε το “χτύπα το νερό” έτσι ώστε να πάει πάνω μου, στο πάτωμα και όπου αλλού μπορεί. Το δεύτερο στάδιο είναι το “έλα να βάλουμε πιτζάμα”, όπου παίζουμε ελληνορωμαϊκή πάλη και προσπαθώ να την κρατήσω κάτω με λαβές ώστε να της βάλω τα ρούχα της. Και το τρίτο στάδιο που είναι το “σε παρακαλώ, σε ικετεύω φάε”, όπου παίζουμε το θα σου σερβίρω 7 διαφορετικά φαγητά μέχρι να βρω τι έχεις όρεξη να φας απόψε.
20:00
Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι, σβήνω τα φώτα και βάζω μια φωτεινή σφαίρα που προβάλει στους τοίχους ζωάκια και αστέρια. Ένα παιχνίδι που μου είχαν αγοράσει οι γονείς μου όταν ήμουν μωρό και δουλεύει ακόμα τέλεια. Συνδυάζω το οπτικό ερέθισμα με κάποιο αυτοσχέδιο παραμύθι που φτιάχνω εκείνη τη στιγμή και σιγά σιγά τα μάτια κλείνουν και με παίρνει ο ύπνος. Ναι καταφέρνω να νανουρίσω τον εαυτό μου. Η Ζωή ακόμα κρατάει γερά και το γλεντάει.
20:30
Είναι πλέον στο κρεβάτι της. Είναι η ώρα που θα κάτσουμε με την γυναίκα μου να φάμε και να σχεδιάσουμε τι θα κάνουμε με τις λίγες ώρες που έχουμε για τους δυο μας. Να δούμε ταινία; Να δούμε σειρά; Να πάμε και εμείς για ύπνο; Ό,τι και να σχεδιάσουμε βέβαια δεν εξαρτάται απόλυτα από εμάς. Η Ζωή μπορεί να ξυπνήσει ανά πάσα στιγμή και να τα ανατρέψει όλα. Κάποτε είχα διαβάσει την ατάκα «Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια για την ζωή του ο Θεός γελάει». Νομίζω αυτή η ατάκα θα έπρεπε να αλλάξει σε «Όταν οι γονείς κάνουν σχέδια για την ζωή τους το μωρό γελάει».
Ο Λάμπρος Φισφής αυτή την περίοδο παρουσιάζει κάθε Κυριακή στο Θέατρο Ακροπόλ το stand up comedy show «Δες το Θετικό + Μωρό». Μια παράσταση που ασχολείται με όλες τις λεπτομέρειες της καθημερινότητας που μας ενώνουν αλλά μιλάει και για με τις εμπειρίες που έχει αποκομίσει ως νέος μπαμπάς.
