Ο Γιώργος Χατζηπαύλου, stand up comedian και μπαμπάς του λίγων μηνών Παντελή, περιγράφει ένα τυπικό 24ωρο του μαζί με το μωρό. Με πολύ χιούμορ φυσικά!

5:00 – 7:00

Ξυπνάω ανά τέταρτο ώστε να είμαι σε ετοιμότητα να προλάβω να τον πάρω αγκαλιά μόλις ανοίξει τα μάτια του. Αν δεν δει κανέναν μόλις ξυπνήσει φωνάζει χωρίς καμία προειδοποίηση. Η πρωινή φωνή δεν έχει ποτενσιόμετρο αλλά on/off.

7:00 – 7:30

Ξεκινάει η πρωινή μου γυμναστική. Έντονο περπάτημα εντός της οικίας με τον μικρό καβάλα στους ώμους μου. Η άσκηση λέγεται «Μάντεψε ποια διαδρομή θέλω να κάνεις». Αν δεν τη βρω με την πρώτη, μου τραβάει τα μαλλιά ή τα αφτιά ή με κλωτσάει στην κλείδα.

8:00

Επόμενη άσκηση το άλλαγμα πάνας. Εδώ δουλεύουμε τα αντανακλαστικά μου. Ο στόχος είναι, αν αποφασίσει να κάνει τσίσα την ώρα της αλλαγής, να το αντιληφθώ έγκαιρα και με ελιγμούς, χρησιμοποιώντας μέση και λαιμό, να αποφύγω να με πετύχει.

9:00

Τέλος η γυμναστική. Ξεκινά το τμήμα μουσικής. Είναι ή ώρα να φάει κι όσο η μαμά του τον ταΐζει του λέω το τραγούδι που επέλεξα. Το ρεπερτόριο δεν έχει σημασία αρκεί να το διασκευάζω σε lullaby. Μετά από τόσα μαθήματα πλέον είμαι εξαιρετικός. Μπορώ να κάνω lullaby μέχρι και τον Θούριο του Ρήγα.

10:00

Έχει φάει, φοράει καθαρή πάνα είναι ήρεμος στην κούνια. Έχω χρόνο για μένα! Ώρα να δω τη συνέχεια από ένα 5λεπτο βίντεο στο YouΤube που ξεκίνησα να βλέπω πριν από 8 μέρες. Είμαι στο 2:29 τώρα.

11:00

Τον βάζω στο γυμναστήριο. Έτσι μου είπαν ότι λέγεται το πολύχρωμο στρωματάκι στο οποίο το μωρό ξαπλώνει και από πάνω του κρέμονται παιχνίδια και κουκλάκια που κάνουν διάφορους ήχους. Τον απολαμβάνω καθώς παίζει, αλλά δεν μπορώ να μην σκέφτομαι πόσο λάθος είναι το όνομα γυμναστήριο. Δεν θυμάμαι ποτέ να πήγα γυμναστήριο κι ο υπεύθυνος να μου είπε «πάμε 10 λεπτά κουδουνίστρες και μετά 20 λεπτά χαλαρές πιέσεις στα αρκουδάκια».

12:00

Μπαίνω σε διάφορα site με θέματα για τα μωρά. Μεγάλη ποικιλία σε άρθρα. Από θέματα όπως «γιόγκα για μωρά» μέχρι «αιτίες στρες στα βρέφη». Από ένα σημείο και μετά όμως θεματολογικά τα άρθρα ξεφεύγουν! «Κουνγκ – φου για μωρά», «Πάνες: δέκα χρήσεις που δεν φαντάζεστε», «Φιλοτελιστής 3 μηνών», ενώ λογικά ετοιμάζονται τα «Savoir vivre για τον παιδικό σταθμό» και «Στολή σούπερμαν για βρέφη με δώρο ειδική πάνα για πάνω από το φορμάκι».

13:00

Τηλέφωνο από τη μάνα μου για να δει τι κάνει το παιδί της. Όχι εγώ, ο μικρός. Εγώ ολοκλήρωσα τη θητεία μου ως γιος.

13:05-13:15

Μονόλογος της μάνας μου για το πότε θα πάμε το παιδί στην εκκλησία να πάρει την «ευχή». Για κάποιο λόγο θεωρείται ότι προστατεύει το παιδί από ασθένειες, παθήσεις κτλ. Πάντως σε όλες τις ασφαλιστικές εταιρείες που ρώτησα, όχι, τα ασφάλιστρα για το παιδί δεν είναι υψηλότερα αν δεν έχει πάρει την «ευχή». Μοιράζομαι αυτή τη σκέψη με τη μάνα μου, η μάνα μου, μου κλείνει το τηλέφωνο.

14:00

Ο μικρός κλαίει. Σπεύδω να ελέγξω για ποιον από τους 4 λόγους που συνήθως κλαίνε τα μωρά. Είναι ένας πέμπτος. Τον βρίσκω. Τον καταγράφω. Σταματά να κλαίει.

15:00

Βόλτα με το καρότσι στην παιδική χαρά. Εκείνος παρατηρεί τα πάντα γύρω του κι εγώ καταγράφω τα πιο ασυνήθιστα ονόματα παιδιών που θα ακούσω. Για κορίτσια τα αγαπημένα μου είναι Νεφέλη, Ιωάννα – Δανάη, Αυγουστίνη. Των αγοριών είναι «Μη εκεί!», «Πρόσεχε», «Τύραννε» και «Έλεος – Θεέ μου!».

16:00

Επιστροφή στο σπίτι. Ο μικρός κοιμάται στο καρότσι κι εγώ αυτοσχεδιάζω στη διαδρομή που θα ακολουθήσω προσπαθώντας να αποφύγω αυτοκίνητα που έχουν παρκάρει στις ράμπες και γενικά πάνω στο πεζοδρόμιο. Δεν θυμώνω φυσικά σαν ορισμένους άλλους! Γιατί εγώ ξέρω ότι αυτοί που παρκάρουν έτσι είναι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Σπαρτιατών και κάνουν πράξη τη φιλοσοφία των ένδοξων προγόνων μας: Αν δεν μπορείς να περπατήσεις δεν έχεις θέση στη κοινωνία μας.

17:00

Ο μικρός τρώει κι έχω χρόνο να μιλήσω στο τηλέφωνο. Συνήθως παίρνω φίλους με μεγαλύτερα παιδιά. Είναι μια καλή επαφή με το μέλλον, γιατί σου διδάσκει σημαντικά πράγματα. Όπως ας πούμε ότι θα έρθει μια περίοδος όταν το παιδί θα είναι 3 – 4 ετών περίπου που για να αφηγηθείς σε κάποιον μια ιστορία ενός λεπτού θέλεις μία ώρα. «Πήγαμε το Σάββατο για μπάνιο… Μην φτύνεις το φαγητό σου! Η παραλία είναι λίγο πιο κάτω από το Καράβι… Πώς ξέρεις ότι δεν σου αρέσουν οι φακές, αφού δεν έχεις δοκιμάσει! Είναι ήσυχα και… Όχι δεν θα αγοράσεις πόνι και σταμάτα να φτύνεις το φαγητό σου! Έχει σημεία με ίσκιο και καντίνα… Πώς μπήκαν τα παπούτσια σου στον φούρνο, περπάτησαν από μόνα τους; Πουλάει φυσικούς χυμούς και μικρά γεύματα… Εντάξει! Αλλά δεν θα κάνει βόλτες μέσα στο σπίτι το πόνι! Και οι τιμές πολύ καλές, εμείς σκέψου πήραμε… Αν ξαναφτύσεις τις φακές θα βάλω το πόνι στον φούρνο μαζί με τα παπούτσια σου».

18:00

Έφαγε κι αρχίζει να νυστάζει. Τον παίρνω αγκαλιά και περπατάω αργά μέσα στο σπίτι. Καθώς τον αγκαλιάζω κρατιέται με το ένα χέρι από τη μπλούζα μου και με το άλλο από τα μαλλιά μου, ενώ παράλληλα στηρίζει τα πόδια του στη ζώνη μου. Εκείνη τη στιγμή ένα κομμάτι σου σκέφτεται «πόσο υπέροχο είναι που αφήνεται πάνω σου». Υπάρχει κι ένα κομμάτι όμως σου που λέει «έτσι όπως γραπώνεται κοίτα να δεις που δεν με εμπιστεύεται καθόλου».

19:00

Ξεκινά η διαδικασία του μπάνιου, κάτι αχρείαστο κατά τη γνώμη μου, γιατί αν κρίνω από την ένταση που το παιδί κουνάει χέρια, πόδια, κεφάλι όσο είναι στο νερό, δεν χρειάζεται πλύσιμο αλλά εξορκισμό.

20:00

Το μωρό κοιμάται. Πηγαίνουμε στο σαλόνι με τη γυναίκα μου και συζητάμε ποια ταινία θέλουμε να απολαύσουμε. Αποφασίζουμε, βάζω το dvd στο τραπέζι και δίνουμε ραντεβού στο ίδιο σημείο σε 18 χρόνια για να τη δούμε.

• Ο Γιώργος Χατζηπαύλου διοργανώνει για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά το Stand Up for U, μία παράσταση stand up κωμωδίας, τα έσοδα της οποίας θα δοθούν για την ενίσχυση της Unicef. Την Παρασκευή 12 Μαΐου στο θέατρο Βέμπο. Περισσότερες πληροφορίες εδώ. 
• Στη συνέχεια, θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα με το «Comedy Club», το πρώτο stand up comedy για παιδιά καθώς και με την παράσταση «Σχεδόν Σαράντα» για ενήλικες.