Η δρ Λίζα Βάρβογλη, ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια, συγγραφέας και μέλος του διδακτικού προσωπικού της Ιατρικής Σχολής, μα πάνω απ’ όλα μητέρα τεσσάρων παιδιών, περιγράφει την καθημερινότητά της με πολλή θετική σκέψη!

6:47: Πάλι κλέβω! Δυο-τρία λεπτά ύπνου μόνο, γι’ αυτό και δεν βάζω το ξυπνητήρι σε στρογγυλό αριθμό, π.χ. 6:45. Το ηλεκτρονικό «ντριιιιν» από το κινητό μου με ξυπνάει. Παίρνω μερικές βαθιές, διαφραγματικές αναπνοές και κάνω μια σύντομη άσκηση χαλάρωσης, μια νοερή απεικόνιση. Τσεκάρω το mail μου από το τηλέφωνό μου. Στην Ελλάδα έχει μεσημεριάσει…

7:05: Η μέρα μου αρχίζει με ένα χαμόγελο. Στον πάγκο της κουζίνας έχω στήσει αποβραδίς τέσσερα lunchboxes και τέσσερα παγούρια, κατά σειρά ηλικίας, ένα για κάθε παιδί. Ετοιμάζω το κολατσιό και το μεσημεριανό. Δεν ξεχνάω να βάλω πολλά παγάκια στα παγούρια. Αυτή είναι η στιγμή που σημειώνω στο ημερολόγιο ευγνωμοσύνης όλα αυτά για τα οποία αισθάνομαι ευγνωμοσύνη στη ζωή μου. Νιώθω ευγνωμοσύνη για αυτή την ώρα που έχω για τον εαυτό μου και ξεκινάει όμορφα και χαλαρά η μέρα μου.

7:30: Ώρα να ξυπνήσω τις ωραίες μου δεσποινίδες και τον μικρό μου κύριο. Δύσκολη ώρα, γιατί πάντα κάποιος θα γκρινιάξει, κάποιος θα διαμαρτυρηθεί, θα μουτρώσει, και μετά, με μια αγκαλιά και ένα φιλί θα συνέλθει. Ετοιμάζονται, τρώνε πρωινό και αρχίζουν οι συζητήσεις- για τα μαθήματα, τις φίλες, τα ενδιαφέροντά τους, για το πώς θα είναι η μέρα του καθενός μας. Φύγαμε για το σχολείο.

8:15: Κατεβάζω τα κορίτσια και από το παράθυρο του αυτοκινήτου χαιρετιόμαστε και βλέπω να σχηματίζουν με τα χέρια τους στον αέρα καρδιές «Μαμά σε αγαπώ!» μου φωνάζουν, κι εγώ ανταποδίδω στέλνοντας φιλιά και χαμόγελα. Στη συνέχεια πηγαίνω τον μικρούλη μου στον παιδικό. «Μαμά αγκαλίτσα!» μου λέει και συμπληρώνει «Τώρα πας γουλειά σου». Η μέρα μου έχει ξεκινήσει όμορφα. Τίποτα το ιδιαίτερο, τίποτα μεγαλειώδες, αλλά έχει μια ήρεμη, χαρούμενη ρουτίνα αγάπης.

8:45: Φτάνω σπίτι, ένας ζεστός καφές για μένα και ένας για τον Χρήστο, τον σύζυγό μου. Γράφω, διαβάζω, μελετάω, αναζητάω, κρατώ σημειώσεις για να μη ξεχάσω διάφορες ιδέες που έχω. Μιλάω ηλεκτρονικά ή μέσω skype με τους υπέροχους ανθρώπους της ομάδας Mamaya (που αγκαλιάζει τους συγγραφείς της σαν μαμά και είναι φρέσκια σαν… παπάγια!) και συντονίζω όσα έχουν να γίνουν για την έκδοση των επόμενων βιβλίων μου. Τώρα γράφω -και σβήνω, μέχρι να καταλήξω στην τελική μορφή της ιστορίας μου- το ενδέκατο βιβλίο μου για παιδιά. Το 2016 είχα τη χαρά να κερδίσω το πρώτο βραβείο Παιδικού Εικονογραφημένου Βιβλίου του Public, σύμφωνα με τις ψήφους του αναγνωστικού κοινού. Βάζω πολύ χρόνο, σκέψη και αγάπη στη νέα μου δουλειά. Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε η «Καταπληκτική Μαμά», πρακτικός οδηγός με συμβουλές για μαμάδες που έχουν παιδιά ηλικίας 9-12 ετών. Πριν από αυτό, είχε βγει το βιβλίο «Καταπληκτική Μαμά» για μαμάδες με παιδιά 6-9 ετών. Κάπου εδώ βάζω και τη μαγειρική. Δεν ξέρω αν θα πάρει το βραβείο του καλύτερου φαγητού, αλλά σίγουρα θα κερδίσει το βραβείο του φαγητού μαγειρεμένου με αγάπη.

13:00: Είναι η ώρα που κάνω συνεδρίες μέσω skype ή έχω μάθημα στο πανεπιστήμιο. Διδάσκω στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Επιστήμη του Στρες και Προαγωγή Υγείας».

15:00: Ώρα να πάρω τα παιδιά από το σχολείο. Επιστροφή στο σπίτι, συχνά με κάποια φίλη, ανεφοδιασμός γιατί όλοι πεινάνε και συζήτηση. Θέματα συζήτησης γεμάτα ενδιαφέρον, για βιβλία που διαβάσαμε, για βιβλία που θέλουμε να διαβάσουμε, για βιβλία που γράφουμε (εγώ και ο Χρήστος), για χαρακτήρες πρωταγωνιστών και για… πλοκές.

16:00: Τώρα αρχίζει το πηγαινέλα των παιδιών σε διάφορες δραστηριότητες, κάτι που το μοιράζουμε με τον άντρα μου. Εδώ έχεις επιλογή: να το δεις σαν αγγαρεία ή σαν μια ευκαιρία για ένα ραντεβουδάκι με το κάθε παιδί χωριστά. Επιλέγω το δεύτερο. Επειδή τελικά, όλα είναι στο μυαλό του ανθρώπου, στο πώς βλέπουμε τα πράγματα και πώς τα ερμηνεύουμε.

18:30: Επιστροφή στο σπίτι. Βάζω χαλαρωτική μουσικούλα και αρχίζει η δουλειά που έχουν τα παιδιά για το σπίτι. Πιάνουμε οικογενειακώς καναπέ και αρχίζουμε το διάβασμα! Το ωραίο είναι ότι στο σχολείο που πηγαίνουν τα κορίτσια δίνεται μεγάλη έμφαση στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων: οι δάσκαλοι παροτρύνουν τους μαθητές να διαβάζουν ένα βιβλίο την ημέρα -και να το σημειώνουν στο ημερολόγιο ανάγνωσης. Η χαρά του παιδιού και της μαμάς! Έτσι έχω διαβάσει κι εγώ άπειρα παιδικά βιβλία. Η Έλενα, στην Ε΄ Δημοτικού, καταβροχθίζει τουλάχιστον 500 σελίδες την εβδομάδα -και χωρίς να της πω κουβέντα! Η Αναστασία και η Αμάντα, στη Β΄ Δημοτικού, είναι ανάμεσα στο να διαβάζουν εικονογραφημένα βιβλία και βιβλία πρώτης ανάγνωσης με κεφάλαια, ενώ ο δίχρονος Αντρέας διαβάζει κλασικά βιβλιαράκια για μικρούς αναγνώστες.

19:30: Ώρα για τοστάκια, ζεστό γάλα με κακάο, χαλαρωτικό μπανάκι, χνουδωτές πυζάμες και… νάνι. «Μαμά πες μας μια ιστορία» είναι η ατάκα αυτής της ώρας. Αγκαλίτσα στο υπέρδιπλο κρεβάτι λέμε το παραμύθι «από το στόμα», όχι από βιβλίο και μετά όλοι στα κρεβάτια τους!

21:00: Τώρα έχω λίγη ώρα για τον εαυτό μου και για τον άντρα μου. Θα τσιμπήσουμε κάτι, θα ανοίξουμε ένα κρασάκι και θα τα πούμε ή, θα πάμε για ρομαντικό δείπνο οι δυο μας, μια που προτεραιότητά μας είναι να επενδύουμε στη σχέση μας. Πολύ συχνά είναι επίσης η ώρα που βλέπουμε τους φίλους μας.

23:59: Λίγο προτού σημάνουν μεσάνυχτα, θα τσεκάρω τα παιδιά, θα δώσω φιλάκι στα γλυκά τους προσωπάκια και θα κλείσω τα φώτα. Ώρα για ύπνο και όνειρα γλυκά!

Δείτε τα βιβλία της Λίζας Βάρβογλη που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Mamaya στο www.mamaya.gr

Επισκεφθείτε την επαγγελματική της σελίδα στο Facebook για συμβουλές, άρθρα, κουβεντούλα και…. μην ξεχάσετε να κάνετε like! Επίσης, επισκεφθείτε τον ιστότοπό της www.varvogli.gr